tag:blogger.com,1999:blog-61381384748739500172024-03-20T09:47:57.319+02:00this is SPARTAUnknownnoreply@blogger.comBlogger42125tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-13797304090142417492017-11-20T20:37:00.001+02:002017-11-20T20:37:48.126+02:00Μονεμβάσια.Η καστροπολιτεία που ο Γιάννης Ρίτσος ονόμασε"Πέτρινο καράβι".<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-9_dGBh0Vw5U/WhMg38zRwEI/AAAAAAAAtOU/_aB7HgBli2kGFxresAU4Vn2UbfU-KNJ8ACLcBGAs/s1600/monembasia.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="553" data-original-width="1084" height="203" src="https://1.bp.blogspot.com/-9_dGBh0Vw5U/WhMg38zRwEI/AAAAAAAAtOU/_aB7HgBli2kGFxresAU4Vn2UbfU-KNJ8ACLcBGAs/s400/monembasia.png" width="400" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" gesture="media" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/aJc2ho1lxEo" width="640"></iframe></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-84344921433357547202016-05-14T21:13:00.003+03:002016-05-14T21:13:52.040+03:00ΑΕ Σπάρτη: Η απονομή του τροπαίου στους Πρωταθλητές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-xCBTBsFgL3Y/Vzdq079tGbI/AAAAAAAAkL8/7ERW0i6-0D4ZviuGP9PY0fAw2YPE93x2ACLcB/s1600/aesparth.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="https://3.bp.blogspot.com/-xCBTBsFgL3Y/Vzdq079tGbI/AAAAAAAAkL8/7ERW0i6-0D4ZviuGP9PY0fAw2YPE93x2ACLcB/s400/aesparth.png" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/KfQURKPsghY" width="640"></iframe></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-81398868858897796162015-09-01T11:17:00.000+03:002015-09-01T11:17:00.200+03:00ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ - FOLLOWING THE STEPS OF PHEIDIPPIDES <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/eY64CNyPy8s" width="640"></iframe><br />
<br />
<span style="font-size: large;"> To ντοκιμαντέρ μικρού μήκους "ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ", όπως
προβλήθηκε για πρώτη φορά το βράδυ του Σαββάτου 29 Σεπτεμβρίου στην
Τελετή Λήξης του 30ου ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ 2012 στην</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"> κατάμεστη με κόσμο Κεντρική
Πλατεία της Σπάρτης. Στο ρόλο του πρώτου επίσημου καταγεγραμμένου δρομέα
στην Παγκόσμια Ιστορία, του Θρυλικού Αθηναίου Ημεροδρόμου Φειδιππίδη, ο
Λακεδαιμόνιος δρομέας Νίκος Μπακής.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-82595729319207097572014-12-27T17:00:00.000+02:002014-12-27T17:00:01.795+02:00Κέντρο ιστορικής ενημέρωσης Θερμοπυλών <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/jE03hB0i8yQ" width="640"></iframe>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-24247865720587280282014-12-10T17:00:00.000+02:002014-12-10T17:00:04.389+02:00Δέκα μυστικά της κοινωνίας των Σπαρτιατών που εντυπωσιάζουν(vid)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0k22roypR0CFm6ReJnLEp5ZcaaEx4GM3Ha8NDc7RShW8iWs2ZHJ3nzjYhsHvpzdcGHh7uulEEmeWic0kpyCB-rCe7zldN4NmH7-vH_QOZNr7XSJbA0WqIuV6hfZ38g3zcYqT0RQLQc7gY/s1600/spartans_0.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0k22roypR0CFm6ReJnLEp5ZcaaEx4GM3Ha8NDc7RShW8iWs2ZHJ3nzjYhsHvpzdcGHh7uulEEmeWic0kpyCB-rCe7zldN4NmH7-vH_QOZNr7XSJbA0WqIuV6hfZ38g3zcYqT0RQLQc7gY/s1600/spartans_0.jpg" height="152" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><b>Η Σπάρτη ήταν σίγουρα μια ιδιάζουσα περίπτωση Ελληνικής πόλης.</b><br />
<br />
Βασικό χαρακτηριστικό της η πλήρης υποταγή του ατόμου στο σύνολο και
βασικό ιδανικό της ο σεβασμός των θεσμών και η δημιουργία άριστων
πολεμιστών.</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br />
Για να επιβιώσουν θα έπρεπε να είναι πολύ καλοί πολεμιστές αλλά και
επιτήδειοι διπλωμάτες που παράλληλα δεν θα έπρεπε να διστάζουν να
γίνονται πολύ σκληροί.<br />
Τα υγιή παιδιά και μέχρι την ηλικία των 7 ετών παρέμεναν στο σπίτι
τους, υπό συνθήκες αυστηρής ανατροφής. Από την ηλικία των 7 ετών και
μέχρι τα 20, διαρκούσε η σκληρή και επίπονη εκπαίδευση που διαμόρφωνε
τους οπλίτες, η φήμη των οποίων έμεινε αιώνια<br />
<b>Οι Σπαρτιάτες αποτελούν το πρότυπο ηρωισμού, αυτοθυσίας, πειθαρχίας, οι τέλειοι πολεμιστές.</b><br />
Ο μύθος τους δεν μπορεί να καταρριφθεί από τα όποια αρνητικά αυτής της κοινωνίας που “γεννούσε” διαρκώς πολεμιστές.<br />
<b>Στο βίντεο που ακολουθεί δείτε δέκα λεπτομέρειες για τους Σπαρτιάτες. Μερικές απ΄ αυτές εντυπωσιάζουν</b>.</span></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" replaced="true" s8991798578122176895="true" src="//www.youtube.com/embed/vwcJcmCoHRo" width="640"></iframe><br />
<a href="http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF" target="_blank">defencenet.gr</a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-52220603387508705872014-12-01T17:00:00.000+02:002014-12-01T17:00:07.940+02:00Σπαρτιάτες: Οι κυνηγοί της αρετής <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-3ZW6VS8Nsx4/VFIzvkf8uVI/AAAAAAAAYSg/QRpWBDd7U_E/s1600/sparti_3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-3ZW6VS8Nsx4/VFIzvkf8uVI/AAAAAAAAYSg/QRpWBDd7U_E/s1600/sparti_3.jpg" height="152" width="320" /></a></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><b>Ο αρχαίος Σπαρτιάτης, ήταν απελευθερωμένος από τον φόβο του
θανάτου, δεν καταλάβαινε τι σημαίνει καλοπέραση και σωματικός εθισμός.
Δεν ερωτευόταν, αλλά σεβόταν τη γυναίκα. Ο συμπολεμιστής του ήταν το
δεύτερο εγώ, ή μάλλον δυο άνθρωποι σε μια οντότητα.</b></span><br />
<a name='more'></a></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Η μάχη ήταν ιερή και ο πολεμικός παιάνας συνέγειρε τους Σπαρτιάτες,
που αδιαφορούσαν για τους δειλούς και τιμωρούσαν με αμείλικτο τρόπο
όσους δεν ακολουθούσαν τα δικά τους πρότυπα και θέσφατα. </span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><img src="http://theancientweb.files.wordpress.com/2014/10/e2230-cea3cea0ce91cea1cea4ce99ce91cea4ce95cea3ce9fce99ce9acea5ce9dce97ce93ce9fce99cea4ce97cea3ce91cea1ce95cea4ce97cea3_page16_image2.jpg?w=335&h=244" /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Μα ήταν σκληροί και αδίστακτοι στη μάχη. Η Σπάρτη ήταν μια
ιδιαίτερη κοινωνία, με συγκεκριμένη δομή και φιλοσοφία. Επειδή είναι και
θέμα των ημερών, ξέρετε ότι οι Σπαρτιάτες είχαν υποχρεωτική δημόσια
Παιδεία, σε αντίθεση με τους Αθηναίους, όπου η εκπαίδευσή τους ήταν μόνο
ιδιωτική. Μιλάμε για μια πραγματικά αταξική κοινωνία, με ίσα δικαιώματα
και υποχρεώσεις προς τους πολίτες της. Είχαν επίσης συγκεκριμένες
απόψεις για τη ζωή, το θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, την τέχνη, την
μύηση και την αλήθεια. Και φυσικά για τον πόλεμο… </span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">- Οι οπλίτες καλλωπίζονται πριν τη μάχη για να μην προσβάλλουν τους
χθόνιους θεούς με την ατημέλητη εμφάνισή τους σε περίπτωση θανάτου
τους.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">- Από τη στιγμή που παρατάσσεται</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">ο στρατός δεν επιτρέπεται καμιά μετακίνηση γιατί θεωρείται <<αποφυγή>> της μάχης και άρα πράξη ταπεινωτική.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><img src="http://theancientweb.files.wordpress.com/2014/10/b2182-cea3cea0ce91cea1cea4ce99ce91cea4ce95cea3ce9fce99ce9acea5ce9dce97ce93ce9fce99cea4ce97cea3ce91cea1ce95cea4ce97cea3_page16_image4.jpg?w=243&h=360" /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">- Επιτρέπεται η ανταλλαγή γυναικών μεταξύ των ομοίων και γι’ αυτό
δεν υπάρχει μοιχεία, ή ζήλια, καθότι <<ο διπλανός μου δεν είναι
άλλος. Είμαι εγώ ο ίδιος, μετά από τόσα χρόνια κοινής ζωής και δυσκολιών
και τίποτα δεν μπορεί να παρεισφρήσει ανάμεσά μας>></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Και οι γυναίκες; Τι ρόλο παίζουν οι γυναίκες σ αυτή την ενάρετη
στρατοκρατική κοινωνία; Είναι καταδικασμένες στην αφάνεια, είναι φύσει
αμαρτωλές, όπως στις μονοθεϊστικές θρησκείες, αποτελούν εμπόδιο στην
πορεία του πολεμιστή για τη γνώση; H θέση των Σπαρτιατών είναι και σ
αυτό διαφορετική. Οι γυναίκες είναι κυρίαρχες στον οίκο, οι άνδρες είναι
κυρίαρχοι στον στρατώνα. <i>«Γιατί εσείς οι Λάκαινες έχετε τόση επιρροή στους άνδρες σας;</i>» γράφει ο Πλούταρχος, διασώζοντας το ερώτημα κάποιας Αθηναίας προς τη Γοργώ, τη σύζυγο του Λεωνίδα. <i>«Γιατί είμαστε οι μόνες που γεννάμε άνδρες»</i> απαντάει αυτή αποστομωτικά..</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">- Οι Σπαρτιάτισσες ήταν υπεύθυνες των οικονομικών του οίκου και
κατά συνέπεια απολύτως σεβαστά πρόσωπα από τους άντρες τους, αφού η
πληρωμή του συσσιτίου και συνεπώς η παραμονή των ανδρών στην κατηγορία
των <<ομοίων>>, εξαρτιόταν πλήρως από την οικονομική
διαχείριση που θα έκαναν οι γυναίκες τους.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">- Τα νομίσματα είναι μεγάλα και σιδερένια για να αποφεύγεται ο αποθησαυρισμός</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">- Στην Αθήνα κυβερνούν οι πλούσιοι αφού υπάρχει μεγάλη
ανισοκατανομή του πλούτου. Στη Σπάρτη όμως πράγματι <<κρατεί ο
Δήμος>>, αφού όλοι διαβιούν με ισότητα και αξιοπρέπεια, ενώ για τη
διακυβέρνηση του τόπου, επιλέγονται οι συνετοί και γενναίοι.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><img src="http://theancientweb.files.wordpress.com/2014/10/99940-cea3cea0ce91cea1cea4ce99ce91cea4ce95cea3ce9fce99ce9acea5ce9dce97ce93ce9fce99cea4ce97cea3ce91cea1ce95cea4ce97cea3_page16_image6.jpg?w=302&h=766" /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Στην πορεία του Σπαρτιάτη πολεμιστή για την κατάκτηση της αρετής
και μέσω αυτής στην προσέγγιση της γνώσης, τη θέαση του θείου και μετά
τη μέθεξη με αυτό, τη «θέωση» την ίδια.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Δεν είναι εύκολη πορεία αυτή. Αντίθετα. «H δική μας πορεία στη ζωή
δεν είναι γραμμένη «με μελάνι», είναι γραμμένη με αίμα» λένε. Είναι
πορεία μυητική, όπως σε όλα τα μυστήρια, είτε Ελευσίνια, είτε Καβείρια,
είτε όλα τα άλλα. «Ποια, όμως, μύηση, σε ποιο μυστήριο είναι περισσότερο
εναργής από τη μάχη την ίδια;», αναρωτιέται ο σπαρτιάτης γερουσιαστής.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Αν δεν ξεπεράσεις τον φόβο του θανάτου, πώς μπορείς να αντικρίσεις
με αξιοπρέπεια την αλήθεια, αυτή που αποκαλούμε «θεό»; Πώς, όμως, θα
ξεπεράσεις τον φόβο του θανάτου; Αρκούν οι προκατασκευασμένες και
ακίνδυνες τελευτές των μυστηρίων; Αρκεί η προσομοίωση της
πραγματικότητας ή μήπως απαιτείται πραγματική ενατένιση του θανάτου,
κάτι που μόνο η μάχη εγγυάται;</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Γι αυτό οι Σπαρτιάτες μάχονται, δεν μάχονται για να νικήσουν.
Νικούν, επειδή μάχονται. H νίκη είναι τυπικά ο σκοπός, αλλά πραγματική
ενδόμυχη επιδίωξή τους είναι η μάχη η ίδια. Το ταξίδι, δηλαδή, όχι ο
προορισμός. Ποια μάχη, όμως; H μάχη στη ζωή, όχι μόνο στον πόλεμο.<i> «Ηττημένος στη ζωή, τι αξία έχει αν νικήσεις στη μάχη; Ηττημένος από τον εαυτό σου, τι αξία έχει αν νικήσεις τον αντίπαλο;»</i>
μονολογεί ο σπαρτιάτης αξιωματικός. Γι αυτό ζουν λιτά και στερημένα, γι
αυτό περιορίζουν τα πάθη και τις επιθυμίες τους, γι αυτό αποφεύγουν τον
πλούτο και τις ταξικές διακρίσεις που οδηγούν σε αυτόν.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Είναι υπεράνθρωποι και ήρωες; Είναι διαφορετικοί και ανώτεροι; Όχι,
φέρονται να ομολογούν οι ίδιοι. «H διαφορά μας από τους άλλους είναι
πολιτική, όχι φυσική. Δεν διαφέρουμε επειδή υπερέχουμε. Υπερέχουμε
επειδή διαφέρουμε» λένε. Είναι μια κοινωνία «ομοίων», μια αδελφότητα
πολεμιστών, «ομοίων» στην περιουσιακή κατάσταση, αλλά «ομοίων» και στην
καθημερινή ζωή.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Όλοι ζουν «όμοια». Όλοι επιδιώκουν την αρετή με τρόπο σκληρό και
επώδυνο, αλλά ποια αρετή; «Αν γνωρίζεις είναι περιττό να ρωτάς, αν δεν
γνωρίζεις είναι μάταιο» απαντά ο Σπαρτιάτης στον αθηναίο συνομιλητή του,
όταν αυτός τολμά να του θέσει ένα τέτοιο ερώτημα. H αρετή βιώνεται,
αλλά δεν περιγράφεται. Τι να περιγράψεις; Οι Αθηναίοι, λέει ο Δάμις,
«έχουν μανία με τα λόγια, αντίθετα με εμάς». H σπαρτιατική κοινωνία
δίνει αξία στη σιωπή, δίνει πρόγευση όσων πολύ αργότερα είπαν και
έγραψαν οι πατέρες της Εκκλησίας.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Καμία άλλη κοινωνία, της Αρχαίας Ελλάδας, δεν εκτίμησε τόσο την
αξία της σιωπής. H σιωπή είναι ανώτερη μορφή πάλης, που μέσα από την
εξοικείωση με τον θάνατο, σε οδηγεί στη γνώση. Την εσωτερική αυτή πορεία
είχε βιώσει ο Σπαρτιάτης. Ήταν ελεύθερος και εκούσια επέλεγε την
αυτοθυσία κατά τη μάχη. Άλλωστε αυτό σημαίνει ελευθερία. Αυτό σε καθιστά
ευδαίμονα. Και η αίσθηση της πληρότητας και της ευδαιμονίας σε
μετατρέπει σε γενναίο και εύψυχο πολεμιστή.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">H έννοια μιας μάχης όπως παράδειγμα η μάχη των Πλαταιών, έτσι όπως
τη βιώνει ο ίδιος ο μαχόμενος σπαρτιάτης οπλίτης, είναι μεν
συναρπαστική, είναι, όμως παράλληλα κοπιώδης για τον αμύητο στα
στρατιωτικά. Είναι όμως ο τρόπος της βιωματικής πορείας του σπαρτιάτη
πολεμιστή προς τη μύηση. Τη μύηση στη ζωή, άρα τη μύηση στον θάνατο.
Είναι μια μελέτη του θανάτου για τον σπαρτιάτη και μέσω του θανάτου μια
μελέτη υπέρβασης του κόσμου των θνητών. Είναι μια πορεία ά-τεχνη αφού οι
Σπαρτιάτες απορρίπτουν την τέχνη, κάθε μιμητική τέχνη και πρώτα απ όλα
το θέατρο με τις διονυσιακές καταβολές του.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><img src="http://theancientweb.files.wordpress.com/2014/10/6651a-1-3a-spartan-warriors-mantinea.jpg?w=405&h=529" /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Η χλαμύδα ήταν πάντα κόκκινη να μην είναι εμφανές το αίμα στον εχθρό και ενθαρρύνεται</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">H Σπάρτη δεν είχε θέατρο την κλασική εποχή και τείχη της ήταν τα
σώματα των ανδρών-πολεμιστών της… H γλώσσα του σπαρτιάτη συμπυκνωμένη
και δωρική, συνάδει πρώτον με την προσωπικότητά του και δεύτερον με τους
νόμους της πόλης. Ένας Σπαρτιάτης δεν έχει, ούτε μπορεί να έχει
επιτήδευση στην έκφρασή του.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Αδιάφοροι για την συσσώρευση πλούτου αγχώδεις όμως για την
συσσώρευση αρετής .Τόσης αρετής όσης απαιτείται ώστε η ποσοτική επαύξηση
να επιφέρει ποιοτική μεταλλαγή .Υπέρβαση δηλαδή του κόσμου των θνητών
εξύψωση δηλαδή του πολεμιστή σε ημίθεο. Σε όλη την ζωή τους ,από την
ηλικία των επτά ετών μέχρι το τέλος , μια αργή αλλά σταθερά μυητική
πορεία .</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><img src="http://theancientweb.files.wordpress.com/2014/10/a359a-cea3cea0ce91cea1cea4ce99ce91cea4ce97cea3cea6cea5ce91ce9bcea3cea3cea9ce9d.jpg?w=285&h=190" /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Η υιοθέτηση των ψηλών λοφίων στις περικεφαλαίες και των πλούσιων
γενειάδων και μαλλιών που έκαναν τους μαχητές να φαίνονται πιό ψηλοί και
επιβλητικοί. Στην ίδια χρήση του εντυπωσιασμού εντάσσεται και η
επιβλητική πολεμική τελετή “Καστόρειον” που προηγείτο της επίθεσης των
Σπαρτιατών κατά της εχθρικής παράταξης:</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">οι οπλίτες παρατάσσονταν στεφανωμένοι με τα κράνη και τις ασπίδες
μπροστά στα πόδια τους, και ο επικεφαλής βασιλιάς θυσίαζε μία κατσίκα
στην Αρτέμιδα «Αγροτέρα», τον Απόλλωνα «Βαδρόμιο» και τις Μούσες, ενώ οι
αυλοί έπαιζαν έναν ειδικό παιάνα προς τιμή των Διοσκούρων και των
προγονικών ψυχών.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Αυτός ο πολεμικός παιάν συνέχιζε να παίζεται από τους αυλητές μέχρι
την ολοκλήρωση των θυσιών και τη μελέτη του σφάγιου από τους μάντεις,
και στη συνέχεια οι πολεμιστές φορώντας τις ασπίδες και τις
περικεφαλαίες τους, άρχιζαν να τον ψάλλουν δυνατά όλοι μαζί, καθώς
στρέφονταν κατά των εχθρών και βάδιζαν εναντίον τους. Περαιτέρω για τις
διάφορες αρχαιοελληνικές τελετές στο βιβλίο του γράφοντος “Εορτές Και
Ιεροπραξίες Των Ελλήνων”.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Ένας από τους βασικούς κανόνες επιβίωσης του σχετικά ολιγάριθμου
δωρικού σπαρτιατικού έθνους, μέσα σε υπερπολλαπλάσιους αριθμητικά
αυτόχθονες πληθυσμούς και απέναντι σε εχθρικές του πελοποννησιακές
πόλεις, υπήρξε το μή-καταμετρήσιμο του ένοπλου τμήματός του, δηλαδή του
στρατού του. Για αιώνες πολλούς, κανένας ξένος δεν γνώριζε ποτέ, αφού
αυτό καθίστατο αδύνατο όπως θα δούμε αμέσως παρακάτω, πόσοι ένοπλοι
άνδρες ζούσαν και γυμνάζονταν πίσω από το φράγμα των πρώτων σπιτιών
εκείνης της ατείχιστης πόλης / συμπλέγματος οικισμών, που λεγόταν
Σπάρτη.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Από τη μία υπήρχε ο θεσμός της λεγόμενης “ξενηλασίας”. Κανένας
ξένος δεν επιτρεπόταν δηλαδή να εγκατασταθεί και να ζήσει στην πόλη για
διάστημα αρκετό ώστε να κατασκοπεύσει, να εντοπίσει στρατηγικά σημεία
και να καταμετρήσει τη δύναμη κρούσης που αυτή διέθετε. Μετά από κάποιες
αυστηρά προκαθορισμένες ημέρες παραμονής, ο κάθε φιλοξενούμενος ώφειλε
ν’ αναχωρήσει για την ιδιαίτερη πατρίδα του.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><img src="http://theancientweb.files.wordpress.com/2014/10/6d1ec-ce9ccea5ce98cea3cea0ce91cea1cea4ce99ce91cea4ce95cea3ce92ce91cea3ce99ce9bce95ce99cea33.jpg?w=342&h=228" /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Η ανάγκη για την με κάθε τρόπο εξασφάλιση του μη-καταμετρήσιμου των
ικανών για πόλεμο Σπαρτιατών, τους υποχρέωνε να κάνουν τις πιό
ουσιαστικές πολιτικοστρατιωτικές κινήσεις τους τη νύκτα. Οι κάθε είδους
συνελεύσεις των “ομοίων” και οι αναχωρήσεις των εκστρατευτικών σωμάτων
γίνονταν πάντοτε τη νύκτα, όπως άλλωστε νύκτα γινόταν και η μεταφορά
τραυματιών ή νικημένων τμημάτων του στρατού μέσα από τις πόλεις των
συμμάχων που ποτέ δεν έπρεπε να δούν “τσακισμένο” Σπαρτιάτη πολεμιστή.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Υπό αυτή την αντίληψη των κρυφών και σιωπηλών κινήσεων του μάχιμου
πληθυσμού της Σπάρτης, απαγορευόταν αυστηρά η κυκλοφορία σε μη
ενεχόμενους σε αυτές τις κινήσεις, δηλαδή στους κάθε είδους ξένους ή
στους μη πολίτες (δηλαδή τους είλωτες). Για την τήρηση της απαγόρευσης
φρόντιζαν φρουρές οπλισμένων εφήβων που δεν συμμετείχαν ακόμη στις
συνελεύσεις ή τις πολεμικές επιχειρήσεις.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Με δεδομένα τα πιο πάνω και με επίσης γνωστό ότι, ούτως ή άλλως,
αρκετοί από τους είλωτες ακολουθούσαν στον πόλεμο -ως “παραστάτες”- τους
Σπαρτιάτες οπλίτες, είναι φανερό ότι όποιος μη έχων την παραμικρή
δουλειά με τα συμβαίνοντα είλωτας βρισκόταν στους δρόμους την ώρα της
απαγόρευσης, ουσιαστικά αποτελούσε άμεση απειλή κατασκοπείας και
ανατροπής του μη-καταμετρήσιμου των ένοπλων Σπαρτιατών.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Αυτή ήταν λοιπόν η περίφημη “Κρυπτεία”: αν έπεφτε πάνω στις ενέδρες
των έφηβων Σπαρτιατών συλλαμβανόταν και εκτελείτο ως προδότης και
εχθρός.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Χάρη στην “Κρυπτεία” και την “Ξενηλασία” η αρχαία Σπάρτη κατόρθωσε
το ακατόρθωτο, δηλαδή να μην αποκαλύψει ποτέ στους εχθρούς της τις
πραγματικές δυνάμεις της και να επιζήσει για αιώνες όταν πολυαριθμότερες
πόλεις καταλαμβάνονταν, δηώνονταν, καίγονταν και εκθεμελιώνονταν από
του πολέμου την οργή.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Μέσα από πανέξυπνες τεχνικές χρήσης του μύθου, της δυναμικής των
σημείων, των χρωμάτων και των συμβόλων, μέσα από τον έλεγχο της φήμης
και τον καλό χειρισμό του οπτικού εντυπωσιασμού (Anton Powell, editor,
“Classical Sparta. Techniques Behind Her Success”, University of
Oklahoma Press, Οκλαχόμα, 1989) η θρυλική Σπάρτη έμεινε απόρθητη και
πανίσχυρη μέσα σε καιρούς θυελλώδεις και σαρωτικούς, κρύβοντας επιμελώς
τις όποιες πληγές της και μετατρέποντας σε δύναμη τις αδυναμίες της.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Η αρχή του τέλους για την αρχαία Σπάρτη, δεν είναι τυχαίο ότι
συμπίπτει χρονικά με την πρώτη φορά που υποχρεώθηκε αυτή σε αναγκαστική
καταμέτρηση των αληθινών δυνάμεών της. Ήταν η τρομερή εκείνη ημέρα επί
βασιλείας Κλεομένη του Γ που, με όλο της τον κανονικό στρατό ήδη
κατασφαγμένο στα στενά της Σελλασίας, τα γερόντια και οι αγένειοι νεαροί
της αναγκάστηκαν να παραταχθούν μπροστά της για να την υπερασπιστούν
απελπισμένα ενάντια στον νικητή στρατό του Μακεδόνα Αντιγόνου Δώσωνος.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><img src="http://theancientweb.files.wordpress.com/2014/10/a159a-cea3cea0ce91cea1cea4ce99ce91cea4ce95cea3ce9fce99ce9acea5ce9dce97ce93ce9fce99cea4ce97cea3ce91cea1ce95cea4ce97cea3_page16_image12.jpg?w=336&h=429" /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Οἱ ἀσπίδες τῶν Λακεδαιμονίων ἔφεραν σὰν διακριτικὸ ἔμβλημά τους τὸ
γράμμα “Λ”, ὥστε οἱ ἀντίπαλοι στρατοὶ νὰ γνωρίζουν μὲ ποιοὺς
πολεμοῦν.Ἦταν ἕνας τρόπος ἄσκησης ψυχολογικῆς πίεσης στὸν ἀντίπαλο, ποὺ
ἐτρομοκρατεῖτο γνωρίζοντας πώς πολεμᾶ τὸν καλύτερο στρατὸ τῆς Ἑλλάδος.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Οἱ νέοι ὁπλίτες τῆς Σπάρτης ἐλάμβαναν τὴν ἀσπίδα ἀπὸ τὴ μητέρα
τους, μὲ τὴν ἐντολὴ “Τᾶν ἢ ἐπὶ τᾶς”. Ἦταν ὑποχρεωμένοι δηλαδὴ νὰ
ἐπιστρέψουν νικητὲς μὲ “τᾶν ἀσπίδα” τοὺς ἀνὰ χείρας ἢ νεκροὶ “ἐπὶ τᾶς
ἀσπίδος” τοὺς ! Γενικότερα ὅμως στὴν Ἑλλάδα ἡ ἀσπίδα τοῦ πολεμιστῆ
ἀντιπροσώπευε τὴν τιμή του. Κάθε πολεμιστὴς ἔπρεπε μετὰ τὴ μάχη νὰ
γυρίσει μὲ τὴν ἀσπίδα τοῦ στὸ σπίτι του. Νεκρὸς ἢ ζωντανός. Οἱ ζωντανοὶ
ποὺ ἐπέστρεφαν χωρὶς τὴν ἀσπίδα τοὺς Ἦταν τιποτένιοι, “ριψάσπιδες”.
Παράτησαν τὴν ἀσπίδα τοὺς στὸ πεδίο τῆς μάχης γιὰ νὰ τοὺς εἶναι εὔκολη ἡ
φυγὴ ἀπηλλαγμένοι ἀπὸ τὸ βάρος της.</span></div>
<div>
</div>
<div>
<span style="font-size: large;"><a href="http://theancientweb.wordpress.com/2014/10/26/%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CF%85%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B7%CF%83/" target="_blank">theancientweb.wordpress.com</a> </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-25344350457686851442014-11-28T21:00:00.000+02:002014-11-28T21:00:02.738+02:00Ποιός ήταν ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-zax_J4hlBn0/VHOOyJW5GKI/AAAAAAAAYvQ/eb2ibtucf44/s1600/xilonsofos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-zax_J4hlBn0/VHOOyJW5GKI/AAAAAAAAYvQ/eb2ibtucf44/s1600/xilonsofos.jpg" height="152" width="320" /></a></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><b>Ο Χίλων ή Χείλων o Λακεδαιμόνιος, γιος του Δαμαγέτου, ήταν
πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής, που έζησε κατά
τον στ' π.Χ. αιώνα και αναφέρεται ως ένας από τους Επτά Σοφούς της
Aρχαίας Ελλάδας.</b></span><br />
<a name='more'></a></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><b>Γεννήθηκε το 600 π.Χ. στη Σπάρτη και πέθανε το 520 π.Χ.
στην Πίσσα της Σικελίας. Κατά την παράδοση (και τον Έρμιππο) πέθανε σε
ηλικία 80 ετών κατά τα προλεχθέντα, από τη μεγάλη του συγκίνηση και την
υπερβολική χαρά του, όταν αγκάλιασε το γιο του, που μόλις είχε
επιστρέψει Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα της «πυγμής» (πυγμαχίας), οπότε και
κηδεύτηκε με μεγάλες τιμές, ενώ στον τάφο του γράφτηκε η φράση: «Υιός
Χίλωνος, πυγμή χλωρόν έλεν κότινον / Είδ΄ο πατήρ στεφανούχον ιδών τέκνον
ήμυσεν ησθείς ού νεμεσητόν. Εμοί τοίος ίτω θάνατος» [«Μακάρι να είχα κι
εγώ ένα τέτοιο θάνατο»].</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Σύμφωνα με τον Διογένη το Λαέρτιο που τον βιογράφησε (Α’ 3,68-73),
οι Σπαρτιάτες ανήγειραν και άγαλμα προς τιμή του, με το επίγραμμα «Τόνδε
δορυστέφανος Σπάρτα Χίλων, εφύτευσεν, ός των Επτά Σοφών, πρώτος, έφυ
Σοφός» [περ. «Η πολεμόχαρη Σπάρτη γέννησε αυτόν εδώ τον Χίλωνα, που ήταν
ο πρώτος, δηλαδή ο μεγαλύτερος, Σοφός από τους επτά Σοφούς»].</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Ιδιαίτερης τιμής και εκτιμήσεως έχαιρε ο Χίλων και κατά τη διάρκεια
της ζωής του. Οι συμπατριώτες του, μάλιστα, τον εξέλεξαν και Έφορο, το
556 π.Χ. (κατά την 56η Ολυμπιάδα). Η θητεία του κρίνεται ιδιαίτερα
επιτυχημένη και μάλιστα με μεγάλη σημασία στην ιστορική εξέλιξη του
πολιτεύματος της πόλης, αφού κατά τη διάρκεια της θητείας του εισηγήθηκε
και πέτυχε τη μεταρρύθμιση του καθεστώτος του Λυκούργου, με την εξύψωση
του θεσμού των Εφόρων και τον αποφασιστικό περιορισμό, κατά τον τρόπο
αυτό, της βασιλικής δύναμης και εξουσίας, προς όφελος της λαϊκής
κυριαρχίας.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Αλλά και μεταξύ των Ελλήνων της υπολοίπου Ελλάδας είχε αποκτήσει
φήμη και έχαιρε ιδιαίτερης τιμής ο Χίλων, μεταξύ άλλων για τη ρήση του
ότι τα Κύθηρα ήταν καλύτερα να μην υπήρχαν, φράση που αποδείχθηκε σοφή
κατά τους μηδικούς πολέμους, όταν ο Δημάρατος συμβούλεψε τον Ξέρξη να
συγκεντρώσει εκεί τον στόλο του, συμβουλή που ευτυχώς δεν εισακούστηκε
από τον βασιλιά των Περσών, διότι τότε πιθανόν να κυριευόταν όλη η
Ελλάδα (πρβλ. Ηρόδοτος Α’59), όπως αποδείχθηκε αργότερα, κατά τον
Πελοποννησιακό Πόλεμο, οπότε ο Νικίας εγκατέστησε στο συγκεκριμένο νησί
αθηναϊκή φρουρά, προκαλώντας μεγάλες ζημιές στους Λακεδαιμόνιους.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;">Ενδεικτικός και χαρακτηριστικός της σοφίας του είναι ο διάλογος που
φέρεται να είχε, σε μεγάλη πλέον ηλικία, με τον ακμάζοντα, τότε,
Αίσωπο. Ο τελευταίος φέρεται να τον ρώτησε «τι πράττει ο Δίας» και
εκείνος του απάντησε «Ταπεινοί τα υψηλά και τα ταπεινά υψοί». Σε ερώτηση
«κατά τι διαφέρουν οι πεπαιδευμένοι από τους απαίδευτους», απάντησε
«ελπίσιν αγαθαίς» και, τέλος, στην ερώτηση «τι είναι δύσκολο» φέρεται να
απάντησε το «τα απόρρητα σιωπήσαι και σχολήν [ή, κατ’ άλλη εκδοχή,
«χολήν»] εύ διαθέσθαι και αδικούμενον δύνασθαι φέρειν».</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div>
<span style="font-size: large;"><b>Τα πιο σπουδαία και γνωστά γνωμικά του, δηλαδή το «μηδέν
άγαν», το «γνώθι σαυτόν» και το «εγγύα παρά δ’ άττα» [σημειωτέον ότι το
πρώτο απ’ αυτά αποδίδεται, κατ’ άλλη εκδοχή, στον Σόλωνα, ενώ το δεύτερο
στον Θαλή] είχαν γραφτεί στον τοίχο (ή στην προμετωπίδα) του ναού του
Απόλλωνα, στους Δελφούς. Ειδικά για το γνώθι σαυτόν αναφέρεται από τον
Κλέαρχο ότι το γνωμικό αυτό λέχθηκε στον Χίλωνα ως μυστικό από τον θεό
(Ι.Στοβαίου Ανθολ., τόμ.Α’ βιβλ.21 παρ.12)</b></span></div>
<div>
</div>
<div>
<b>ellinonpaligenesia2.<span class="br9fr2qi" id="br9fr2qi_2" style="height: 17px;">blogspot</span>.</b></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-992723499005602602014-11-15T21:00:00.000+02:002014-11-15T21:00:02.592+02:00Οι πηγές του Ευρώτα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/KS7dSCBf6zk?vq=highres&autoplay=0" width="640"></iframe><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-3aQI_mQ0_3M/VFCoye7ps-I/AAAAAAAAYPs/mqqUnxT3CxQ/s1600/DSC00862.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-3aQI_mQ0_3M/VFCoye7ps-I/AAAAAAAAYPs/mqqUnxT3CxQ/s1600/DSC00862.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-UvVPD-r4O6k/VFCo5V-bNOI/AAAAAAAAYP0/uYTLcsRhe78/s1600/DSC00863.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-UvVPD-r4O6k/VFCo5V-bNOI/AAAAAAAAYP0/uYTLcsRhe78/s1600/DSC00863.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-6CIfT6akhc8/VFCo6f5xgyI/AAAAAAAAYP8/2WEfL5kETew/s1600/DSC00868.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-6CIfT6akhc8/VFCo6f5xgyI/AAAAAAAAYP8/2WEfL5kETew/s1600/DSC00868.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-BE7-xB_CzSo/VFCs1mQGf-I/AAAAAAAAYQQ/HtonkfKkFcw/s1600/DSC00869.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-BE7-xB_CzSo/VFCs1mQGf-I/AAAAAAAAYQQ/HtonkfKkFcw/s1600/DSC00869.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ZWIS7VkV0Cc/VFCtC_qG47I/AAAAAAAAYQY/NrVcq9KCpRE/s1600/DSC00873.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-ZWIS7VkV0Cc/VFCtC_qG47I/AAAAAAAAYQY/NrVcq9KCpRE/s1600/DSC00873.JPG" height="298" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-OHFq53WDymc/VFCsssR91rI/AAAAAAAAYQI/Ie1TCsrDyq8/s1600/DSC00870.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-OHFq53WDymc/VFCsssR91rI/AAAAAAAAYQI/Ie1TCsrDyq8/s1600/DSC00870.JPG" height="293" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><b> <a href="http://thisisspartaaaaaa.blogspot.gr/" target="_blank">this is sparta</a></b></i></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-88673720399143963182014-11-15T17:00:00.000+02:002014-11-15T17:00:00.956+02:00300 Σπαρτιάτες - Η Μάχη των Θερμοπυλών<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/IgcBtbs6I4g?vq=highres&autoplay=0" width="640"></iframe>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-66980521397168247052014-11-07T09:00:00.000+02:002014-11-07T09:00:08.097+02:00Παναγιώτης Ζωγράφος <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-LofZr5ajf_Q/VE9kiEqv7MI/AAAAAAAAYM0/DIFeR65N_GA/s1600/%CE%A0%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B7%CF%82%2B%CF%84%CE%B7%CF%82%2B%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-LofZr5ajf_Q/VE9kiEqv7MI/AAAAAAAAYM0/DIFeR65N_GA/s1600/%CE%A0%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B7%CF%82%2B%CF%84%CE%B7%CF%82%2B%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82.jpg" height="256" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Ο <b>Παναγιώτης Ζωγράφος</b> (κατά άλλους <b>Δημήτρης Ζωγράφος</b>) ήταν
αγωνιστής του 1821 απ την Βορδόνια Λακωνίας, τον οποίο εξέλεξε ο
Μακρυγιάννης αναθέτοντάς του την αναπαράσταση σημαντικών ιστορικών
σκηνών.</span><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: large;"> </span>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-eMrxXT885LI/TqgOy76LIKI/AAAAAAAACFQ/liHhMTwtYW0/s1600/makrigiannis.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-eMrxXT885LI/TqgOy76LIKI/AAAAAAAACFQ/liHhMTwtYW0/s200/makrigiannis.jpg" height="200" width="156" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Μακρυγιάννης</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;">
<br />
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Ο Μακρυγιάννης έμαθε γράμματα στα γεράματά του για να γράψει τα
Απομνημονεύματα. Εξ’ άλλου οι περισσότεροι Έλληνες, έβγαιναν από το
έρεβος της σκλαβιάς αναλφάβητοι. Ο Μπάρμπα Γιάννης έμαθε να γράφει
αλλά όχι και να ζωγραφίζει. Προσπάθησε λοιπόν να συνεργαστεί με ένα
Ευρωπαίο ζωγράφο. Εκείνος θα ιστορούσε με την δική του λαϊκή,
απροσποίητη και λαγαρή γλώσσα του όσα την μνήμη και την καρδιά του
είχαν σημαδέψει κι ο « Φράγκος» θα έπρεπε να τα ζωντανέψει στο ξύλο.
Το εγχείρημα όμως σταμάτησε μετά τον τρίτο πίνακα, λόγω δυσκολιών
στην συνεννόηση αλλά και στην δυσκολία του ζωγράφου να αντιληφθεί όσα ο
Μπάρμπα Γιάννης ήθελε να εκφράσει στους πίνακες. Η άγνοια της γλώσσας
– εκείνης της <b>γλώσσας</b> που ξέρει να παραβιάζει τον χρόνο και
τον τόπο, προτάσσοντας τα πράγματα σύμφωνα με τους μυστικούς ηθικούς
κώδικες που μόνο οι Έλληνες γνωρίζουν – αποδείχτηκε μοιραία. <i>«…έφκιασε δύο τρεις, δεν ήταν καλές…»</i> μας λέει παρακάτω ο Στρατηγός.</span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
<b><i>« κι έρχοντας εδώ εις Αθήνα, πήρα ένα ζωγράφο Φράγκο και τον
είχα να μου φκιάσει σε εικονογραφίες αυτούς τους πολέμους. Δεν γνώριζα
τη γλώσσα του. Έφκιασε δύο τρεις, δεν ήταν καλές˙τον πλέρωσα κι
έφυγε. Αφού έδιωξα αυτό τον ζωγράφο, έστειλα και έφεραν από την Σπάρτη
έναν αγωνιστή, Παναγιώτη Ζωγράφον τον έλεγαν˙ έφεραν αυτόν και
μιλήσαμεν και συνφωνήσαμεν το κάθε κάδρον την τιμήν του˙ κι έστειλε κι
ήφερε και δύο του παιδιά˙ και τους είχα εις το σπίτι μου όταν
εργάζονταν. Κι αυτό άρχισε από τα 1836 και τέλειωσε τα 1839. Έπαιρνα
τον Ζωγράφο και βγαίναμεν εις τους λόφους και τόλεγα…..Έτζι είναι
εκείνη η θέση, έτζι εκείνη˙αυτός ο πόλεμος έτζι έγινε αρχηγός ήταν των
Ελλήνων εκείνος, των Τούρκων εκείνος»</i></b><b>. </b><br />
<b><br />
</b><br />
Ο επόμενος συνεργάτης του ήταν ο <b>Παναγιώτης Ζωγράφος</b>, από την Βορδόνια της Λακωνίας, μαζί με τους δυο γιούς του.<br />
</span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-QcdnevBQuLM/TqgPBJ2-itI/AAAAAAAACFY/PY680XlePXw/s1600/marina+lampraki.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-QcdnevBQuLM/TqgPBJ2-itI/AAAAAAAACFY/PY680XlePXw/s200/marina+lampraki.jpg" height="135" width="200" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;">
<br />
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b>« <i>Λαϊκός ζωγράφος, αγιογράφος της μεταβυζαντινής λαϊκής
παράδοσης, αγωνιστής και ο ίδιος, ο Παναγιώτης Ζωγράφος ήταν ιδανικά
προικισμένος για να αισθητοποιήσει τα οράματα του Στρατηγού. Οι
αρχέτυπες εικόνες που είχαν στο πνεύμα τους κατάγονταν απ’ τον ίδιο
πολιτισμό˙ έναν πολιτισμό λαϊκό αλλά αυτάρκη, ζωογονημένο από ένα
πλούσιο παρελθόν που είχε περάσει μέσα στους φορείς του, όχι σαν ξηρή
ιστορική μνήμη, αλλά σαν ύφος ζωής, σαν παραδομένη τεχνική και
καλαισθησία</i>». </b></span></div>
<span style="font-size: large;">
Αυτά γράφει σχετικά με τον Παναγιώτη Ζωγράφο η εξαίρετη Καθηγήτρια
της Ιστορίας της Τέχνης και Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης <b>Κα Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα</b>, στο άρθρο της “ Εικονογραφία του Αγώνα” που δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 8<sup>ης</sup> Ιουνίου του 1997.<br />
<br />
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Τρία χρόνια κράτησε η συνεργασία αυτή 1836- 1839. Επισκέφτηκαν τα
διάφορα πεδία των μαχών που είχε λάβει μέρος ο Μακρυγιάννης και ενώ ο
Στρατηγός του εξιστορούσε « <i>έτσι είναι εκείνη η θέσις, έτσι εκείνη, αυτός ο πόλεμος έτσι έγινε, αρχηγός των Ελλήνων ήτο εκείνος, αρχηγός των Τούρκων εκείνος</i>», ο Ζωγράφος φιλοτεχνούσε τον πίνακα.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Το αποτέλεσμα αυτής της αρμονικής και αγαστής συνεργασίας ( έμπνευση
και αναμνήσεις Μακρυγιάννη, εκτέλεση Π. Ζωγράφου) υπήρξε ιδιαίτερα
γόνιμο. 25 κάδρα σε ξύλο, διαστάσεων 0, 565 x 0,40 ζωγραφισμένα με την
βυζαντινή τεχνική. Ο ένας απ’ αυτούς, που παρουσίαζε τον <b>Άρμανσμπεργκ</b>
να ξεριζώνει την καρδιά της Ελλάδας, καταστράφηκε από τους φίλους του
για λόγους προστασίας του στρατηγού και αντικαταστάθηκε από μια
προσωπογραφία του ίδιου.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-rg2zgEe0zec/TqgPPwnh50I/AAAAAAAACFg/7FMOrbX-8no/s1600/%25CE%2597+%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2586%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CE%25B8%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2591%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-rg2zgEe0zec/TqgPPwnh50I/AAAAAAAACFg/7FMOrbX-8no/s200/%25CE%2597+%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2586%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CE%25B8%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2591%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" height="168" width="200" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
Από <b>τους 24 πρωτότυπους πίνακες</b>, κατασκευάστηκαν 4 πλήρεις σειρές αντιγράφων σε χαρτί στράτζο, διαστάσεων 0,64 x0,50 με την τεχνική της υδατογραφίας.<br />
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Τους πίνακες αυτούς ο Μακρυγιάννης τους έδειξε για πρώτη φορά στους
φίλους του, τους οποίους είχε καλέσει σε επίσημο γεύμα στο σπίτι του. Ο
ίδιος γράφει:</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b>… <i>Τους πρέσβες των ευεργέτων μας Δυνάμεων και τους Φιλέλληνας,
τους αγωνιστάς και τους αυλικούς και τους υπουργούς και δικούς μας
σημαντικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς, ως διακόσιους πενήντα
ανθρώπους. Τελειώνοντας το τραπέζι, τότε έβγαλα τις εικονογραφίες και
τις θεώρησαν</i>…</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Από τις 4 σειρές ο Μακρυγιάννης χάρισε τις τρεις στους Πρέσβεις της
Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας ενώ μία σειρά πρόσφερε στον
βασιλιά Όθωνα. Οι καλές κριτικές που δέχτηκε και ο ενθουσιασμός των
συναγωνιστών του και των άλλων ομοτράπεζων, ενίσχυσαν την σκέψη του
Στρατηγού για την έκδοση ενός λευκώματος προκειμένου να δοθεί η
δυνατότητα της απόκτησής του από πολλούς.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Για τον σκοπό αυτό συμφώνησε με τον δάσκαλο <b>Αλέξανδρο Ησαΐα</b>
και συνυπέγραψε την 583 συμβολαιογραφική πράξη, έτους 1839 του
συμβολαιογράφου Αθηνών Κ. Πίταρη. Σ’ αυτήν βεβαιώνεται η παράδοση στον
Ησαΐα της σειράς των αντιγράφων, που είχε δωρίσει ο Μακρυγιάννης στον
Όθωνα και την οποία δανείστηκε ο Στρατηγός για να υλοποιηθεί η έκδοση. Ο
Ησαΐας υποσχέθηκε να πάει στο Παρίσι για να λιθογραφήσει τους πίνακες
και αφού προβεί σε κάποιες μικροδιορθώσεις των θέσεων και των
προσώπων, χωρίς να απομακρυνθεί από την ιδέα ή να παραλλάξει κάτι από
τις εκθέσεις των περιστατικών και των περιγραφών, να τυπώσει κάποια
αντίτυπα.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-qhun-FR6Jnk/TqgPdb2cQJI/AAAAAAAACFo/X29f440P4u0/s1600/%25CE%2597+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2586%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%258D+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582..jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-qhun-FR6Jnk/TqgPdb2cQJI/AAAAAAAACFo/X29f440P4u0/s200/%25CE%2597+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2586%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%258D+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582..jpg" height="160" width="200" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
<br />
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Παρά την συμφωνία τους, ο Ησαΐας στην Βενετία φιλοτέχνησε νέους
πίνακες, δυτικού τύπου, τελείως διαφορετικούς από εκείνος των
Μακρυγιάννη- Ζωγράφου και τους τύπωσε. Όταν το 1840 οι λιθογραφίες
αυτές κυκλοφόρησαν στην Αθήνα, ο Μακρυγιάννης τις αποδοκίμασε και
κατήγγειλε δημόσια ότι ο Ησαΐας νόθευσε τους πίνακές του, ότι τους
πλαστογράφησε και ότι δολίως παρέβη την συμφωνία περί των πνευματικών
δικαιωμάτων του.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Η αλήθεια είναι ότι η κατηγορία του Στρατηγού δεν ήταν σταθερή και
δίκαια. Ο Ησαΐας εξέδωσε άλλους, τελείως διαφορετικούς πίνακες, που
καθόλου δεν υστερούσαν σε καλλιτεχνικό και ιστορικό ενδιαφέρον.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">
Μετά τον θάνατο του Ησαΐα στην Τεργέστη, ολόκληρη η σειρά του Όθωνα χάθηκε. Το 1909 όμως ο <b>Ιωάννης Γεννάδιος</b> την εντόπισε στην Ρώμη και την αγόρασε. Σήμερα βρίσκεται στη <b>Γεννάδειο Βιβλιοθήκη</b>.
Η σειρά που χάρισε στον Άγγλο πρεσβευτή Έντμοντ Λάιονς παραδόθηκαν
στον υπουργό εξωτερικών της Αγγλίας Λόρδο Πάλμερστον, ο οποίος τα
πρόσφερε στην βασίλισσα Βικτωρία.</span></div>
<span style="font-size: large;">
Από την πρωτότυπη σειρά που ο Μακρυγιάννης κράτησε για τον εαυτό του,
σώζονται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, άλλοτε Μουσείο της Ιστορικής και
Εθνολογικής Εταιρίας, 8 κομμάτια διαστάσεων 0,565 x0,40 μ. Ακόμη τρία
αντίγραφα σε χαρτόνι. Τα έργα αυτά χάρισε στην Εταιρία ο <b>Στρατηγός Κίτσος Ιωάννου Μακρυγιάννης το 1927. </b>Οι σειρές που χαρίστηκαν στον Γάλλο Πρεσβευτή και τον Ρώσο δεν έχουν βρεθεί και αγνοούμε την τύχη τους.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"> <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%96%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82">http://el.wikipedia.org</a></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-size: large;"><a href="http://argolikivivliothiki.gr/2009/07/10/%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E/">http://argolikivivliothiki.gr</a></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="font-size: large;"> </span> </span></div>
</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/fOOCGmFG_c4?vq=highres&autoplay=0" width="640"></iframe></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-60828321073198972162014-10-24T17:00:00.000+03:002014-10-24T17:00:10.014+03:00Η δομή του Σπαρτιατικού στρατού! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX6KbCdDawlvyTKB_3v7ugUG4wo_bUNJRL3AyiWc18mApCVibcfCVhe_9CoNedNVG5e5PmMfsRsLzM-_gTPg24-fN8kL79jUhzGsw20Dacj3Sdj7XzLPcpJN-UPidcs0AZEr12-b2GSSqM/s1600/sparta.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX6KbCdDawlvyTKB_3v7ugUG4wo_bUNJRL3AyiWc18mApCVibcfCVhe_9CoNedNVG5e5PmMfsRsLzM-_gTPg24-fN8kL79jUhzGsw20Dacj3Sdj7XzLPcpJN-UPidcs0AZEr12-b2GSSqM/s320/sparta.jpg" height="277" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><b>Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΚΟΣΜΟ</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> </b>
<br />
Ο <b>σπαρτιατικός στρατός</b> δεν αποτελείτο μόνο από
Σπαρτιάτες αλλά και από άλλους Λάκωνες. Η ραχοκοκαλιά του όμως ήταν οι
Σπαρτιάτες όμοιοι, οι οποίοι στρατεύονταν από το εικοστό μέχρι και το
εξηκοστό έτος της ηλικίας τους.<br />
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br />
Η <b>δομή του σπαρτιατικού στρατού</b> άρχισε να αλλάζει
περίπου στις αρχές του 8ου αιώνα, με την εμφάνιση της φάλαγγας. Η
φάλαγγα ήταν επιμήκης</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"> παράταξη η οποία είχε βάθος από τέσσερις έως
δώδεκα άνδρες, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν την νέα και μεγάλη στρογγυλή
ασπίδα που κάνει την εμφάνιση της εκείνη την εποχή, και αντικαθιστά την
οκτάσχημη δερμάτινη ασπίδα. Η φάλαγγα συνήθως είχε βάθος οκτώ ανδρών, αν
και μπορούσε να αλλάξει ανάλογα με την περίσταση.
<br />
<a href="http://www.blogger.com/null" name="more"></a>Στις εκστρατείες των Σπαρτιατών λάμβαναν μέρος και οι
συμμαχικές προς αυτούς πόλεις, οι οποίες βοηθούσαν τους Σπαρτιάτες
ανάλογα με την στρατιωτική τους δύναμη. Ο στρατός της Σπάρτης ποτέ δεν
εκστράτευε ολόκληρος, αλλά μόνο ένα τμήμα του (περίπου το 1/3), ενώ το
υπόλοιπο τμήμα του έμενε στην Σπάρτη για την περίπτωση εξέγερσης των
ειλώτων. Πόλεις κράτη συμμαχικά προς την Σπάρτη τα οποία καλούσαν τους
Σπαρτιάτες σε <a href="http://bordonia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9358.html#" id="_GPLITA_1" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: auto ! important; margin: 0px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-decoration: underline ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: baseline ! important; width: auto ! important;" title="Click to Continue > by shoppingchip">βοήθεια<img src="http://cdncache1-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: 10px ! important; margin: 0px 0px 0px 3px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: super ! important; width: 10px ! important;" /></a> ήταν υποχρεωμένα να εκστρατεύουν με όλες τους τις
δυνάμεις.
<br />
Ο σπαρτιατικός στρατός διαιρείτο σε έξι μόρες που αποτελούσαν και το
μεγαλύτερο στρατιωτικό τμήμα του. Πιο αναλυτικά ο Σπαρτιατικός στρατός
αποτελείτο από τα εξής στρατιωτικά τμήματα:
<br />
<b>ΣΥΣΚΗΝΙΕΣ – ΕΝΩΜΟΤΙΕΣ</b>
<br />
Το μικρότερο στρατιωτικό τμήμα του Σπαρτιατικού στρατού ήταν η συσκηνία.
Αποτελείτο από μια ομάδα δεκαέξι έως δεκαοκτώ ανδρών περίπου, οι οποίοι
ονομάζονταν σύσκηνοι. Οι άνδρες αυτοί από τα εφηβικά τους χρόνια ζούσαν
μαζί, κοιμόντουσαν στην ίδια σκηνή, έτρωγαν μαζί, εκπαιδευόντουσαν σαν
ομάδα στα στρατιωτικά γυμνάσια, και στις πολεμικές συρράξεις ήταν
συμμαχητές.
<br />
Αυτό είχε σαν συνέπεια να αναπτύσσουν μεταξύ τους στενούς φιλικούς
δεσμούς, πράγμα που τους έκανε ιδιαίτερα μαχητικούς και οργανωτικούς
κατά την διάρκεια της μάχης.
<br />
Αν κάποιος σύσκηνος χανόταν στην μάχη την θέση του έπαιρνε κάποιος
άλλος, κατόπιν εξετάσεως και ψηφοφορίας των υπολοίπων. Η ενωμοτία
αποτελείτο από δυο συσκηνίες, δηλαδή από περίπου τριάντα δυο έως τριάντα
έξι άνδρες.
<br />
<b>ΜΟΡΕΣ</b>
<br />
Το μεγαλύτερο στρατιωτικό τμήμα του Σπαρτιατικού στρατού είναι η Μόρα. Ο
χωρισμός του στρατού σε Μόρες λέγεται ότι έγινε από τον Λυκούργο, ο
οποίος χώρισε σε μόρες τόσο τους οπλίτες, όσο και τους ιππείς.
<br />
Κάθε μόρα οπλιτών χωρίζεται σε τέσσερις λόχους, κάθε λόχος σε δυο
πεντηκοστίες και κάθε πεντηκοστία σε δυο ενωμοτίες. Η κάθε μόρα έχει σαν
διοικητή τον πολέμαρχο, και σαν αξιωματικούς τέσσερις λοχαγούς, οκτώ
πεντηκόνταρχους, και δεκαέξι ενωμοτάρχες.
<br />
Ένα μεγάλο επίσης στρατιωτικό τμήμα, το οποίο συναντάται σε αρχαία
ελληνικά συγγράμματα είναι και η μοίρα, η οποία κατά τον Έφορο
αποτελείται από πεντακόσιους άνδρες, κατά τον Καλλισθένη από επτακόσιους
και κατά τον Πολύβιο από εννιακόσιους. Επειδή όμως οι πληροφορίες γι’
αυτό το στρατιωτικό τμήμα είναι περιορισμένες εικάζεται ότι πρόκειται
για την μόρα με άλλη ονομασία.
<br />
<b>ΑΓΕΛΕΣ</b>
<br />
Κάθε αγόρι που γεννιόταν στην Σπάρτη ήταν υποχρεωμένο να συμμετέχει στην
αγέλη. Μετά την συμπλήρωση του 7ο έτους της ηλικίας τους τα αγόρια
εγγράφονταν στις αγέλες, από τις οποίες ξεκινούσε η σπαρτιατική αγωγή.
Εκεί μάθαιναν χορό και μουσική, γραφή και ανάγνωση, και εκπαιδεύονταν
στην πειθαρχία, η οποία αποτελούσε τον θεμέλιο λίθο της Σπαρτιατικής
αγωγής. Εκεί επίσης μάθαιναν τα πρώτα πράγματα στην πολεμική τέχνη,
ασκούνταν με διάφορες φυσικές ασκήσεις και μάθαιναν τα πρώτα πολεμικά
τους παιχνίδια.
<br />
Η αγέλη εμφυσούσε στα Σπαρτιατόπουλα την έννοια της συλλογικότητας αφού
τα μάθαινε να συμβιώνουν αλλά και να πολεμούν μαζί, καθώς και την αγάπη
τους προς την Σπάρτη.
<br />
Για να συνηθίσουν τον λιτό τρόπο ζωής τα παιδιά κοιμόντουσαν πάνω σε
αχυρένια στρώματα που έφτιαχναν οι ίδιοι χρησιμοποιώντας καλάμια από τις
όχθες του Ευρώτα. Τον χειμώνα για να ζεσταίνονται έβαζαν κάτω από το
στρώμα τους ένα φυτό με θερμαντικές ικανότητες, το λυκοφάνους όπως μας
αναφέρει ο Ξενοφώντας.
<br />
Τον χειμώνα δεν ντύνονταν βαριά αλλά φορούσαν μόνο ένα ιμάτιο το οποίο
έπαιρναν και έπρεπε να το κρατήσουν για ένα χρόνο. Πλένονταν πάντα με
κρύο νερό από τις όχθες του Ευρώτα η από τα δημόσια λουτρά, χωρίς να
χρησιμοποιούν κανένα είδος αρωματικού φυτού η ελαίου.
<br />
<b>ΒΟΥΕΣ – ΥΛΕΣ</b>
<br />
Οι βούες ήταν μια ομάδα από αγέλες. Δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες,
αλλά από συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε αν μελετήσουμε τον
Ξενοφώντα στο «Λακεδαιμονίων Πολιτεία» οι βούες θα πρέπει να
αποτελούνταν από έξι η δώδεκα αγέλες.
<br />
Ετσι λοιπόν οι νεαροί Σπαρτιάτες ανήκαν σε στις βούες σε μικρή ηλικία
και όταν μεγάλωναν από την ηλικία δηλαδή των 13 – 20 ετών άνηκαν στις
ίλες. Αρχηγός της ίλης ήταν ο είρην που ήταν και ο μεγαλύτερος σε
ηλικία. Οι βούες έδιναν περισσότερο στους νεαρούς Σπαρτιάτες πνευματικά
εφόδια, ενώ οι ίλες ήταν πλέον συγκροτημένες ομάδες οι οποίες
ακολουθούσαν στρατιωτική πειθαρχία και δίδασκαν τους νέους τα μυστικά
της πολεμικής τέχνης.
<br />
<b>ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ</b>
<br />
Σε αντίθεση με την σημερινή έννοια της λέξεως, στην αρχαιότητα οι
πρόσκοποι ήταν στρατιωτικά τμήματα που αναλάμβαναν δύσκολες αποστολές,
κάτι σαν τις σημερινές ειδικές δυνάμεις. Στον στρατό των Λακεδαιμονίων
τον ρόλο των προσκόπων αναλάμβαναν οι Σκιρίτες, οι οποίοι κατάγονταν από
την Σκιρίτιδα την περιοχή δηλαδή που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της
Λακωνίας προς την Αρκαδία, οι οποίοι προπορεύονταν του Σπαρτιατικού
στρατού και πολλές φορές μάλιστα πιο μπροστά και από τους έφιππους
ανιχνευτές.
<br />
Οι πρόσκοποι κατά την διάρκεια της μάχης, σαν επίλεκτο σώμα παρατασσόταν
δίπλα από τους τριακόσιους, την επίσημη δηλαδή φρουρά του βασιλιά.
Αποτελείτο από εξακόσιους περίπου άνδρες με μεγάλη σωματική δύναμη, και
ψυχικό σθένος, αναλαμβάνοντας τις δυσκολότερες αποστολές του
Σπαρτιατικού στρατού, όπως την συνοδεία όσων Σπαρτιατών εκτός
στρατοπέδου, την βραδινή φύλαξη του στρατοπέδου κ.τ.λ.
<br />
<b>ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ ΕΔΑΦΟΥΣ</b>
<br />
Πρόκειται για ιππείς οι οποίοι προηγούνταν του κυρίως τμήματος του
ιππικού, και είχαν σαν σκοπό την ανίχνευση του εδάφους ώστε σε
περιπτώσεις εμποδίων η ενέδρας το κυρίως τμήμα που ακολουθούσε να μην
βρεθεί σε αδιέξοδο.
<br />
Σε τέτοιες περιπτώσεις εκτός από την ενημέρωση του κυρίως τμήματος
σχετικά με το είδος του εμποδίου η της ενέδρας, ήταν επιφορτισμένοι να
βρίσκουν εναλλακτικές λύσεις η άλλα ασφαλή δρομολόγια ώστε να
διασφαλίσουν την ασφαλή προσπέλαση του κυρίως τμήματος.
<br />
Στην περίπτωση στρατοπέδευσης των στρατιωτικών τμημάτων οι ανιχνευτές
εδάφους στρατοπέδευαν σε σημεία από τα οποία μπορούσαν να διακρίνουν από
μακριά τους εχθρούς και τις κινήσεις τους.
<br />
<b>ΙΠΠΙΚΟ</b>
<br />
Το ιππικό του Σπαρτιατικού στρατού δεν ήταν μεγάλο σε αριθμό σε σχέση με
τους οπλίτες, και διαιρείτο και αυτό σε έξι μόρες. Κάθε μόρα διαιρείτο
σε ουλαμούς και κάθε ουλαμός είχε περίπου πενήντα ιππείς. Κύριο καθήκον
του ιππικού ήταν η φύλαξη των νότων και των πτερύγων της φάλαγγάς.
Αρχηγός της κάθε ιππικής μόρας ήταν ο Ιππαρμοστής.
<br />
Σαν ιππείς στο Σπαρτιατικό ιππικό προτιμούνταν οι ελαφρότεροι σε
σωματικό βάρος οπλίτες, ώστε το λιγοστό βάρος να κάνει τα άλογα
περισσότερο ευκίνητα τόσο στην μάχη όσο και στις πορείες.
<br />
Από πληροφορίες του Ξενοφώντα συμπεραίνουμε ότι το Σπαρτιατικό ιππικό
ήταν πολύ πονηρό, και γι’ αυτό συνήθως προστάτευε το κυρίως στράτευμα
σαν σώμα προφυλακής το οποίο πορευόταν μπροστά και αποτελείτο συνήθως
από μια μόρα ιππέων.
<br />
Σε περίπτωση ενέδρας η άλλου κολλήματος οι ιππείς αυτοί ειδοποιούσαν το
κυρίως στράτευμα ώστε αυτό να λάβει τις κατάλληλες θέσεις και τους
κατάλληλους σχηματισμούς σε περίπτωση εμπλοκής.
<br />
Το Σπαρτιατικό ιππικό χρησιμοποιήθηκε και αρκετές φορές σε περιπτώσεις
πολέμου δολιοφθορών (ανταρτοπόλεμου), η σε περιπτώσεις αιφνιδιασμού, και
γενικά σε περιπτώσεις παρενοχλήσεων του αντιπάλου για την δημιουργία
κυρίως εντυπώσεων.
<br />
<b>ΕΚΔΡΟΜΟΙ </b>
<br />
Οι εκδρόμοι ήταν ακροβολιστές του Σπαρτιατικού στρατού οι οποίοι δρούσαν
ανεξάρτητα από την οπλιτική φάλαγγα, και σκοπός τους ήταν να
προκαλέσουν σύγχυση στις τάξεις του εχθρού. Ο οπλισμός του ήταν σχετικά
ελαφρότερος από αυτόν των υπολοίπων οπλιτών, πράγμα που τους έκανε πιο
ευάλωτους σε συγκρούσεις σώμα με σώμα. Στόχοι των εκδρόμων οι οποίοι
αποτελούσαν και ένα είδος καταδρομέων της εποχής, ήταν οι πελταστές,
αλλά και ορισμένες τάξεις βαρέως πεζικού αλλά και οι εκδρόμοι του
αντίπαλου στρατού.
<br />
Το σώμα των εκδρόμων δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην Αρχαία Σπάρτη για
να αντιμετωπίσει τους πελταστές του Ιφικράτη, και αργότερα επεκτάθηκε
και σε άλλες Ελληνικές πόλεις όπως στην Αθήνα
<br />
<b>ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ</b>
<br />
Το σώμα των τριακοσίων αποτελούσε την σωματοφυλακή του βασιλιά το οποίο
παρατασσόταν δίπλα του στην μάχη. Οι οπλίτες που το αποτελούσαν
ονομάζονταν ιππείς αν και άνηκαν στο πεζικό, ονομασία η οποία παρέμεινε
από τα αρχαϊκά χρόνια (7ος – 6ος αιώνας), όταν αποτελείτο από ιππείς.
Στα κλασσικά χρόνια το όνομά τους ήταν απλώς τριακόσιοι.
<br />
Το σώμα των τριακοσίων διοικείτο από τους τρεις Ιππαγρέτες που ήταν κάτω
από τις διαταγές του βασιλιά. Οι τρεις αυτοί Ιππαγρέτες επιλέγονταν από
τους Εφόρους της Σπάρτης, ανάμεσα από τους ακμαιότερους και πιο
ρωμαλέους άνδρες της πόλης. Ο κάθε Ιππαγρέτης διάλεγε εκατό άτομα οι
οποίοι ήταν κάτω από τις διαταγές του, συμπληρώνοντας έτσι την φρουρά
των τριακοσίων.
<br />
Ο κάθε Ιππαγρέτης ήταν υποχρεωμένος να μετά την επιλογή των εκατό ανδρών
να δίνει εξηγήσεις στους εφόρους με πια κριτήρια επέλεξε τους εκατό
αυτούς άνδρες. Το σώμα των τριακοσίων ήταν το εκλεκτότερο του
Σπαρτιατικού στρατού, και η συμμετοχή κάποιου οπλίτη σε αυτό θεωρείτο
τιμητική.
<br />
Δεν έφτανε όμως η επιλογή κάποιου οπλίτη από τους τρεις Ιππαγρέτες ώστε
αυτός να μπορέσει να συμμετέχει στο σώμα των τριακοσίων, αλλά και η
επιτυχία του στις κατάλληλες εξετάσεις που γίνονταν για τον σκοπό αυτό.
<br />
Οι Ιππαγρέτες ήταν κριτές σε αυτές τις εξετάσεις, όπως και σε άλλες
αθλητικές εκδηλώσεις, και αν κάποιος δεν περνούσε επιτυχώς τις εξετάσεις
μπορούσε να προσπαθήσει σε επόμενες.
<br />
Οι οπλίτες που συμμετείχαν σε αυτό το σώμα έπρεπε επίσης να είναι σωστοί
απέναντι στον νόμο και τις επιταγές της πολιτείας διαφορετικά μπορούσαν
να χάσουν την τιμητική αυτή θέση, την οποία καταλάμβανε κάποιος άλλος
οπλίτης.
<br />
<b>ΟΠΛΙΤΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ</b>
<br />
Ο σχηματισμός της φάλαγγας αποτελείτο συνήθως από οκτώ μακριούς στοίχους
οπλιτών. Η οπλιτική φάλαγγα υπάκουγε πάντα στα παραγγέλματα του βασιλιά
και βάδιζε προς την μάχη στοιχισμένη και με ρυθμικό βήμα.
<br />
Στο δεξί χέρι κρατούσαν το δόρυ και στο αριστερό την ασπίδα,
παραταγμένοι κατά στοίχους ώστε να προφυλάσσονται μεταξύ τους κατά την
διάρκεια της μάχης. Στα άκρα της φάλαγγας και ιδιαίτερα στις γωνίες,
τοποθετούνταν οι πιο ρωμαλέοι οπλίτες, γιατί αυτά τα σημεία έμεναν
συνήθως ακάλυπτα.
<br />
Κατά την διάρκεια της συμπλοκής με τον εχθρό προσπαθούσαν να μην
διασπάσουν αυτή την διάταξη, και συμπλέκονταν μαζί του σώμα με σώμα
μέχρι να τον συντρίψουν η να τον τρέψουν σε φυγή.
<br />
Σε περίπτωση φυγής του εχθρού οι Σπαρτιάτες δεν τον καταδίωκαν, πρώτα
γιατί δεν ήθελαν να διασπαστεί η συνοχή της φάλαγγας, και έπειτα γιατί
θεωρούσαν υποτιμητικό να έχουν για εχθρό τους κάποιον που έφευγε
τρέχοντας από το πεδίο της μάχης, δηλαδή έναν δειλό.
<br />
Την φυγή οι Σπαρτιάτες την θεωρούσαν υποταγή, και σε αυτή την περίπτωση ο
εχθρός περισσότερο τον οίκτο τους κέρδιζε παρά την αντιπαλότητά τους.
<br />
Ο Σπαρτιατικός στρατός εκτελούσε με μεγάλη ευκολία και ακρίβεια
διάφορους ελιγμούς οι οποίοι σε άλλους στρατούς της εποχής θα
ισοδυναμούσαν με διάλυση της συνοχής των τμημάτων. Διάφορα τέτοια
παραδείγματα μας δίνει ο Ξενοφώντας στην Λακεδαιμονίων Πολιτεία,
αναφέροντας μας για παράδειγμα την επί κέρας πορεία.
<br />
Σε αυτή την διάταξη πορείας η φάλαγγα βαδίζει κατά ενωμοτίες και σε
περίπτωση εμφάνισης εχθρικής φάλαγγας ο ενωμοτάρχης διευθύνει την
ενωμοτία προς τα αριστερά σχηματίζοντας έτσι όλες οι ενωμοτίες την
φάλαγγα παραταγμένη κατά μέτωπο.
<br />
Αν τώρα εμφανιστεί εχθρική φάλαγγα στα νώτα τους ο κάθε στοίχος αραιώνει
και κάνοντας μεταβολή βρίσκεται αντιμέτωπος με το εχθρικό στράτευμα. Ο
κάθε στοίχος είναι έτσι συντεταγμένος ώστε σε τέτοια περίπτωση απέναντι
από το εχθρικό στράτευμα, στην πρώτη γραμμή δηλαδή, να βρίσκονται οι πιο
ανδρείοι πολεμιστές.
<br />
Σύμφωνα με την προηγούμενη διάταξη ο αρχηγός της φάλαγγας βρίσκεται στο
αριστερό κέρας, αν όμως για οποιονδήποτε λόγο θεωρηθεί ότι ο στρατηγός
πρέπει να βρεθεί στο δεξιό κέρας στρέφουν την φάλαγγα προς τα δεξιά η
αριστερά ώστε ο στρατηγός να βρεθεί στο δεξιό κέρας και η οπισθοφυλακή
να έρθει στο αριστερό.
<br />
Μελετώντας την Λακεδαιμονίων πολιτεία του Ξενοφώντα, μπορούμε να δούμε
αναλυτικά διάφορους ελιγμούς των στρατιωτικών τμημάτων στην επί κέρας
πορεία και να καταλάβουμε γιατί δίκαια ο στρατιωτικός μηχανισμός των
Λακεδαιμονίων θεωρείτο ίσως ο κορυφαίος της εποχής.
<br />
Ο σεβασμός προς τον Βασιλιά και αρχιστράτηγο του Σπαρτιατικού στρατού,
κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις φαίνεται και από την διάταξη της
φάλαγγας, όταν αυτή βαδίζει προς την μάχη.
<br />
Όταν λοιπόν η φάλαγγα πορεύεται προς την μάχη κανείς εκτός των Σκιριτών
και των ανιχνευτών δεν επιτρέπεται να προπορεύεται του Βασιλιά. Σε
περίπτωση όμως που η φάλαγγα συναντηθεί με τον εχθρό, τότε ο βασιλιάς
παίρνει την πρώτη μόρα και την οδηγεί προς τα δεξιά της παράταξης, ενώ
οι υπόλοιπες μόρες αναπτύσσονται είτε προς τα αριστερά της πρώτης, είτε
έχοντας την πρώτη στο μέσον και αυτές τίθενται αριστερά και δεξιά της,
πάντα υπό την καθοδήγηση των πολεμάρχων.
<br />
<b>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ - ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΕΛΙΓΜΟΙ</b>
<br />
Η οργάνωση του σπαρτιατικού στρατού γινόταν πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες
της πόλης. Οι συχνές πολεμικές επιχειρήσεις στις οποίες εμπλεκόταν ο
Σπαρτιατικός στρατός, δημιούργησε την ανάγκη για χωρισμό του
στρατεύματος σε αυτόνομα και αυτοδιοικούμενα τμήματα, τα οποία μπορούσαν
να δράσουν ανεξάρτητα και σε διαφορετικά μέτωπα όταν χρειαζόταν.
<br />
Τα μεγαλύτερα αυτοδιοικούμενα τμήματα του σπαρτιατικού στρατού ήταν οι μόρες, είτε αυτές ήταν οπλιτικές είτε του ιππικού.
<br />
Έτσι, αν για παράδειγμα η Σπάρτη χρειαζόταν να στείλει σε κάποια πόλη
Σπαρτιατική φρουρά για να έχει υπό τον έλεγχο της την διοίκηση της
πόλης, μπορούσε να στείλει για παράδειγμα μια μόρα η οποία θα αναλάμβανε
αυτή την αποστολή, αφήνοντας το υπόλοιπο στράτευμα στην διάθεση της
πολιτείας για άλλες αποστολές.
<br />
Η κάθε μόρα είχε δύναμη εξακοσίων περίπου οπλιτών μαζί με τους
αξιωματικούς. Όταν η μόρα παρατασσόταν σε μάχη υποβοηθούμενη από το
ιππικό, τότε η ιππική μόρα παρατασσόταν στα πλάγια της μόρας, ανάλογα
βέβαια με το είδος της μάχης, αλλά και την δομή των αντιπάλων
στρατευμάτων.
<br />
Σε περιπτώσεις περικύκλωσης της μόρας τότε τα δύο αυτά τμήματα μπορούσαν
να δράσουν ανεξάρτητα, ώστε το ιππικό να αποκρούσει επίθεση από τα νώτα
της μόρας η να διαλύσει τμήματα πελταστών.<br />
Η ιππική μόρα διαιρείτο σε δυο ουλαμούς των πενήντα ανδρών, και ο κάθε
ουλαμός σε πέντε στοίχους των πέντε ανδρών οι οποίοι ονομάζονταν
πεμπάδες, και διοικούντο από τον πεμπάδαρχο.
<br />
Οι ιππικές μόρες αποτελούνταν από Σπαρτιάτες ιππείς αλλά και από
περίοικους και νεοδαμώδεις, και παρατάσσονταν σε τετράγωνο σχηματισμό.<br />
Όταν δινόταν το παράγγελμα επιθέσεως ηχούσε η σάλπιγγα και οι οπλίτες
ξεκινούσαν να βαδίζουν προς το μέρος του εχθρού με τα δόρατα σε φύλαξη,
ρυθμίζοντας τον βηματισμό τους με τον ήχο των αυλών.
<br />
Όταν η φάλαγγα έφτανε σε μικρή απόσταση από τον εχθρό, οι σάλπιγγα
σήμαινε έφοδο και οι οπλίτες επιτίθονταν τρέχοντας προς το μέρος του
εχθρού, προσέχοντας όμως να μένουν πάντα στοιχισμένοι στους ζυγούς τους
κρατώντας τον σχηματισμό της χελώνης. Οι Σπαρτιάτες πραγματοποιούσαν τον
σχηματισμό αυτό τοποθετώντας τις ασπίδες τους πάνω από το κεφάλι τους
σχηματίζοντας ουσιαστικά μια σκεπή η οποία τους κάλυπτε από τα εχθρικά
βέλη των τοξοτών.
<br />
Ονομάστηκε έτσι γιατί από μακριά έδινε το σχήμα του καύκαλου μιας
χελώνας, και είχε την δυνατότητα να προστατεύει όλο τον σχηματισμό,
ιδιαίτερα σε περίπτωση υποχώρησης για αναζήτηση καλύτερου εδάφους για
συμπλοκή, η σε περιπτώσεις που ο σχηματισμός πλησίαζε τείχη
πολιορκούμενης πόλεως και δεχόταν βέλη από ψηλά.
<br />
Σε περίπτωση που η φάλαγγα δεχόταν επίθεση εχθρικού ιππικού, οι οπλίτες
κρατούσαν το δόρυ τους με την λόγχη προς τα εμπρός, ενώ το πίσω μέρος
του στερεωνόταν στο έδαφος. Ο οπλίτης γονάτιζε στο ένα πόδι, και
τοποθετούσε κάθετα την ασπίδα μπροστά του ώστε να τον προστατεύει<br />
<br />
<br />
<a href="http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/05/h-domh-tou-spartiatikoy-stratoy.html" target="_blank">arxaia-ellinika.blogspot.gr</a></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-49661144279590098402014-10-11T17:00:00.000+03:002014-10-11T17:00:03.509+03:00Η ΔΕΙΛΙΑ ΗΤΑΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcGN7aENRuQcVBQ0IJJB6gas9vkndgLH1bn-U54XVsbZQ-57gKkZfnYcUVMGa1SVQ4QzqVtikzAUVWc3kU9KoqO-HUAgRBG-KeeuT6HtYHECwIBzPoU2aDC11Rv4gAoGMnXd6O9DucUySf/s1600/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcGN7aENRuQcVBQ0IJJB6gas9vkndgLH1bn-U54XVsbZQ-57gKkZfnYcUVMGa1SVQ4QzqVtikzAUVWc3kU9KoqO-HUAgRBG-KeeuT6HtYHECwIBzPoU2aDC11Rv4gAoGMnXd6O9DucUySf/s1600/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Ο σπαρτιάτικος στρατός ήταν, ίσως, η πιο τρομερή πολεμική μηχανή του
αρχαίου κόσμου. Αυτή η πολεμική μηχανή με την απίστευτη πειθαρχεία και
εκπαίδευση κατάφερνε πολύ καλά για αιώνες να καλύπτει το μεγαλύτερο και
βασικότερο ελάττωμά της, που βεβαίως δεν ήταν άλλο από την αριθμητική
της σύσταση. Οι Σπαρτιάτες οπλίτες φορούσαν πάντα κόκκινο μανδύα, γιατί
κάλυπτε το αίμα εάν πληγώνονταν και επίσης, κατά το Λυκούργο, τρόμαζε
κατά κάποιο τρόπο τον αντίπαλο. Στις μάχες οι Σπαρτιάτες οπλίτες δεν
φορούσαν σανδάλια, αλλά πήγαιναν</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"> ξυπόλητοι, για να διατηρείται πιο
σταθερή η φάλαγγα. </span></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><br />
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Στη Σπάρτη υπήρχε η αντίληψη ότι οι στρατιώτες έπρεπε
να γυρίσουν από τη μάχη νικητές ή πεθαμένοι, αν και δεν υπήρχε νόμος
που καταδίκαζε αυτούς που εγκατέλειπαν τη μάχη, αλλά αυτοί τότε
περιθωριοποιούνταν από την κοινωνία, όπως ο Αριστόδημος που έφυγε από
τις Θερμοπύλες με διαταγή του Λεωνίδα να ειδοποιήσει ότι οι Έλληνες
είχαν περικυκλωθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν πάνε στη μάχη, όταν η
μητέρα έδινε την ασπίδα στο γιο της, έλεγε «<i>ή ταν, ή επί τας</i>», δηλαδή «<i>ή με αυτήν θα γυρίσεις νικητής ή επάνω σε αυτήν νεκρός</i>».<br />
Την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου, όλες οι ασπίδες των Σπαρτιατών
είχαν γραμμένο το γράμμα Λ (λάμδα), που αντιπροσώπευε τη Λακεδαιμονία.
Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι άφηναν μακριά μαλλιά και χτενίζονταν
πριν τις μάχες, που θεωρείτο την εποχή εκείνη κυρίως προ σπαρτιατικό
χαρακτηριστικό. Την Αρχαϊκή Εποχή φορούσαν <span style="color: red;">κορινθιακό κράνος</span>, <span style="color: red;">περικνημίδες</span> και <span style="color: red;">μπρούτζινο θώρακα</span>,
αν και μετά τους Περσικούς Πολέμους, όταν και οι πόλεμοι έγιναν πιο
ανοιχτοί αντικατέστησαν τον μπρούτζινο θώρακα με το λινοθώρακα ή με τον
πιο ελαφρύ εξώμη. Κύρια όπλα τους ήταν το <span style="color: red;">δόρυ</span>, η <span style="color: red;">ασπίδα</span> και το <span style="color: red;">ξίφος</span>. Την εποχή του Κλεομένη του Γ', τον 3ο αιώνα π.Χ., ο σπαρτιάτικος στρατός εξοπλίστηκε με την <span style="color: red;">μακεδονική σάρισα</span>.<br />
Δειλός εχαρακτηρίζετο οποιοσδήποτε
πολίτης,οπλίτης της αρχαίας Σπάρτης υποχωρούσε εμπρός στόν εχθρό, άνευ
εντολής που αφορούσε τέτοιον τακτικό ελιγμό,εαν λιποτακτούσε και τέλος
εάν αιχμαλωτίζετο.Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ηταν το να χάσει τα
πολιτικά του δικαιώματα και να υποβιβασθεί απο την πρωτεύουσα τάξη των
Ομοίων σε αυτήν των Μειόνων.<br />
Η αντιμετώπιση των δειλών
ήταν τελείως διαφορετική στην Σπάρτη απο οτι στην υπόλοιπη Ελλάδα.Στίς
διάφορες Ελληνικές πόλεις συνήθως, δεν επιβάλετο κάποια ιδιαίτερη
ποινή.Διατηρούσαν το δικαίωμα της συναναστροφής με τους γενναίους
συμπολεμιστές τους εντός και εκτός στρατεύματος.<br />
Αντιθέτως στην
Σπαρτιατική κοινωνία η δειλία θεωρείτο το μεγαλύτερο όνειδος και η
αυτοκτονία ήταν απολύτως προτιμητέα.Αναφέρω παρακάτω τις κοινωνικές
συνθήκες στις οποίες ζούσε ο Σπαρτιάτης που υποτίθεται οτι δείλιασε στην
μάχη.Πάντως κατά την προσωπική μου γνώμη θεωρώ απίθανο να υπήρξε ποτέ
τέτοιο φαινόμενο.Οι μόνες περιπτώσεις που επέζησαν ηταν παρανοήσεις
εντολών στην μάχη,η πρωτοβουλίες για διαφορετική δράση εκτός εντολών,πού
τιμωρήθησαν για λόγους αρχής και μόνον.Πραγματική δειλία δεν αναφέρθηκε
ποτέ.Αντιθέτως απίστευτη εμμονή για την <a href="http://bordonia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9380.html#" id="_GPLITA_0" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: auto ! important; margin: 0px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-decoration: underline ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: baseline ! important; width: auto ! important;" title="Click to Continue > by shoppingchip">νίκη<img src="http://cdncache1-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: 10px ! important; margin: 0px 0px 0px 3px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: super ! important; width: 10px ! important;" /></a>,οσο και αν αυτή η οδός
συναντούσε τον θάνατο.<br /><br /> 1.Εχανε τα πολιτικά του δικαιώματα.<br />
2.Απεμακρύνετο απο την κοινή ζωή στην συσκοινία που αποτελούσε το κέντρο της ζωής μαζί με το στρατόπεδο.<br />
3.Αποκλειόταν απο αθλοπαιδειές και χορού.<br />
4.Δεν γινόταν αποδεκτός στην Εκλλησία του Δήμου δηλ την Απέλλα,ισχυρώτατο λαικό όργανο δημοκρατικής διοικήσεως.<br />
5.Απουσίαζε η σύζυγος κατ εντολήν των νόμων απο την οικία
ώστε να μην έρχεται σε επαφή μαζί του και ταυτοχρόνως οι κόρες,εαν
υπήρχαν,διαβιούσαν σε κατ οίκον περιορισμό.<br />
6.Υπόκειτο στον εξευτελισμό, ανα πάσα στιγμή να
ξυλοκοπείται απο οποιοδήποτε άλλο πολίτη ήθελε να τόν ταπεινώσει,δίχως
να του παρέχεται δικαίωμα απο τον νόμο να προσφύγει σε αυτόν<br />7.Οι συμπολίτες του δεν συνομιλούσαν κάν μαζί του<br />
8.Όταν εσυναντάτο με άλλον πολίτη έπρεπε να παραμερίσει
ταπεινούμενος, και ήταν αναγκασμένος να δίδει την θέση του όταν
ευρισκόταν καθήμενος σε οπιονδήποτε την ζητούσε, ακόμη και εαν αυτός ήταν νεώτερος.<br />
9.Του απηγορεύετο να περιποιείται τον εαυτόν του και να καλωπίζεται.<br />
10.Κατά την διάρκεια της μάχης ο βασιλεύς στρατηγός είχε
δικαίωμα να εκτελέσει επι τόπου όποιον αντιλαμβανόταν να απομακρύνεται
δολίως απο το πεδίο της συγκρούσεως. <br /><br />
Ο οπλίτης ο οποίος στο πεδίο της μάχης θα εδείλιαζε,
έθετε σε άμμεσο κίνδυνο την ζωή του,την ζωή των συντρόφων του και όλου
του στρατεύματος φυσικά, αφού ανήκαν όλοι σε ένα πλέγμα πλήρως
λειτουργικό.Πρόδιδε τον εαυτόν του,τα πιστεύω του,την Πατρίδα,τους
συμπολεμιστές,τις οικογένειες όλων,την Σπάρτη.<br /><br />Η Φάλαγξ έφθασε
στο τεχνικό αποκορύφωμα της, μέσω της Λακωνικής πολεμικής πρακτικής.Η
Φάλαγξ όμως προυπέθετε υπερβολικά σφιχτή τάξη,ζυγούς,οργάνωση.Το
παραμικρό ατόπημα,εκουσίως η ακουσίως,μετεδίδετο σαν ενεργειακό κύμα,
που κατέστρεφε όλο το στράτευμα.Η τουλάχιστον το επηρέαζε σφόδρα.Αυτό το
γνώριζαν όλοι άριστα,το γνώριζε και η Σπαρτιάτισσα μητέρα που λόγω
σοφίας και γνώσεως των συνθηκών, εδιδε εντολή στον ένστολο γιό της Η ΤΑΝ
Η ΕΠΙ ΤΑΣ δηλ να γυρίσει <a href="http://bordonia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9380.html#" id="_GPLITA_1" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: auto ! important; margin: 0px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-decoration: underline ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: baseline ! important; width: auto ! important;" title="Click to Continue > by shoppingchip">νικητής<img src="http://cdncache1-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: 10px ! important; margin: 0px 0px 0px 3px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: super ! important; width: 10px ! important;" /></a> μεταφέροντας την Ασπίδα του η να τον
φέρουν νεκρόν επάνω σε αυτήν.<br /><br />
Η έννοια της τιμής και της ανδρείας, μαζί με το διαρκώς ζείν
κατά φύσιν και διαρκώς φιλοσοφείν, ήταν ο πυρήνας της Λακωνικής ζωής.Η
κοσμοθεωρία του Σπαρτιάτου, αφορούσε την Ορθή αντιμετώπιση της Ζωής και
του Θανάτου.Των δυο αλληλένδετων όψεων.Των δύο πυλών που η μία οδηγεί
στην άλλη.Ας μην ξεχνούμε το πανάρχαιο έθιμο της ταφής των νεκρών στα
προαύλια των οικιών ,και μάλιστα κατα το ήμισυ μέσα στην γη,ώστε να
γίνεται ορατή η τρομερή μεταβολή του σώματος και να κατανοούν όλοι την
φθαρτή φύση της ύλης. Η μάλλον τον εν γένει προρισμό της να
μεταβάλλεται,αφού θάνατος πλήρης δεν νοείται,ούτε ανυπαρξία φυσικά. <br /><br />Η
κοινωνική ζωή,μαζί με την ζωή του στρατοπέδου αλλά και τις πολεμικές
επιχειρήσεις ηταν κυρίως εκπαίδευση,πρακτική,κ αι υλοποίηση των Ιδεών
της Σπάρτης.Ο Πόλεμος δεν αποσκοπούσε σε νίκες για εξουσία και
υλικές απολαβές παρα μόνον σε διαρκή εφαρμογή σκέψεως,θεωρημάτων,στ
ρατηγημάτων που αποτελούσαν το εκπαιδευτικό σύστημα τους.Κυρίως όμως
ήταν το αναγκαστικό μέσον εγκαθιδρύσεως Πολιτευμάτων Αμμεσης Δημοκρατίας
στις Ελληνικές Πόλεις Κράτη.Απαραίτητη λοιπόν η συνεχής πίστις σε
ιδανικά,η ατελείωτη επιμονή για την πραγματοποίηση των στόχων.Και
πρωτίστως Αρετή.Πολεμική Αρετή.Το άλλο άκρον απο αυτό της δειλίας.<br /><br />Αν
αναλογισθούμε τούς ατελείωτους πολέμους που ιστορικά, η Σπάρτη πήρε
μέρος, και μάλιστα πολλούς εξ αυτών, τους εξετέλεσε μόνη,απορούμε πώς,
συγκεκριμένος αριθμός ανθρώπων, οι οποίοι, αποτελούσαν τους πολίτες και
φυσικά τον στρατό της Σπάρτης,υπερβολικά μικρός με οποιοδήποτε μέτρο
σύγκρίσεως,κατάφερε να κυριαρχήσει, ενω το αναμενόμενο θα ήταν να εχει
εξαφανισθεί όλος ο πληθυσμός της σε ελάχιστα χρόνια.Αντιθέτως η Σπάρτη
ως δύναμις, αλλά και ως ιδέα, διήρκεσε τουλάχιστον κατά τους
μετριοπαθεστέρους υπολογισμούς μια ολόκληρη Χιλιετία.Συνεχίζοντας μέσω
της Ρώμης και όλων των άλλων συνεχιστών να θριαμβεύει.<br /><br />Αυτό
οφείλετο στην απαρράμιλη στρατηγική της που όμως εβασίζετο,στο βαθμό
τόλμης και θελήσεως για δράση και πραγματοποίηση των σχεδίων,των
πολιτών,οπλιτών της Σπάρτης.<br />Κατανοούμε πιστεύω,οτι η Σπάρτη ήταν
ενα εγχείρημα που αφορούσε την ίδια,την Ελλάδα και τον κόσμο
γενικώτερα.Αφορούσε τον πολιτισμό και την αληθινή,πρακτική φιλοσοφία,δηλ
την ίδια την Ζωή.Η Αρετή γενικώς,και η Ανδρεία ειδικώτερα ήταν τα
κλειδιά της επιβιώσεως και της επιτυχίας.Η Δειλία εσήμαινε πλήρη
αποτυχία στην προσωπική φιλοσοφική πορεία του κάθε ατόμου και φυσικά της
ίδιας της Σπάρτης ως Ιδέας,Προτύπου και Πράξεως.<br />
<br />
</span><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: large;"><a href="http://ellinis.blogspot.gr/2012/06/blog-post_30.html" target="_blank">ellinis.blogspot.gr</a></span> </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-37277030270928286542014-10-10T13:00:00.000+03:002014-10-10T13:00:01.856+03:00Ιερά Τοπία στη Λακωνία <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/iryFJ0hn3Gs?list=UUREjryrnHh5QoUWinmcxPQw" width="640"></iframe>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-19058343846014320192014-09-22T17:00:00.000+03:002014-09-22T17:00:02.704+03:00Μέλανος Ζωμός - Κύρια τροφή των Σπαρτιατών πολεμιστών <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-LsXNUBP36mtLjMn4A6eHdFxnlWTX4VQ6GAA0YDoiSiqDwPQ0xNa9b3Y-THdglOY5Zk0cgdxm1l1WSmETQRSqZcUlqTC66bfkb4BbqUnJwx_qnSm-nD_H5M0O8kl310rg3m-dVaZ6x5AL/s1600/melanos-zwmos-kyria-trofh-twn-spartiatwn-polemistwn.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-LsXNUBP36mtLjMn4A6eHdFxnlWTX4VQ6GAA0YDoiSiqDwPQ0xNa9b3Y-THdglOY5Zk0cgdxm1l1WSmETQRSqZcUlqTC66bfkb4BbqUnJwx_qnSm-nD_H5M0O8kl310rg3m-dVaZ6x5AL/s1600/melanos-zwmos-kyria-trofh-twn-spartiatwn-polemistwn.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Κύρια τροφή των Σπαρτιατών πολεμιστών ήταν ένας ζωμός από χοιρινό, γνωστός με την ονομασία μέλας ζωμός. <br />
Ο Πλούταρχος υποστηρίζει πως «ανάμεσα στα πιάτα, αυτό που έχαιρε της
μεγαλύτερης εκτίμησης ήταν ο μέλας ζωμός, μάλιστα σε τέτοιο σημείο που
οι ηλικιωμένοι δεν αναζητούσαν καθόλου το κρέας. <br />
Το άφηναν για τους νεότερους και δειπνούσαν μονάχα με το ζωμό που
τους</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"> παρείχαν». Για τους υπόλοιπους Έλληνες πρόκειται για αξιοπερίεργο
φαινόμενο. Το πιάτο αυτό αποτελούταν από χοιρινό, αλάτι, ξύδι και αίμα.
Συνοδευόταν από τη γνωστή μάζα, σύκα, τυρί και καμία φορά από θηράματα ή
ψάρι.<br />
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> <br />
<a href="http://www.blogger.com/null" name="more"></a>
Ο Αιλιανός, συγγραφέας του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ., υποστηρίζει πως
στους Λακεδαιμόνιους μάγειρες απαγορευόταν να προετοιμάζουν οτιδήποτε
άλλο εκτός από κρέας. <br />
Στην Αρχαία Λακεδαίμονα από την εποχή του βασιλιά και νομοθέτη
Λυκούργου κατά τον 8ον π.Χ. αιώνα, γινόντανε στην Λακωνία τα κοινά
συσσίτια κατά τα οποία λαός και στρατός τρώγανε τον περίφημο <b>Μέλανα Ζωμό</b>.
Σφάζανε το χοίρο και φρόντιζαν με μεγάλη επιμέλεια να μαζέψουν το αίμα
του μέχρι ρανίδος. Το αίμα ανακάτευαν με ξύδι για να μην πήξει. <br />
Κατόπιν τηγάνιζαν κρέας και λίπος και μέσα σ’ αυτό έριχναν νερό.
Μόλις το νερό άρχιζε να βράζει ανακάτευαν μέσα σ’ αυτό αλεύρι κρίθινο
και προσέθεταν λίγο-λίγο το αίμα με το ξύδι. Εν συνεχεία και ενώ
συνέχιζε το βράσιμο ρίχνανε νερό ώστε να διατηρείται πάντα αραιά πηχτό,
υδαρές. Όταν το παρασκεύασμα δεν απορροφούσε άλλο νερό εσήμαινε πως είχε
βράσει και ήταν κατάλληλο για σερβίρισμα. <br />
Αυτό το φαγητό βέβαια με ξύδια, με αίμα, με λίπη και αλεύρια βρασμένα
ήταν πολύ βαρύ. Εν πάσει περιπτώσει όπως και να έχουν τα πράγματα, η
μέχρι των ημερών μας διατηρημένη αυτή συνήθεια του <b>Μέλανος Ζωμού</b>,
είναι έθιμο καθαρά Ελληνικό και παρέμεινε αυτούσιο και αναλλοίωτο δια
μέσου των χιλιετηρίδων. πράγμα που δείχνει την Ελληνικότητα της Μάνης. <br />
Θα πρέπει λοιπόν οι νεώτεροι Μανιάτες να το μάθουν, διότι στα
τελευταία χρόνια τείνει να σβήσει, ύστερα από την διείσδησιν εις την
Μάνην άλλων συνθηκών ζωής και συνηθειών. <br />
Επειδή η επαφή και συγχρονισμός λαών και συνηθειών αλλοιώνει, εν πολλοίς δε και καταργεί τόσον ωραία και αρχαιότατα έθιμα.<br />
<br />
</span><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: large;"><a href="http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/melanos-zwmos-kyria-trofh-twn-spartiatwn-polemistwn.html" target="_blank">arxaia-ellinika.blogspot.gr</a></span> </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-59520093271440505572014-09-09T17:00:00.000+03:002014-09-09T17:00:00.164+03:00Τα Εμβλήματα των Οπλιτών της Σπάρτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifY3hkX3RuZzji3bV3JVGlE8xUvyrgd-cpR89nZ28TI_JVjmGogP6IFcB4yC0Bj41RUjMTyKUUsakRn2tWagJKNZzC_fyOwnby3oPBG8YtKimfZiM4CphbBZ8HiMBvj3kfBGXY7lZ_7cG7/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifY3hkX3RuZzji3bV3JVGlE8xUvyrgd-cpR89nZ28TI_JVjmGogP6IFcB4yC0Bj41RUjMTyKUUsakRn2tWagJKNZzC_fyOwnby3oPBG8YtKimfZiM4CphbBZ8HiMBvj3kfBGXY7lZ_7cG7/s320/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-1.jpg" height="153" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για τα <b>Σπαρτιατικά εμβλήματα</b> της Ηρωικής Εποχής καθώς προς το παρόν δεν υπάρχουν αρκετά άρχαιολογικά στοιχεία. Έχουμε όμως περισσότερες ενδείξεις για την <i>Αρχαϊκή και Κλασσική Εποχή</i>.
Η βασική μας πηγή στην προσπάθεια ιστορικής αποκατάστασης του
Σπαρτιατικού Στρατού είναι το αγγείο “Chigi” και ο αρύβαλλος «Mc Milan»
στην Ιταλία και Αγγλία αντίστοιχα.<br />
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br />
Στα 1916 η Βρεταννική Αρχαιολογική Σχολή ανέσκαψε το Ιερό της
«Αρτέμιδος</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"> Ορθίας» και βρήκε έναν αριθμό από μεταλλικούς δίσκους και
αγαλματίδια. Τα ευρήματα ήταν δυνατό να κατηγοριοποιηθούν βάση των
παραστάσεων που έφεραν. Σε μερικούς δίσκους υπήρχε το όνομα του
«ιδιοκτήτη» και πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι πρόκειται για
στρατιωτικές ταυτότητες. Τα ευρήματα αυτά μαζί με αποσπάσματα από τον
Τυρταίο, Τέρπαρνδρο, Θουκυδίδη, Πλούταρχο χρησιμοποιήθηκαν ως βάση αυτής
της μελέτης.<br />
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7272008330403957567" name="more"></a>
<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif4C0htv71zQlrKctDVvvsX7EdZTvoQ4qSHxj__A7XJppN8KLLV7xQosFPDEY7wnp9YPqcgoJgyVeL1HLfbQg7GFBdsnzlrOzWPkmn-avR59euwmZ2vQWmMumEaQ43o-GtGeqlHbUMiw90/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif4C0htv71zQlrKctDVvvsX7EdZTvoQ4qSHxj__A7XJppN8KLLV7xQosFPDEY7wnp9YPqcgoJgyVeL1HLfbQg7GFBdsnzlrOzWPkmn-avR59euwmZ2vQWmMumEaQ43o-GtGeqlHbUMiw90/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-2.jpg" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
Ο Σπαρτιατικός στρατός φέρεται ως ο πρώτος που διαίρεσε τη φάλαγγα σε τακτικέ μονάδες και υπομονάδες: τις Μόρες. Οι <b>Μόρες</b>,
αριθμιτικά ισοδύναμες με ένα σύγχρονο στρατιωτικό τάγμα ήταν μάλλον
μονάδες διαχείρισης και διοικητικής μερίμνης σαν τα συντάγματα της
Ναπολεόντειας περιόδου. Κάθε μία από της Μόρες έφερε το δικό της έμβλημα
βασισμένο στο σύμβολο της θεότητας που λατρευόταν στην περιοχή
στρατολόγησης.<u> </u><br />
<u>Η μόρα της κυρίως Σπάρτης</u> έφερε το «Γοργόνειο» που σχετιζόταν με τη λατρεία της «<b>Χαλκιοίκου Αθηνάς</b>» στη Σπάρτη. Το καλύτερο δείγμα αυτής του εμβλήματος βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.<br />
<br />
<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsrnfBwbV4Cd5UAZvWTkOeZGnUs5IjaUQjHmRxTQOChEYVnt0tNOL1CdcrnqKkECRjD4DSrea3kWD2qZ3pT6qYHpsT04DrJEw_f4HNjkokkPYb4DC1Ei5BNeL3n9r-lAbj9xbAUx1rsorY/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsrnfBwbV4Cd5UAZvWTkOeZGnUs5IjaUQjHmRxTQOChEYVnt0tNOL1CdcrnqKkECRjD4DSrea3kWD2qZ3pT6qYHpsT04DrJEw_f4HNjkokkPYb4DC1Ei5BNeL3n9r-lAbj9xbAUx1rsorY/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-3.jpg" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
<br />
<u>Η μόρα της Σκιρίτιδος</u> που αργότερα εξελίχθηκε σε Σπαρτιατική
«μονάδα καταδρομών» έφερε το λευκό γεράκι σε μαύρο φόντο. Λακώ ή Υ-λακώ-
σημαίνει κραυγάζω σαν γεράκι και η Λακωνία ειναι η γή που ιπερίπτανται
κρωζοντα γεράκια<br />
<u>Η μόρα των Αμυκλών</u> η μόνη κοινότητα αυτοχθόνων που απέκτησε
πολιτικά δικαιώματα στη Δωρική Σπάρτη έφεραν περήφανα τον πετεινό που
σχετιζόταν με τον Απόλλωνα. Οι Αμύκλες ήταν το κέντρο της λατρείας του
Καρνείου Απόλλωνα.<br />
<u>Η μόρα του Έλους</u> έφερε την ταυροκεφαλή με τα κέρατα στραμμένα
προς τα κάτω. Αυτά τα ανθεκτικά ζώα υπήρχαν στη Ελλάδα μέχρι τις αρχές
του 20ου αι. και οι μακρινοί τους απόγονοι βρίσκονται στην περιοχή του
Στρυμώνα. Στο ακρωτήριο Ταίναρο υπήρχε ο Ναός του «Ποσειδώνα Ταυρώου».
Σύμφωνα όμως με ένα μύθο που παραδιδει ο Αρνόβιος ο Ζευς με τη μορφή
ταύρου συνευρέθεοι στο Ελος με τη Δήμητρα και απέκτησε την Περσεφόνη.<br />
<u>Η μόρα των Γερονθρών</u> κοντά στο σημερινό Μυστρά ήταν κέντρο της
λατρείας του Άρη και έφερε το σκορπιό. Όταν το κύριο άστρο στον
αστερισμό του Σκορπιού ήτα ορατό στο στερέωμα γύρω στις 9 Ιουλίου,
ελάμβαναν χώρα τελετές στο ναό του Άρη και οι γυναίκες δεν επιτρέπετο να
εισέλθουν. Ο σκορπιός είναι σύμβολο του Άρη και ένα πολύ μαχητικό είδος
ζει στην Λακωνία.<br />
<u>Η μόρα όσων στρατολογούνταν στα Μεσσηνιακά σύνορα</u> έφερε την αγριόχηνα σύμβολο της Άρτεμης Λιμνάτιδος. Το πτηνό έφερε το κεφάλι στραμμένο προς τα πίσω ως σύμβολο επαγρύπνησης.<br />
Η λεοπάρδαλη ήταν το έμβλημα της μόρας που στρατολογείτο στην Πύλο.
Σχετίζεται δε με τη λατρεία του Διονύσου. Το όνομα του θεού (Dio-Nu-So-
wO) αναφέρεται σε Πυλιακές πινακίδες <i>γραμμικής γραφής Β</i> και το ζώο απεικονίζεται στις τοιχογραφίες του «ανακτόρου του Νέστορα».<br />
<u>Η μόρα που δημιουργήθηκε μετά τη μάχη της Στενύκλαρου</u> έφερε ένα μαύρο κάπρο επειδή στο σημείο που έγινε η μάχη, ο μύθος έλεγε ότι ο Ηρακλής είχε θυσιάσει έναν κάπρο.<br />
Επίσης οι οικογένειες των οποίων τα πατρώα έφταναν ως την «Ηρωική
Εποχή» όπως οι Αιγιείδες, και οι Μελμποντίδες (οιωνοσκόποι-θεραπευτές)
έφεραν στις ασπίδες τους τον ιερό όφι ενω οι κήρυκες Ταλθυβιάδες το
σταυρωτό ελαιόκλαδο.<br />
<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUvKMfXhCOMmv-oYsRES80dl2_-Z041Se27WF8CkayF_iNDKTuf7X5bKY_bNzou7JvDALFKjD2Q2pLRHyVWNxqcQW6HiYEEoXqqvL3c0uxKUj5_A1pCEZupOb4yAFqSNqDKy5AebTdHZwg/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUvKMfXhCOMmv-oYsRES80dl2_-Z041Se27WF8CkayF_iNDKTuf7X5bKY_bNzou7JvDALFKjD2Q2pLRHyVWNxqcQW6HiYEEoXqqvL3c0uxKUj5_A1pCEZupOb4yAFqSNqDKy5AebTdHZwg/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-4.jpg" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
Το ευρήματα διαδεδομένο «<b>Λ</b>» εμφανίστηκε στα
τελευταία στάδια του Πελοποννησιακού Πολέμου· πιθανόν για πρώτη φορά
στις ασπίδες των ανδρών του Βρασίδα που ήταν «Νεοδαμώδεις» δηλ.
Νεοπολιτογραφηθέντες Το σύμβολο αυτό μάλλον διατηρήθηκε μέχρι την <i>Ελληνιστική εποχή</i>.<br />
<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG3lCyU81Bj1IoQyz9BJoiRPBw2Gimz3O5xfsDlmhWCmrYjsPIYryaCTMWxUiqY6uoPIokbEyf_RvhJKkYlARhPb-SSW7nIkialPGHigl9A_P-WGuAd2wbPOSg4nez5ghCdPA0eyvVKMFY/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG3lCyU81Bj1IoQyz9BJoiRPBw2Gimz3O5xfsDlmhWCmrYjsPIYryaCTMWxUiqY6uoPIokbEyf_RvhJKkYlARhPb-SSW7nIkialPGHigl9A_P-WGuAd2wbPOSg4nez5ghCdPA0eyvVKMFY/s1600/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis-5.jpg" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
Οι Βασιλείς της Σπάρτης απεικονίζονται στην αγγειογραφία και τη
γλυπτική με εγκάρσιο λοφίο. Μια πήλινη πλάκα που βρέθηκε το 1916 από τη
Βρετανική Αρχαιολογική σχολή τον απεικονίζει να φέρει ένα ηλιακό
σύμβολο. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο συνοδευόταν από δύο σωματοφύλακες που
ήταν ολυμπιονίκες και ίσως έφεραν τον κότινο στις περικεφαλαίες και τα
δόκανο των Δισκούρων στις ασπίδες τους. Οι επικεφαλής των στίχων της
φάλαγγας ίσως έφεραν υψηλούς λοφιοστάτες.<br />
<br />
</span><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: large;"><a href="http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/03/ta-emblimata-ton-opliton-tis-spartis.html" target="_blank">arxaia-ellinika.blogspot.gr</a></span> </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-1279374409101065972014-09-02T17:00:00.000+03:002014-09-02T17:00:00.756+03:00Ιερά Μονή Παντάνασσας, Μυστράς <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-wLgcDlGRXjE/VAIvAVgje5I/AAAAAAAAXTg/jcE2sHczYhU/s1600/Mistra_2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-wLgcDlGRXjE/VAIvAVgje5I/AAAAAAAAXTg/jcE2sHczYhU/s1600/Mistra_2.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b>Η
μονή της Παντάνασσας, είναι σήμερα η μοναδική εν λειτουργία μονή του
Μυστρά. Διαβαίνοντας την πόρτα του μοναστηριού, αμέσως συνειδητοποιείς
την παρουσία των μοναχών, την αρχιτεκτονική, την καθαρότητα, την
αισθητική του χώρου με τα λουλούδια και τα κλήματα και με τις φιλόξενες
μοναχές, έτοιμες να σου πουν μια καλή κουβέντα, μια ευλογία που θα
αλαφρώσει τη ψυχή σου. </b></span></span></span>
<br />
<div>
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><br /><i>
Μια τέτοια μοναχή, κατά το ιερό προσκύνημά μου στον αγιασμένο
Μυστρά με καλωσόρισε, μου πρόσφερε καθάριο, κρύο νερό και μου ΄πε:</i></b></span></span></span><br />
<a name='more'></a><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><i><br />-Να ‘χεις την ευλογία της Παναγιάς της Παντάνασσας. <br />-Σπουδαίο το όνομά της, παρατήρησα.<br />-Ναι, άναξ ο βασιλιάς, άνασσα η βασίλισσα, Παντάνασσα η Παναγιά.</i></b></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-9fMq0ohu97w/VAIvT5iew6I/AAAAAAAAXTo/cXlZEIoWEt0/s1600/1d9eae0708d8fca65681f993c287a0608415f8c0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-9fMq0ohu97w/VAIvT5iew6I/AAAAAAAAXTo/cXlZEIoWEt0/s1600/1d9eae0708d8fca65681f993c287a0608415f8c0.jpg" height="265" width="400" /></a></span></span></div>
<div>
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><i> </i></b></span><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><i>Το
Καθολικό της Μονής, η εκκλησία της Παντάνασσας, είναι το τελευταίο
μεγάλο βυζαντινό εκκλησιαστικό έργο στον Μυστρά. Ιδρυμένη το 1428 από
τον Ιωάννη Φραγκόπουλο, γόνο γνωστής οικογενείας της Κωνσταντινούπολης,
περιέχει στην αρχιτεκτονική της όλους τους προβληματισμούς και τους
πειραματισμούς της εποχής, με πολύ ενδιαφέρον τελικό αποτέλεσμα. Ο
Ιωάννης Φραγκόπουλος ήταν ΄΄Καθολικός Μεσάζων και Πρωτοστράτωρ΄΄ ένα
είδος Πρωθυπουργού των Παλαιολόγων του Μυστρά. Στα επάνω δυτικά
παράθυρα, έξω από το ναό, μόλις διακρινόμενα σήμερα, και στο τρίτο
νότιο, προς το νάρθηκα, κιονόκρανο μέσα στην εκκλησία, υπάρχουν
συμπιλήματα και μονογράμματα με το όνομά του.<br /> Τελευταίο
κτίσμα του Δεσποτάτου, του 15ου αιώνα, η Παντάνασσα έχει συγκεντρώσει σε
αρμονικό σύνολο όλη την ποικιλία της τέχνης των εκκλησιών του Μυστρά.
Από αρχιτεκτονικής πλευράς παρουσιάζει την ιδιομορφία της εκκλησίας του
«Αφεντικού». Στο ισόγειο είναι βασιλική και στο υπερώο πεντάτρουλη
σταυρική εκκλησία, με έναν έκτο τρούλο στο νάρθηκα και έναν ακόμη στη
στοά.<br /> Δυο στοές, μία προς την κοιλάδα του Ευρώτα, που
σώζεται ανέπαφη, και μία δυτική, έξω από το νάρθηκα, της οποίας σώζονται
μόνο τα σημεία γενέσεως στον τοίχο, στόλιζαν τις πλευρές της εκκλησίας,
δημιουργώντας αρμονική διαβάθμιση των όγκων της. Οι στοές, προσφιλες
στοιχείο της αρχιτεκτονικής του Μυστρά, κατάγονται από την Πόλη και
έφθασαν ως εδώ, για να προσαρμοσθούν με σοφό υπολογισμό και φαντασία
στις δύσκολες απαιτήσεις του εδάφους, δημιουργώντας μια πρωτότυπη συνοχή
με τους κυβικο</i>ύς όγκους των εκκλησιών, ανάλογα με το χώρο και τη θέση τους.</b></span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><a href="http://4.bp.blogspot.com/-oo8ezfkuW0M/VAIvhk-43zI/AAAAAAAAXTw/7Wb-8yiJHPg/s1600/untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-oo8ezfkuW0M/VAIvhk-43zI/AAAAAAAAXTw/7Wb-8yiJHPg/s1600/untitled.png" height="265" width="400" /> </a></b></span></span></span></div>
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b>
</b></span></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b>Στη
ΒΔ γωνιά της Παντάνασσας, θεμελιωμένο στην αυλή, υψώνεται ένα θαυμάσιο
τετραώροφο κωδωνοστάσιο, στο ισόγειο του οποίου υπάρχει παρεκκλήσιο
αφιερωμένο στον Άγιο Χαράλαμπο. Οι πλευρές του στα επάνω δύο
διαμερίσματα, έχουν από ένα μεγάλο οξυκόρυφο τόξο με γοτθική επίδραση
και το τύμπανό τους είναι στολισμένο τρίλοβο άνοιγμα. Η όλη του
κατασκευή, με τον πεπονόσχημο τρούλο, τα πυργάκια στην κορυφή και τα
μικρά παράθυρα σε σχήμα τριφυλλιού πάνω από τη στοά, εμφανίζει επίδραση
τέχνης της δυτ. Ευρώπης.<br /> Επηρεασμένη από διάφορες
αισθητικές τάσεις και αντιλήψεις παρουσιάζεται η εξωτερική διακόσμηση
του Ιερού, η οποία πλούσια και επιτηδευμένη, χωρίζεται σε τρεις ζώνες: η
κάτω είναι ολότελα ακόσμητη, η επάνω, με την κεραμοπλαστική διακόσμηση,
έχει ύφος καθαρά βυζαντινό και μάλιστα κωνσταντινουπολίτικο, ενώ τη
μεσαία στολίζουν μικρά τόξα οξυκόρυφα και γιρλάντα πώρινη με ανθέμια.<br />
Η εκκλησιά, που ουσιαστικά έμεινε ανέπαφη από τη φθορά του
χρόνου, διατηρεί το ζωγραφικό της δίακοσμο, εκτός του τρούλου, σε
σχετικά καλή κατάσταση.<br /> Οι πλέον χαρακτηριστικές
τοιχογραφίες του υπερώου είναι η Πλατυτέρα στην κόγχη του Ιερού και
ψηλότερα σε ολόκληρη την καμάρα πάνω από το Ιερό Βήμα, η Ανάληψη.</b></span></b></span></span></span></div>
<span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-cJf6mLhOPEk/VAIvv9B2BGI/AAAAAAAAXT4/2xXMPJUVeP4/s1600/untitledh.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-cJf6mLhOPEk/VAIvv9B2BGI/AAAAAAAAXT4/2xXMPJUVeP4/s1600/untitledh.png" height="390" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b>Στη
συνεχόμενη κυρτή επιφάνεια της ανατολικής κεραίας του σταυρού που
περιβάλλει τον τρούλο, εικονίζεται αριστερά η Βαϊοφόρος και δεξιά,
μερικώς κατεστραμμένη η εις Άδου Κάθοδος. Πάνω από το γυναικωνίτη
ζωγραφίζονται ο Ευαγγελισμός και η Γέννηση του Κυρίου.<br />
Στη δυτική προς το νάρθηκα καμάρα εικονίζεται η Υπαπαντή, στη βορινή
σώζονται η Μεταμόρφωση, ελάχιστα διατηρημένη, και η Έγερση του Λαζάρου
σε καλή κατάσταση. Τέλος τους τρουλίσκους και τους τοίχους του
γυναικωνίτης κοσμούν Προφήτες και Ιεράρχες.<br />
Οι τοιχογραφίες του υπερώου της Παντάνασσας είναι από τα
τελευταία αντιπροσωπευτικά έργα της τέχνης του Βυζαντίου που «οδεύει
πλέον προς το δειλινό» αλλά έχει ακόμα τη δύναμη «να πλάθει νέους
ρυθμούς» και να κτίζει «πάγκαλους ναούς». </b></span>
</b></span></div>
</b></span></span></span><br />
<div>
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b>Χαρακτηρίζονται
από τον εξαιρετικό πλούτο των χρωμάτων, τους ξεχωριστούς συνδυασμούς,
από το πολυπρόσωπο των συνθέσεων, το πλούσιο αρχιτεκτονικό τοπίο,, με τα
πολύπλοκα κτίρια που γεμίζουν πολλές φορές το βάθος των σκηνών, και
κυρίως με την τάση να πλησιάζει η ανθρώπινη μορφή σε μια φυσική αναλογία
προς το περιβάλλον.<br /> Στην νότια πλευρά του νάρθηκα
βρίσκεται ο τάφος του Μανουήλ Χατζάκη, βυζαντινού άρχοντα του Μυστρά. Η
παράδοση αναφέρει ότι στην Παντάνασσσα έχουν αποθέσει και τα οστά της
Θεοδώρας Τόκκου, πρώτης γυναίκας του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Ωστόσο ο
ιστορικός Φραντζής γράφει ότι απόθεσαν τα λείψανά της στη Μονή Ζωοδότου,
δηλαδή στην Αγία Σοφία.</b></span></div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b style="background-color: #fce5cd;"></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b style="background-color: #fce5cd;"><br /></b></span></div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b style="background-color: #fce5cd;">
</b></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b style="background-color: #fce5cd;"><span style="font-size: large;"><b><a href="http://1.bp.blogspot.com/-YBkwWBivR0k/VAIwCAuRUnI/AAAAAAAAXUA/Uh6IqDfXDOs/s1600/assets_LARGE_t_420_34863553_type12128.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-YBkwWBivR0k/VAIwCAuRUnI/AAAAAAAAXUA/Uh6IqDfXDOs/s1600/assets_LARGE_t_420_34863553_type12128.jpg" height="250" width="400" /> </a></b></span></b></span></div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b style="background-color: #fce5cd;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b> <span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b>Οι
φιλόξενες μοναχές της Παντάνασσας, που με την ευγένεια, την αρετή και
την καλοσύνη τους κατακτούν και γοητεύουν τον προσκυνητή, είναι σήμερα
οι μοναδικοί μόνιμοι κάτοικοι της ερειπωμένης πολιτείας, άγρυπνοι
φρουροί και συνεχιστές της βυζαντινής παράδοσης.</b></span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Georgia,Times New Roman,serif;"><b><a href="http://proskynitis.blogspot.gr/2014/08/blog-post_42.html" target="_blank">proskynitis.blogspot.gr</a> </b></span></b></span></div>
</b></span><b style="background-color: #fce5cd;"> </b></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-64521459369696038052014-08-25T17:00:00.000+03:002014-08-25T17:00:02.448+03:00Και όμως οι Σπαρτιάτες είχαν προηγμένη τεχνολογία 2.500 χρονια πριν... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiY4j3thzO7IRwWpBSzysarm9sGzgonC3vCGSThc9B6OFHrpRkFUIvJ1HwwRMsgwGND5ObOKm4o8vtrpgn68iCeTyFvnJyZ8sKlgszJtxw-50kbMOVTmgOdfRZu4VbR38TdRkMi-5WGUh6E/s1600/spartiates.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiY4j3thzO7IRwWpBSzysarm9sGzgonC3vCGSThc9B6OFHrpRkFUIvJ1HwwRMsgwGND5ObOKm4o8vtrpgn68iCeTyFvnJyZ8sKlgszJtxw-50kbMOVTmgOdfRZu4VbR38TdRkMi-5WGUh6E/s320/spartiates.jpg" height="216" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 18.200000762939453px; margin-bottom: 5px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Το
έτος 1961 ο Αμερικανός πυρηνικός φυσικός και καθηγητής μεταλλουργίας
δρ. Λάιλ Μπόρστ επισκέφθηκε την Σπάρτη επηρεασμένος από την ανδρεία των
αρχαίων Σπαρτιατών αλλά και για να μελετήσει τα όπλα που χρησιμοποιούσε
αυτός ο πολεμικός λαός της αρχαίας Ελλάδας. <b>Ζήτησε λοιπόν από τους
εκεί αρχαιολόγους να δει δείγματα οβολών από το Ηραίον
(ναό-θησαυροφυλάκιο της αρχαίας Σπάρτης) του 670 π.Χ. και αφού τα
ανέλυσε απεφάνθη πως οι Σπαρτιάτες δεν είχαν απλώς σίδερο αλλά</b></span></span></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b> ατσάλι!</b></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
<span style="background-color: #3d85c6;">
</span><br />
</span><br />
<div style="line-height: 18.2px; margin-bottom: 5px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Δηλαδή
ένα κράμα σιδήρου και άνθρακα με περιεκτικότητα σε άνθρακα μεταξύ 0,2
και 0,8%.Κατά την δήλωση του στους New York Times, αυτό ισοδυναμούσε με
την κατοχή ατομικής βόμβας για τα… μέτρα της εποχής.</span></span></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="line-height: 18.2px; margin-bottom: 5px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br /></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
<span style="background-color: #3d85c6;">
</span>
<br />
</span><br />
<div style="line-height: 18.2px; margin-bottom: 5px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αυτό εξηγεί επιστημονικά, πέρα από την αποδεδειγμένη ανδρεία που υπέδειξαν <b>ο
Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες του στη μάχη των Θερμοπυλών και πέρα από
την επιλογή του τέλειου στρατηγικού σημείου της μάχης, το πώς 300
άνδρες αποδεκάτισαν έναν στρατό Περσών, Μήδων και Σακών που αριθμούσαν
τις 50.000 πάνοπλων αδρών, συμπεριλαμβανομένων και των πλέων επίλεκτων
ταγμάτων των Περσών των αθανάτων, πριν πέσουν όλοι από τα βέλη των
τοξοτών μετά απ΄ την προδοσία του Εφιάλτη.</b></span></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
<span style="background-color: #3d85c6;">
</span>
<br />
</span><br />
<div style="line-height: 18.2px; margin-bottom: 5px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Για
άλλη μία φορά αποδεικνύεται (και μέσα από την επιστήμη) το πόσο
προηγμένη τεχνολογία διέθεταν οι αρχαίοι Έλληνες. Φανταστείτε τώρα με
πόση ευκολία μπορούσαν τα ατσάλινα ξίφη των Σπαρτιατών να διαπεράσουν
τις χάλκινες και σιδερένιες πανοπλίες των Περσών και ακόμα πόσο φόβο θα
προκάλεσε στους Πέρσες το γεγονός πως στα δικά ξίφη τους οι Σπαρτιατικές
πανοπλίες έμεναν ανεπηρέαστες.</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="line-height: 18.2px; margin-bottom: 5px; padding: 0px;">
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<div style="line-height: 18.2px; margin-bottom: 5px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><a href="http://www.tragiko.com/2012/12/2500_30.html" target="_blank">tragiko.com</a> </span></span></span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-850185644569917362014-08-22T13:00:00.000+03:002014-08-22T13:00:02.510+03:00ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ! 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 480πΧ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ThohQrzsNMM/U_Zly_0VsEI/AAAAAAAAXNc/rBiaQjx8z6c/s1600/thermopyles-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ThohQrzsNMM/U_Zly_0VsEI/AAAAAAAAXNc/rBiaQjx8z6c/s1600/thermopyles-1.jpg" height="320" width="239" /></a></div>
<b><span style="font-size: large;"><b> </b>του Παντελή Καρύκα</span></b>
<b><span style="font-size: large;"> Συγγραφέας</span></b><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b>Το στενό των Θερμοπυλών αποτελούσε ανέκαθεν την κύρια
αμυντική τοποθεσία στον άξονα εισβολής Βορρά- Νότου στην Ελλάδα. Στην
περιοχή έχουν λάβει χώρα δεκάδες μάχες, αρχικά μεταξύ Θεσσαλών και
Φωκέων, αργότερα μεταξύ Ελλήνων και Περσών, Ρωμαίων και Ελλήνων, Ελλήνων
και Τούρκων, Αυστραλών και Γερμανών, το 1941.<span id="more-112503"></span></b></span>
<br />
<span style="font-size: large;">Στο στενό αυτό λοιπόν οι Έλληνες επέλεξαν να σταματήσουν την περσική κάθοδο.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Η τοποθεσία προσφερόταν καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη, ειδικά εκείνη
την εποχή, που το μικρότερο, από τα τρία στενά της τοποθεσίας, χωρούσε
μόλις ένα άρμα, είχε δηλαδή πλάτος μικρότερο των 4 μέτρων !</span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Το όλο μήκος της στενωπού έφτανε τα 7 χλμ. Το πρώτο στενό βρισκόταν 2
χλμ. νοτιοανατολικά της σημερινής γέφυρας της Αλαμάνας. Το δεύτερο
στενό 1χλμ. ανατολικά των σημερινών λουτρών και το τρίτο στην περιοχή
των Αλπινών. Στο δεύτερο στενό οι Φωκείς είχαν κτίσει, από τον 6ο αιώνα
π.Χ. ένα τείχος, για να προστατεύονται από τις επιδρομές των Θεσσαλών.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Το τείχος αυτό, γνωστό ως Φωκικό Τείχος, αποτέλεσε κατά τη μάχη των
Θερμοπυλών, το σημείο στηρίγματος των δυνάμεων του Λεωνίδα. Το τείχος
αυτό ανακαλύφθηκε τυχαία το 1897, όταν άνδρες του Μηχανικού εκτελούσαν
οχυρωματικές εργασίες στην περιοχή. Τότε ανακαλύφθηκαν και οι τάφοι των
νεκρών ανδρών του Λεωνίδα.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Μετά τη λήψη της απόφασης για άμυνα στα στενά των Θερμοπυλών
συγκροτήθηκε μια μικτή ελληνική δύναμη, που είχε ως αποστολή των
κατάληψη της οχυρής θέσης και την συγκράτηση εκεί των Περσών, για όσο το
δυνατόν περισσότερο, μέχρι να επιστρατευθούν οι στρατοί και των άλλων
ελληνικών πόλεων.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Η δύναμη λοιπόν που θα έπαιρνε θέση στις Θερμοπύλες δεν ήταν παρά μια
προκαλυπτική δύναμη. Για το λόγο αυτό δε χρειαζόταν να είναι και
ιδιαιτέρως ισχυρή. Επικεφαλής της τάχθηκε ο Σπαρτιάτης βασιλιάς
Λεωνίδας. Η δύναμη που διοικούσε περιλάμβανε 300 Σπαρτιάτες της
βασιλικής φρουράς, δηλαδή την αφρόκρεμα του σπαρτιατικού στρατού, 500
Τεγεάτες, 500 Μαντινείς, 1.120 άλλους Αρκάδες, 80 Μυκηναίους, 200
Φλιάσιους, 400 Κορίνθιους, 700 Θεσπιείς, 400 Θηβαίους, 1.000 Οπούντιους
Λοκρούς και 1.000 Φωκείς, συνολικά 6.200 οπλίτες. Πιθανότατα , στη
δύναμη αυτή θα πρέπει να προστεθούν και 1.000 τουλάχιστον ελαφρά
οπλισμένοι ψιλοί – υπηρέτες, και ακόλουθοι των οπλιτών.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;"><img alt="" src="https://ctspecial.files.wordpress.com/2012/06/ceb8ceb5cf81cebccebfcf80cf85cebbceb1ceb9-4-ct.jpg" /></span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι λιγοστοί Έλληνες έλαβαν θέσεις στο Φωκικό Τείχος, αφού πρώτα το
επισκεύασαν. Απέναντί τους άρχισε σταδιακά να συγκεντρώνεται η
τρομακτικά τεράστια στρατιά του Ξέρξη.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Ηρόδοτος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στην πεδιάδα της Τραχίνας,
στην σημερινή Λαμία, συγκεντρώθηκαν 3.000.000 άνδρες του Ξέρξη. Ενώπιον
του πλήθους των εχθρών οι Έλληνες σκέφτηκαν αρχικά να αποχωρήσουν. Οι
Λοκροί και οι Φωκείς όμως ικέτευσαν τους συμπατριώτες τους να μην τους
εγκαταλείψουν. Φαίνεται πάντως πως την τελική απόφαση έλαβε ο ίδιος ο
Λεωνίδας, συντασσόμενος με την προτροπή των Φωκέων και των Λοκρών,
εξηγώντας προφανώς την αναγκαιότητα της παραμονής τους στα στενά των
Θερμοπυλών.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Αμέσως μετά ο Σπαρτιάτης βασιλιάς ανέπτυξε το τμήμα του στο Φωκικό
Τείχος, στέλνοντας μόνο τους 1.000 Φωκείς οπλίτες να φρουρούν την
Ανοπαία οδό, ένα ημιορεινό μονοπάτι, το οποίο περνούσε από το όρος
Καλλίδρομο και παρέκαμπτε, από δυτικά, τη στενωπό των Θερμοπυλών.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι Έλληνες, όταν έλαβαν θέσεις στα στενά, γνώριζαν ότι η τοποθεσία
τους μπορούσε να υπερφαλαγγιστεί, υπολόγιζαν όμως στην άγνοια της
τοπογραφίας της περιοχής, από τους Πέρσες και στο ορεινό τους εδάφους.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Από τη θάλασσα η υπερφαλάγγιση της τοποθεσίας δεν ήταν δυνατή, εφόσον
ο ελληνικός συμμαχικός στόλος είχε λάβει θέσεις στο Αρτεμίσιο της
Εύβοιας, αποκλείοντας το Μαλλιακό κόλπο για τα περσικά σκάφη.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;"><img alt="" src="http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/xartes/im.xartes/Thermopylae1.gif" /></span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Λεωνίδας, με τους 5.000 περίπου οπλίτες που διέθετε κατέλαβε το
δεύτερο στενό και περίμενε την εχθρική επίθεση. Σκόπευε να πολεμήσει
έξυπνα, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τα πλεονεκτήματα που του παρείχε το
έδαφος, χρησιμοποιώντας κάθε φορά λίγους άνδρες στη μάχη και
εναλλάσσοντάς τους τακτικά, ώστε να υπάρχει πάντα ένα ξεκούραστο,
εφεδρικό τμήμα, έτοιμο να επέμβει, μόλις χρειαστεί.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Αφού δόθηκαν οι απαραίτητες διαταγές οι Έλληνες άφησαν φρουρά στο
τείχος και αναπαύθηκαν. Ο Ξέρξης, την ίδια ώρα, έστειλε έναν ιππέα
ανιχνευτή για να κατοπτεύσει τους Έλληνες. Ο Πέρσης ιππέας πλησίασε
ανενόχλητος τις ελληνικές θέσεις. Εκείνη την ώρα έτυχε να εκτελούν
καθήκοντα φρουράς οι Σπαρτιάτες. Ο ιππέας πλησίασε και άλλο.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Έκπληκτος είδε τους Σπαρτιάτες να μην ασχολούνται καθόλου μαζί του.
Άλλοι ακόνιζαν τα όπλα τους, άλλοι γυάλιζαν τις ασπίδες τους και άλλοι
λούζονταν και χτένιζαν τα μαλλιά τους.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Πέρσης, μη πιστεύοντας στα μάτια του, αποχώρησε σε λίγο και ανέφερε τα όσα είδε στον Ξέρξη.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Όταν ο Ξέρξης άκουσε την αναφορά παραξενεύτηκε. Θεώρησε γελοιότητες
όσα έκαναν οι Σπαρτιάτες και ζήτησε να παρουσιαστεί ενώπιόν του ο
εξόριστος βασιλιάς της Σπάρτης, ο Δημάρατος, που τον συνόδευε. Πράγματι ο
Δημάρατος εμφανίστηκε, άκουσε τον Ξέρξη να του μεταφέρει τα όσα είδε ο
ανιχνευτής και είπε : «Σου είχα μιλήσει για τους άνδρες αυτούς, αλλά εσύ
τότε γελούσες. Τώρα άκουσέ με και πάλι.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι άνδρες αυτοί έχουν έρθει εδώ για να πολεμήσουν για την κατοχή του
περάσματος και για αυτό ακριβώς προετοιμάζονται. Είναι δε έθιμο να
καλλωπίζονται όταν πρόκειται να πολεμήσουν μέχρι το θάνατο».</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Ξέρξης, στο άκουσμα των λόγων αυτών, εξέφρασε και πάλι τις
αμφιβολίες του για το πως ήταν δυνατόν τόσο λίγοι άνδρες να του
αντισταθούν. Ο Δημάρατος τον κοίταξε κατάματα και του είπε : «Βασιλιά,
θεώρησέ με ψεύτη, αν όσα σου είπα δε βγουν αληθινά».</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Ξέρξης και πάλι δεν πείστηκε και αποφάσισε να περιμένει λίγο, δίνοντας χρόνο στους Έλληνες να λογικευτούν.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Πέρασαν τρεις μέρες. Ο Ξέρξης, θεωρώντας ότι ήδη είχε αφήσει πολύ
χρόνο στους Έλληνες φρουρούς των στενών, αποφάσισε να συντρίψει τη
«γελοία» αντίστασή τους. Διέταξε μάλιστα τους άνδρες του να συλλάβουν
ζωντανούς τους άνδρες του Λεωνίδα !</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Αποφάσισε μάλιστα να αναθέσει την τιμή της πρώτης επίθεσης στους
Μήδους και ειδικότερα στους απογόνους των πεσόντων στον Μαραθώνα. Οι
Μήδοι, μαζί με τους Πέρσες ήταν οι πλέον επίλεκτοι πολεμιστές της
αυτοκρατορίας. Ο χρόνος θα έδειχνε το εάν θα μπορούσαν να συγκριθούν με
τους Έλληνες οπλίτες.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Τρομερός θόρυβος κάλυψε ολόκληρη την πεδιάδα της Τραχίνας. Σάλπιγγες,
τύμπανα, ιαχές, συντάρασσαν την ατμόσφαιρα. Οι Μήδοι ετοιμάζονταν.
Λάμβαναν θέσεις για την επίθεση, υπό τις επευφημίες ολόκληρου του
στρατού. Οι Έλληνες, χωρίς φωνές, ατάραχοι, απάντησαν συνασπιζόμενοι
μπροστά από το τείχος.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με την παράδοση ο Ξέρξης είχε στείλει αγγελιαφόρο να ζητήσει
από τους Έλληνες την παράδοση των όπλων τους, λέγοντας ότι μόνο από τα
βέλη που θα ριχτούν εναντίον τους θα σκοτεινιάσει το φως του ήλιου. Ο
Σπαρτιάτης Διηνέκης απάντησε τότε : «Καλά νέα μας φέρνεις ξένε, γιατί θα
πολεμήσουμε στη σκιά». Την τελική απάντηση όμως έδωσε ο ίδιος ο
Λεωνίδας λέγοντας το περίφημο «Μολών Λαβέ».</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ύστερα από αυτό οι Μήδοι επιτέθηκαν. Αν και ήταν πολλές χιλιάδες,
μόνο λίγες εκατοντάδες πέρασαν από το πρώτο στενό και πλησίασαν το
δεύτερο. Οι Έλληνες τους περίμεναν με προτεταμένα τα δόρατα, με τις
ασπίδες να εφάπτονται, με τα κράνη και τις κνημίδες να αστράφτουν στο
λαμπερό φως του καλοκαιρινού ήλιου.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ένα χάλκινο τείχος ορθωνόταν ενώπιον των Μήδων. Οι Μήδοι προχώρησαν
λίγο. Κατόπιν σταμάτησαν και άρχισαν να ρίχνουν βέλη μανιασμένα. Ο
ουρανός πραγματικά σκεπάστηκε, σύμφωνα με την «προφητεία» του Πέρση
αγγελιαφόρου. Οι Έλληνες όμως δε λύγισαν.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Υπέμειναν με θάρρος το μηδικό «μπαράζ». Αμέσως μετά εφόρμησαν. Οι
Μήδοι ακολούθησαν και σε λίγες στιγμές είχαν εμπλακεί σε μάχη σώμα με
σώμα με τους Έλληνες.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;"><img alt="" src="http://www.ftyari.gr/wp-content/uploads/2013/09/29g-2-thumb-large.jpg" /></span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι τελευταίοι, με αργό, ρυθμικό βήμα προσέγγισαν. Ύψωσαν τα δόρατα σε
υψηλή λαβή και σαν ένας άνθρωπος ρίχτηκαν με τις ασπίδες τους πάνω
στους απέναντί τους Μήδους, από τους οποίους μόνο οι άνδρες του πρώτου
ζυγού έφεραν μεγάλες ποδήρεις ασπίδες.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Με αυτές σχημάτιζαν ένα φράγμα, πίσω από το οποίο οι άνδρες των
λοιπών ζυγών έβαλαν με τα τόξα τους. Οι Έλληνες, με την τεχνική του
ωθισμού, διέσπασαν το εχθρικό φράγμα των ασπίδων και άρχισαν να θερίζουν
τους άτυχους Μήδους.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Τα κοντά δόρατα και οι ακινάκες (μικρά σπαθιά) των Μήδων ελάχιστη
εντύπωση προκαλούσαν στους θωρακισμένους Έλληνες οπλίτες, τα δόρατα των
οποίων σκόρπιζαν το θάνατο.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι Μήδοι πολέμησαν γενναία, απεγνωσμένα γενναία. Τίποτα όμως δεν
κατάφεραν. Σιγά – σιγά ένας μακάβριος σωρός από μηδικά κουφάρια άρχισε
να σχηματίζεται, σε όλη την έκταση μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου
στενού. Οι Έλληνες, απωθώντας συνεχώς τους αντιπάλους τους, πατώντας
πάνω σε κομματιασμένες ανθρώπινες σάρκες, σε ακρωτηριασμένους Μήδους που
σπαρταρούσαν, τους πέταξαν έξω από τη στενωπό. Υπό την πίεση της μάζας
όμως οι Μήδοι δε σταμάτησαν τον αγώνα.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Όσοι ήταν μπροστά δε μπορούσαν να υποχωρήσουν, πιεζόμενοι από τους
χιλιάδες που βρίσκονταν πίσω τους. Πίσω δε από όλους βρισκόταν
αξιωματικοί με μαστίγια που κτυπούσαν κάθε ταλαίπωρο που προσπαθούσε να
ξεφύγει από το σφαγείο αυτό. Ακόμα και υπό τις συνθήκες αυτές όμως οι
Μήδοι τελικά τσακίστηκαν. Χιλιάδες έπεσαν από τα ελληνικά όπλα και
χιλιάδες ποδοπατήθηκαν. Όσοι επέζησαν τράπηκαν τελικά σε φυγή.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Ξέρξης φυσικά θορυβήθηκε, αλλά διέταξε τους Κίσσιους και τους Σάκες
να επιτεθούν εναντίον των Ελλήνων. Οι Έλληνες, μετά την εξόντωση των
Μήδων είχαν υποχωρήσει και πάλι στις αρχικές τους θέσεις, αφήνοντας και
τα νέα κύματα των ορδών του Ξέρξη να παγιδευτούν στο στενό. Το ίδιο
σκηνικό επαναλήφθηκε. Και οι Κίσσιοι με τους Σάκες αφανίστηκαν με τον
ίδιο τρόπο, στρώνοντας με τα νεκρά κορμιά τους την ελληνική γη.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Αυτή τη φορά ο Ξέρξης πετάχτηκε από το θρόνο του. Άφριζε μανιασμένος
και ακατανόητες λέξεις έβγαιναν από το στόμα του. Φώναξε κοντά του τον
Υδάρνη, τον διοικητή της προσωπικής του φρουράς, των 10.000 Αθανάτων,
των καλύτερων πολεμιστών ολόκληρης της αυτοκρατορίας του.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Αυτή τη φορά θα νικούσε. Ήταν βέβαιος. Ο Υδάρνης παρέταξε τους άνδρες
του και επιτέθηκε με τον ίδιο τρόπο, όπως και τα προηγούμενα περσικά
σώματα. Οι Έλληνες του απάντησαν επίσης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι Αθάνατοι, οι καλύτεροι πολεμιστές της Περσικής Αυτοκρατορίας,
φάνηκαν πολύ λίγοι απέναντι στους Έλληνες και ειδικά απέναντι στους
Σπαρτιάτες Ομοίους, τους καλύτερους πολεμιστές του Αρχαίου Κόσμου.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι επίλεκτοι άνδρες των δύο στρατών συγκρούονταν για πρώτη φορά. Οι
Σπαρτιάτες πραγματοποίησαν άθλους. Ωθούσαν, χτυπούσαν με τα δόρατα ,
σκότωναν, πατούσαν πάνω από τους νεκρούς και συνέχιζαν. Οι Αθάνατοι, με
φανατισμό άντεχαν. Προσπαθούσαν να απαντήσουν.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;"><img alt="" src="http://www.hellinon.net/ANEOMENA/Thermopiles.files/image002.jpg" /></span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Έπεφταν όμως πάνω στο ορειχάλκινο τείχος των ασπίδων. Τσακίζονταν,
καταπατούνταν. Ο Ξέρξης έζησε την υπέρτατη ντροπή. Είδε τους φρουρούς
του να κομματιάζονται. Τρόμαξε, φοβήθηκε, έβραζε από οργή. Τελικά με
σκυμμένο κεφάλι διέταξε την υποχώρηση όσων Αθανάτων είχαν επιζήσει. Έτσι
τελείωσε η πρώτη μέρα της μάχης, της τιτανομαχίας των Θερμοπυλών.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Πίσω στα στενά ο Λεωνίδας, αφού εγκατέστησε τη συνήθη φρουρά, άφησε
να αναπαυτούν οι κατάκοποι, αλλά νικητές άνδρες του. Το ηθικό των ανδρών
του δεν ήταν απλώς υψηλό. Οι στιγμές ήταν μεγαλειώδεις και οι Έλληνες
το γνώριζαν. Μόνο ο Ακαρνάνας μάντης , ο Μεγιστίας, σύμφωνα με τη
διήγηση του Ηροδότου, ο οποίος μαζί με το γιο του συνόδευαν εθελοντικά
το ελληνικό τμήμα, ήταν σκεπτικός. Ο Λεωνίδας τον ρώτησε τι είχε και ο
μάντης απάντησε ότι στις θυσίες που είχε τελέσει είχε δει μονάχα θάνατο.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Λεωνίδας, με απόλυτη ψυχραιμία δεν είπε τίποτα. Τον παρακάλεσε μόνο να μην αναφέρει σε κανέναν άλλο το γεγονός.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Την επομένη, 19η Αυγούστου, ο Ξέρξης διέταξε τους άνδρες του να
εξαπολύσουν νέα επίθεση κατά των υπερασπιστών του περάσματος. Υπολόγιζε
ότι οι λίγοι Έλληνες θα είχαν αποκάμει από την ολοήμερη μάχη της
προηγούμενης ημέρας και πως εύκολα πια θα υπέκυπταν. Ο Λεωνίδας όμως
είχε διαφορετική άποψη. Εναλλάσσοντας συνεχώς τα διάφορα τμήματα,
αντιμετώπισε με απόλυτη επιτυχία τις συνεχείς περσικές επιθέσεις.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι Πέρσες, όπως και την προηγουμένη, σφαγιάστηκαν κατά χιλιάδες. Ο
Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Ξέρξης 3 φορές αναπήδησε από τον θρόνο του,
ενώπιον του μεγέθους της καταστροφής.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι Έλληνες πάντως, από κάποια στιγμή και έπειτα, αρνήθηκαν να
εναλλάσσουν τους ζυγούς τους και όλοι μαζί ρίχτηκαν με φονική ορμή στους
εχθρούς, ‘αποδιδόμενοι σε άμιλλα ανδρείας’, όπως χαρακτηριστικά
αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Έτσι έληξε και η δεύτερη μέρα της μάχης των Θερμοπυλών.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Τον Ξέρξη ανέλαβε να βγάλει όμως από το αιματηρό αδιέξοδο, στο οποίο
είχε παγιδευτεί, δυστυχώς ένας Έλληνας, ο Τραχίνιος Εφιάλτης. Αυτός, με
αντάλλαγμα το περσικό χρυσάφι, υπέδειξε στους εχθρούς την Ανοπαία οδό,
την ύπαρξη της οποίας έως τότε αγνοούσαν. Αμέσως ο Ξέρξης διέταξε τον
Υδάρνη να βαδίσει με 20.000 άνδρες μέσα στη νύκτα, ώστε το επόμενο πρωί
να βρίσκεται στα νώτα των Ελλήνων υπερασπιστών του στενού. Έτσι και
έγινε. Αλλά και ο Λεωνίδας ενημερώθηκε για την προδοσία από έναν Έλληνα
αυτόμολο, τον Τυρραστιάδα, από την Αιολική Κύμη, «άνδρας φιλόκαλος τε
και τον τρόπον αγαθός», κατά τον Διόδωρο. Ο Τυρραστιάδας εξήγησε στο
Λεωνίδα ότι μέχρι το επόμενο πρωί θα είχαν περικυκλωθεί. Αμέσως, ο
ηλικιωμένος βασιλιάς της Σπάρτης συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο, εξηγώντας
στους επικεφαλής των τμημάτων την κατάσταση.<br />
Αφού άκουσε όλες τις γνώμες, ο Λεωνίδας έλαβε την απόφασή του. Ο ίδιος
με τους 300 Σπαρτιάτες θα έμενε στο στενό. Οι υπόλοιποι σύμμαχοι θα
αποχωρούσαν. Η απόφαση του Λεωνίδα ήταν απόλυτα λογική και πρακτική.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Δεν είχε επίσης σε τίποτε να κάνει με τους σπαρτιατικούς νόμους, οι
οποίοι, φυσικά, δεν απαγόρευαν την υποχώρηση, όταν δεν υπήρχε περίπτωση
επιτυχίας. Ο Λεωνίδας θα έμενε για να καλύψει την υποχώρηση των
συμμάχων, εφόσον σε διαφορετική περίπτωση, με το πρώτο φως της ημέρας,
το περσικό ιππικό θα προλάβαινε στην ανοικτή πεδιάδα τους Έλληνες που
υποχωρούσαν και θα τους κατάκοβε. Αυτός είναι ο λόγος που ο Λεωνίδας
αποφάσισε να παραμείνει και να θυσιαστεί, ως πραγματικός ηγέτης, με τους
άνδρες του. Με κοινή τους απόφαση, στο πλάι των Σπαρτιατών, αποφάσισαν
να πεθάνουν και οι 700 Θεσπιείς, έχοντας επικεφαλής τον Διθύραμβο.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Λεωνίδας κράτησε, με τη βία, μαζί του και τους 400 Θηβαίους. Όλοι
οι υπόλοιποι πολεμιστές άρχισαν να αποχωρούν από τις πρώτες βραδινές
ώρες, ύστερα από έναν συγκινητικό αποχαιρετισμό με τους μελλοθάνατους
συμπολεμιστές τους.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Επίσης, δίπλα στον Σπαρτιάτη βασιλιά παρέμεινε εθελοντικά ο μάντης Μεγιστίας, αφού έστειλε πίσω τον γιο του.<br />
Το ίδιο βράδυ, όπως αναφέρει ο Διόδωρος, ένα επίλεκτο απόσπασμα Ελλήνων,
επιτέθηκε κρυφά στο περσικό στρατόπεδο, με σκοπό να σκοτώσει τον Ξέρξη.
Το επεισόδιο αυτό δεν αναφέρεται πουθενά από τον πολύ κοντινότερο στα
γεγονότα Ηρόδοτο, και γενικά η ιστορικότητά του αμφισβητείται. Σύμφωνα
με την διήγηση του Διόδωρου πάντως, το εγχείρημα έγινε, αλλά απέτυχε, με
τον Ξέρξη να γλιτώνει την τελευταία στιγμή.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Καθώς η νύκτα προχωρούσε οι δυνάμεις του Υδάρνη βάδιζαν, με οδηγό τον
Εφιάλτη, στο μονοπάτι. Βαδίζοντας έφτασαν στις θέσεις των Φωκέων
φρουρών του μονοπατιού. Οι τελευταίοι, βρέθηκαν ξαφνικά ενώπιον χιλιάδων
εχθρών και αποτραβήχτηκαν λίγο ψηλότερα στο βουνό, όπου και έλαβαν
θέσεις, έτοιμοι για τον μέχρις εσχάτων αγώνα.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι Πέρσες όμως τους αγνόησαν και ο όγκος τους συνέχισε να βαδίζει
κατά μήκος του μονοπατιού. Γύρω στις 07.00 το πρωί της 20ης Αυγούστου ο
Ξέρξης είχε επίσης ετοιμάσει τους άνδρες του για κατά μέτωπο επίθεση. Ο
Λεωνίδας και οι άνδρες του ήταν, όμως, ήδη έτοιμοι.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Με απίστευτη ορμή οι 1.000 Έλληνες επιτέθηκαν, ψάλλοντας τον παιάνα,
κατά των εκατοντάδων χιλιάδων εχθρών, στο χώρο μεταξύ του πρώτου και του
δεύτερου στενού.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ήταν η «επί θανάτου έξοδος» που αναφέρει ο Ηρόδοτος. Κάνοντας θραύση
στους εχθρούς, οι Έλληνες κατόπιν υποχώρησαν μέσα στο στενό.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Εκεί δέχτηκαν την περσική επίθεση, την οποία απέκρουσαν και
καταδίωξαν μάλιστα τους εχθρούς και πάλι έξωθεν του στενού. Οι
μελλοθάνατοι ήρωες πολεμούσαν με παραφροσύνη. Τα δόρατα έσπασαν, τα
σπαθιά σύρθηκαν από τα θηκάρια και σκόρπιζαν τον θάνατο.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Τέσσερις φορές οι ζωντανοί νεκροί έστρεψαν τα περσικά ανθρώπινα
κύματα σε φυγή. Μέσα στο χαλασμό ο μέγας της Σπάρτης βασιλιάς, ο
Λεωνίδας, έπεσε. Οι Πέρσες προσπάθησαν να αρπάξουν το σώμα του. Οι
άνδρες του όμως κατάφεραν και τράβηξαν το νεκρό βασιλιά πίσω, αφού
τσάκισαν την εχθρική απόπειρα, σκοτώνοντας και δύο αδελφούς του Ξέρξη.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Τότε όμως ήταν που φάνηκε ο Υδάρνης με το τμήμα του. Αμέσως όσοι
Έλληνες ζούσαν ακόμα υποχώρησαν βιαστικά και πήραν θέσεις σε έναν μικρό
λοφίσκο, πίσω από το Φωκικό Τείχος. Εκεί θα έδιναν την τελευταία τους
μάχη, την τελευταία τους πνοή.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Το γνώριζαν, αλλά δε δείλιασαν. Με τα σπασμένα τους δόρατα, τις
κατατρυπημένες τους ασπίδες, τα σπαθιά, με το καυτό αίμα των εχθρών
ακόμα επάνω τους, με το δικό τους αίμα να τρέχει άφθονο από τις δεκάδες
πληγές που ο καθένας τους έφερε στο σώμα, οι Έλληνες των Θερμοπυλών,
τάχθηκαν για την τελική άμυνα. Οι Θηβαίοι μόνο έσπευσαν να παραδοθούν.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι Πέρσες, εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς, κύκλωσαν τους ήρωες.
Εκείνοι τους κοιτούσαν με βλέμμα αγέρωχο. Τι είχαν να φοβηθούν. Ακόμα
και το θάνατο είχαν νικήσει. Μια βροχή από βέλη και όλα τελείωσαν. Οι
βάρβαροι δεν τόλμησαν καν να τους αποτελειώσουν με τα όπλα.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Η μάχη των Θερμοπυλών είχε λήξει. Οι βάρβαροι πέρασαν τελικά. Οι
υπερασπιστές, έπεσαν όλοι, έχοντας σκοτώσει τουλάχιστον 20.000 από τους
άνδρες του Ξέρξη.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο ξεπεσμένος εκείνος βασιλιάς, για να μειώσει τις εντυπώσεις και τον
τρόμο που είχε καταβάλει το στρατό του, διέταξε να γδυθούν οι νεκροί και
παρουσίασε τους χιλιάδες δικούς του νεκρούς για Έλληνες και τους λίγους
Έλληνες νεκρούς για Πέρσες.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι νεκροί ήρωες ενταφιάστηκαν εκεί που έπεσαν. Ο Ηρόδοτος αναφέρει
επίσης ότι ο Ξέρξης διέταξε την αποκοπή του κεφαλιού του Λεωνίδα, το
οποίο κάρφωσε σε ένα κοντάρι. Μετά την οριστική εκδίωξη των Περσών οι
ευγνώμονες Έλληνες ανέγειραν προς τιμήν τους μνημεία.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Στο κενοτάφιο των Σπαρτιατών αναγράφηκε το περίφημο επίγραμμα του
Σιμωνίδη : «Ο ξείν αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοίς
κοίνων ρήμασι πειθόμενοι», δηλαδή «Ξένε, ανήγγειλε στους Λακεδαιμόνιους,
ότι εδώ είμαστε θαμμένοι, πιστοί στον κοινό μας Νόμο».</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ένα άλλο μνημείο δημιουργήθηκε για τον μάντη Μεγιστία. Το επίγραμμα
στον τάφο του αναφέρει : «Το μνήμα αυτό κλείνει μέσα του τον Μεγιστία
που τον σκότωσαν οι Μήδοι όταν πέρασαν το Σπερχειό. Αυτός, ως μάντης,
γνώριζε τι θα συμβεί. Δεν εγκατέλειψε όμως της Σπάρτης τον ηγέτη».</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο Ηρόδοτος αναφέρει επίσης, ότι ο Σπαρτιάτης Εύρυτος, αν και είχε
τυφλωθεί, ζήτησε από τον υπηρέτη του να τον οδηγήσει στη μάχη. Εκεί
προσπάθησε να πολεμήσει, δια της ακοής και φυσικά σκοτώθηκε αμέσως. Δύο
ακόμα Σπαρτιάτες επέζησαν της μάχης.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Ο πρώτος, ο Αριστόδημος, δεν βρισκόταν στο πεδίο της μάχης, για
άγνωστο λόγο. Επέστρεψε στη Σπάρτη, όπου αντιμετώπισε τη γενική
περιφρόνηση. Εξιλεώθηκε μαχόμενος ηρωικά και πέφτοντας στη μάχη των
Πλαταιών. Ο δεύτερος, ο Παντίτης, αυτοκτόνησε από ντροπή.</span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Και οι δύο πάντως δεν έλαβαν μέρος στην τελική φάση της μάχης, για
λόγους πέραν της θέλησής τους. Σε ότι αφορά τον προδότη Εφιάλτη, οι
Έλληνες τον επικήρυξαν με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Τελικά τον σκότωσαν
συντοπίτες τους, για να ξεπλύνουν την ντροπή που αντιπροσώπευε για την
πόλη τους.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><a href="http://www.hellasforce.com/blog/epetiako-afieroma-thermopiles-20-avgoustou-480pch/" target="_blank">hellasforce.com</a> </span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-6946705862368078672014-08-20T17:00:00.000+03:002014-08-20T17:00:01.932+03:00Η Λακωνία απ' το 1984 έως σήμερα. Τimelapse με δορυφορικές φωτογραφίες από το νέο project της Google <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwLlVkZg_Ig1gszzPHScmIg0dBjH8sD17qUEA1bPYMJ9LlV8xc7nYTaEKoXoBzR7Ux0IvE3Eu5y0MEbzu-1ijOY011EAX_p7ZjAwBm_jhuAkEMU-qTyONSogJYrJ_4m_-Mn9nYWUmOsa1h/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwLlVkZg_Ig1gszzPHScmIg0dBjH8sD17qUEA1bPYMJ9LlV8xc7nYTaEKoXoBzR7Ux0IvE3Eu5y0MEbzu-1ijOY011EAX_p7ZjAwBm_jhuAkEMU-qTyONSogJYrJ_4m_-Mn9nYWUmOsa1h/s320/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png" height="204" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: #3d85c6;"><b>Δείτε σε timelapse βίντεο απ' το 1984 έως το 2012 οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη.</b></span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: #3d85c6;"> Παρακολουθήστε τις αλλαγές στο φυσικό τοπίο της Λακωνίας τα τελευταία 25 χρόνια.</span></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br />
<span style="background-color: #3d85c6;">Ενδιαφέρουσες αλλαγές οι καταστροφικές πυρκαγιές σε Ταΰγετο και Πάρνωνα του 2007,ο οδικός άξονας Λεύκτρο-Σπάρτη κ.α.</span><br />
<br />
<span style="background-color: #3d85c6;">Πατήστε <a href="http://earthengine.google.org/#intro/v=37.1434126,22.334045599999968,15.41947151823701" target="_blank">εδώ</a> και δείτε σε <span class="J-JK9eJ-PJVNOc">timelapse</span> ολόκληρο τον πλανήτη.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-42598673985741192142014-08-13T17:00:00.000+03:002014-08-13T17:00:02.255+03:00Η θέση της γυναίκας στην Αρχαία Αθήνα και στην Αρχαία Σπάρτη <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6FgjcesyZ-DmRiLehxa_pND6Is8l_yEFEIoh_82S1o3nuUg2DU3r2L8p6RMcnEdAVaJLWg8U_ud5fcJcLuWDqFoKLBpi2kUHCweYX3HbhiJIdJKw79Wj5sL_dsgSzMTi_uS0FhG9QaQUd/s1600/196661~1.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6FgjcesyZ-DmRiLehxa_pND6Is8l_yEFEIoh_82S1o3nuUg2DU3r2L8p6RMcnEdAVaJLWg8U_ud5fcJcLuWDqFoKLBpi2kUHCweYX3HbhiJIdJKw79Wj5sL_dsgSzMTi_uS0FhG9QaQUd/s320/196661~1.JPG" height="320" width="214" /></a></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-weight: normal;">Η
γυναίκα στους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους θεωρούνταν, βιολογικά
και ψυχολογικά, πλάσμα που δεν είχε την ικανότητα να ελέγξει τον εαυτό
της και να αντισταθεί σε εξωτερικά ερεθίσματα. Έπρεπε να είναι σεμνή,
όμορφη και υγιής, προκειμένου να συμβιβάζεται με τα πρότυπα μιας
πατριαρχικής κοινωνίας, όπως ήταν η αρχαία ελληνική. Ακόμα και στην
τέχνη είναι δυνατόν να παρατηρήσει κανείς ότι από την αρχαϊκή περίοδο
ως και το τέλος περίπου της κλασικής περιόδου, όπου το θηλυκό κορμί
απελευθερώνεται, η γυναίκα -ιδιαίτερα στη γλυπτική- παρουσιάζεται
ευπρεπώς ενδεδυμένη, ενώ αποφεύγεται η έμφαση στα χαρακτηριστικά του
φύλου. Στα πλαίσια αυτά θα εξετάσουμε σε δύο ενότητες αντίστοιχα τη θέση
της στην οικογενειακή, κοινωνική και πολιτική ζωή σε Αθήνα και Σπάρτη
και το στόχο που εξυπηρετούσε. Παράλληλα, θα αναφερθούμε στη
διαφορετική</span></span></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-weight: normal;"> αντιμετώπιση που τύγχαναν οι γυναίκες στις δύο
σπουδαιότερες αρχαίες ελληνικές πόλεις.</span></span></span></div>
<span style="font-size: large;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-weight: normal;"><b> </b></span></span><br />
</span><br />
<div style="color: blue; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b>Ι. ΑΘΗΝΑΙ</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #4c1130;">
<span style="font-size: large;"><b>Ο ρόλος της Αθηναίας στην οικογένεια</b></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span lang="en-US"> </span><span style="font-weight: normal;">Στην
Αθήνα η πρώτη κύρια δυσκολία που αντιμετώπιζε ένα νεογέννητο κορίτσι
ήταν να του επιτραπεί να ζήσει. Εξαρτιόνταν άμεσα από την απόφαση του
πατέρα η </span><i><span style="font-weight: normal;">έκθεση</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote1sym" name="sdfootnote1anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">
του νεογνού σε μια ερημική περιοχή, καθώς η γέννηση ενός θηλυκού
μέλους θεωρούνταν ανώφελο και επιπρόσθετο έξοδο για τον οίκο, εφόσον
μάλιστα σε ένα κατεξοχήν πατριαρχικό σύστημα κληρονομιάς δεν είχε τη
δυνατότητα να διατηρήσει το οικογενειακό όνομα και συνεπώς τα
οικογενειακά περιουσιακά στοιχεία.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">
Βασική αρχή στην αθηναϊκή κοινωνία ήταν το ότι η γυναίκα τελούσε
μονίμως υπό ανδρική κηδεμονία. Η νέα κοπέλα μέχρι το γάμο της εξαρτάται
άμεσα από τον πατέρα της. Όταν έφθανε στην αποδεκτή κοινωνικά ηλικία
γάμου, η οποία σύμφωνα με τις τότε αντιλήψεις υπολογίζονταν με βάση τη
γυναικεία ήβη, ο πατέρας της επέλεγε το μέλλοντα σύζυγό της. Σε πιο
σπάνιες περιπτώσεις, σύμφωνα με ένα παλαιότερο έθιμο, η νύφη αποτελούσε
το </span><i><span style="font-weight: normal;">έπαθλο</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote2sym" name="sdfootnote2anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;"> </span></i><span style="font-weight: normal;">αγώνων που προκήρυσσε ο πατέρας της και ακόμη σπανιότερα η ίδια επέλεγε το γαμπρό. <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7272008330403957567" name="more"></a></span></span> </div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;"> Η τελετή του γάμου περιλάμβανε δύο βασικές διαδικασίες. Η πρώτη ήταν ο αρραβώνας ή </span><i><span style="font-weight: normal;">εγγύη</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote3sym" name="sdfootnote3anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;">,</span></i><span style="font-weight: normal;">
στον οποίο η παρουσία της νύφης δεν ήταν υποχρεωτική. Στην πράξη ήταν η
υπογραφή του προγαμιαίου συμβολαίου, όπου καθορίζονταν το ύψος της
προίκας. Στη συνέχεια ακολουθούσε η </span><i><span style="font-weight: normal;">έκδοση</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote4sym" name="sdfootnote4anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;">,</span></i><span style="font-weight: normal;">
που αποτελούσε την κυρίως τελετή της παράδοσης της κοπέλας στο σύζυγο ο
οποίος αναλάμβανε πλέον την κηδεμονία της. Ως παντρεμένη πλέον, στο
σπίτι του ανδρός της, η πρώτη φροντίδα της ήταν να κάνει ιερές σπονδές
μπροστά στην εστία. Από τούδε και στο εξής συμμετέχει ενεργά στις
οικογενειακές θρησκευτικές τελετές. </span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;">
<span style="font-weight: normal;"> </span> </span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirJFv54ABv5fszMqUvx8i87Q1m16qbbIH2rC7Zfbzmw6JawYy69Y3Mm01e-lTzf2ZTSHFy06dS2TXB-Zb7y4ym0zuw-1TNTTe01BH9GJHkpGolXFiWrvP9iuXs8JnISZwKXIdQdja5h83w/s1600/images.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirJFv54ABv5fszMqUvx8i87Q1m16qbbIH2rC7Zfbzmw6JawYy69Y3Mm01e-lTzf2ZTSHFy06dS2TXB-Zb7y4ym0zuw-1TNTTe01BH9GJHkpGolXFiWrvP9iuXs8JnISZwKXIdQdja5h83w/s400/images.jpg" height="326" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">Η
βασική ευθύνη της, όμως, ήταν η διαχείριση του οίκου. Μέσω της χρηστής
διαχείρισης ενός αθηναϊκού οίκου από τη νοικοκυρά θα επιτυγχάνονταν η
ευημερία και η μακροημέρευση του. Για το λόγο αυτό ο σύζυγος και
κύριος του οίκου, από την πρώτη στιγμή αναλάμβανε να εξηγήσει το
βασικό αυτό καθήκον στη νεαρή γυναίκα του. Η ίδια κατοικούσε στο </span><i><span style="font-weight: normal;">γυναικωνίτη</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote5sym" name="sdfootnote5anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">
που περιλάμβανε τον κοιτώνα των συζύγων, τα δωμάτια των κοριτσιών και
τα διαμερίσματα που εργάζονταν οι δούλες. Επέβλεπε και κατεύθυνε τους
δούλους και φρόντιζε για τη σωστή τακτοποίηση των αγαθών και των
πραγμάτων του σπιτιού. Οι αριστοκράτισσες γυναίκες επίσης, στα πλαίσια
των οικιακών καθηκόντων τους, ασχολούνταν με την υφαντική και το ράψιμο
του ρουχισμού. Επίσης είχαν επιφορτισθεί με την ανατροφή των παιδιών. Ενώ
όμως με όλες αυτές τις ασχολίες οι ευκατάστατες Αθηναίες δεν έβγαιναν
από το σπίτι, οι φτωχές αναγκαστικά δούλευαν εκτός σπιτιού. Ο
Αριστοτέλης μάλιστα γράφει στα </span><i><span style="font-weight: normal;">Πολιτικά</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote6sym" name="sdfootnote6anc"> </a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">ότι ήταν αδύνατον να εμποδίσει κανείς τις φτωχές γυναίκες να πηγαίνουν στην αγορά.</span><i><span style="font-weight: normal;"> </span></i><span style="font-weight: normal;">Ανάμεσα
σε άλλα εργαζόντουσαν ως εργάτριες μαλλιού, τροφοί, συλλέκτριες καρπών
και σε μεγαλύτερη ηλικία ως πωλήτριες, όπως μας μαρτυρούν σχετικές
παραστάσεις αγγείων.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #4c1130; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b>Η κοινωνική ζωή της γυναίκας στην Αθήνα</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">Στο κοινωνικό πεδίο οι Αθηναίες συμμετείχαν στις κυριότερες θρησκευτικές γιορτές της πόλης. Στα </span><i><span style="font-weight: normal;">Λήναια</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote7sym" name="sdfootnote7anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;"> και στα </span><i><span style="font-weight: normal;">Ανθεστήρια</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote8sym" name="sdfootnote8anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">
προς τιμήν του Διονύσου. Στα Ανθεστήρια υποδέχονταν τη γιορτή του
ερχομού της ανοίξεως, των πρώτων λουλουδιών και του νέου κρασιού. Η
γιορτή κρατούσε τρεις ημέρες. Συμμετείχαν επίσης στην μεγάλη πομπή των </span><i><span style="font-weight: normal;">Παναθηναίων</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote9sym" name="sdfootnote9anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;"> που ήταν η επισημότερη γιορτή των αρχαίων Αθηνών προς τιμήν της πολιούχου της πόλεως θεάς Αθηνάς. </span><span style="font-weight: normal;">Όλο
το χρόνο, τέσσερις κοπέλες από καλές οικογένειες της Αθήνας, ύφαιναν
το ιερό πέπλο. Το πέπλο αυτό ήταν κίτρινο και κεντημένο με σκηνές από
τη Γιγαντομαχία. Έπειτα, το πέπλο μεταφερόταν γύρω-γύρω στην πόλη πάνω
σε μια καρότσα με μορφή καραβιού, την οποία ακολουθούσε μια
μεγαλοπρεπής, εορταστική πομπή.</span> <span style="font-weight: normal;">Στην
πομπή, βάσει των απεικονίσεων της ανατολικής ζωφόρου του Παρθενώνα, οι
κοπέλες κουβαλούν κάνιστρα, τα οποία θα παραδώσουν στον υπεύθυνο της
τελετής.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;"> Ουσιαστική συμμετοχή είχαν στα </span><i><span style="font-weight: normal;">Θεσμοφόρια</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote10sym" name="sdfootnote10anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">.
Τα Θεσμοφόρια τελούνταν προς τιμή της θεάς Δήμητρας. Συμμετείχαν
αποκλειστικά γυναίκες. Βασική αρχή των Θεσμοφορίων αποτελούσε ο
αποκλεισμός του ανδρικού φύλου και η συγκρότηση μίας ένωσης γυναικών,
μέσω της οποίας τονιζόταν ο ρόλος τους στη γονιμότητα και συμβολικά στην
ευφορία της καλλιεργήσιμης γης. Ο εορτασμός τους διαρκούσε τρεις μέρες
και ακολουθούσαν μία συγκεκριμένη τελετουργία. Οι γυναίκες κατά τη
διάρκεια της γιορτής συγκεντρώνονταν στο ιερό της Δήμητρας και έτσι
είχαν την ευκαιρία να περάσουν κάποιες μέρες μακριά από το σπίτι τους.
Είχαν τη δυνατότητα να φέρουν μαζί τους και τα παιδιά τους, εάν αυτά
βρίσκονταν σε ηλικία που ακόμη τα θήλαζαν. Οι σύζυγοι ήταν υποχρεωμένοι
όχι μόνο να δώσουν τη συγκατάθεσή τους για να παραστούν οι γυναίκες
τους στη γιορτή, αλλά και να αναλάβουν τα προβλεπόμενα έξοδα. Στα
Θεσμοφόρια δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή των παρθένων.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6oJTqmQ-Ya8CDpRzloECKKWLdlRvz4p46GuVk2doUgbFxCeFy85zf3rJpHG35ngv0JkewrEvYFaHCT6quMvbiA4cW7Md0eZwIhAtEKt1431opfrVqls9CjcecsEqnzmbgRyDhWnoHj94Y/s1600/images.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6oJTqmQ-Ya8CDpRzloECKKWLdlRvz4p46GuVk2doUgbFxCeFy85zf3rJpHG35ngv0JkewrEvYFaHCT6quMvbiA4cW7Md0eZwIhAtEKt1431opfrVqls9CjcecsEqnzmbgRyDhWnoHj94Y/s400/images.jpg" height="286" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">
Άλλη μία συμβολή των γυναικών στη δημόσια ζωή ήταν το ιερατικό αξίωμα
που ασκούσαν στα πλαίσια της λατρείας των γυναικείων θεοτήτων. Τα
καθήκοντα τους ήταν να επιβλέπουν και να διευθύνουν τις λατρευτικές
τελετές, όπως τις προσευχές και τις προσφορές και να προστατεύουν την
ιερή περιουσία. Μόνο η εκάστοτε ιέρεια είχε δικαίωμα να μεταβεί στο
άβατο του ναού και καμία τελετουργική πράξη δεν μπορούσε να εκτελεστεί
χωρίς την παρουσία της. Να τονιστεί επίσης ότι το ιερατικό αξίωμα
αποτελούσε κληρονομικό δικαίωμα για τις γυναίκες ιερείς ή αγοραζόταν για
συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;"> Εντελώς διαφορετικά ζούσαν οι </span><i><span style="font-weight: normal;">εταίρες</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote11sym" name="sdfootnote11anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">.
Απολάμβαναν ελευθερίες, ευρισκόμενες σε μια διαφορετική κατάσταση από
τις υπόλοιπες γυναίκες. Σε αντίθεση με τις άλλες γυναίκες, αυτές είχαν
γνώσεις της λογοτεχνίας και δεν τους ήταν άγνωστη η τέχνη. Η θέση των
καλλιεργημένων και μορφωμένων εταίρων ήταν τελείως διαφορετική.
Συμμετείχαν ελεύθερα στα συμπόσια των ανδρών. Στα σπίτια τους μαζεύονταν
πλήθος νέων. Τις θαύμαζαν,</span><span style="font-family: Helvetica,sans-serif;"> </span><span style="font-weight: normal;">έστηναν
γι' αυτές χρυσά αγάλματα, οι ποιητές τις εγκωμίαζαν στα έργα τους.
Πολλές έγιναν διάσημες για την εξυπνάδα και το πνεύμα τους όπως η Φρύνη,
ενώ η αθηναϊκή</span><span style="font-family: Helvetica,sans-serif;"> </span><span style="font-weight: normal;">λογοτεχνία γνωρίζει συλλογές επιγραμμάτων που γράφτηκαν από εταίρες. </span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;">
<span style="font-weight: normal;"> </span> </span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #4c1130; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b>Η θέση της γυναίκας στην πολιτική ζωή των Αθηνών</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">Στην
καθεαυτό πολιτική ζωή των Αθηνών η θέση των γυναικών ήταν ανύπαρκτη.
Οι γυναίκες δε θεωρούνταν πολίτες. Δεν είχαν δικαίωμα εγγραφής στους
καταλόγους των πολιτών. Εγγράφονταν μόνο στους καταλόγους της φατρίας
τους. Επιπλέον δεν είχαν δικαίωμα κατοχής εγγείου ιδιοκτησίας -επομένως
ούτε κληρονομιάς-, το οποίο αποτελούσε βασικό κριτήριο για την ιδιότητα
του πολίτη. Ακόμη δεν είχαν τη δυνατότητα άσκησης δικαιοπραξιών. Δεν
τους επιτρεπόταν δηλαδή να χειρίζονται οι ίδιες τις αστικές υποθέσεις
τους. Για το λόγο αυτό εκπροσωπούνταν ενώπιον της πολιτείας από τον
κύριό τους. Κατά συνέπεια στερούνταν των πολιτικών δικαιωμάτων που
απολάμβαναν οι άνδρες. Ταυτόχρονα όμως έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη
μεταβίβαση της ιδιότητας του πολίτη. Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι
κατά κάποιο τρόπο ανήκαν, έστω εμμέσως στην ευρύτερη πολιτική
κοινότητα. </span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;">
<span style="font-weight: normal;"> </span> </span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZamVxYbLC8bkY08KTR5S1wSmLG2jiowl_5SgHIq1w3Rn_igModelPFRWgG562bYmjzHCnrH9tg9mAoeVDesrN7OBXXTG82JfP2LmeknHifaFKH2PMOdnujr6b4WE34NWBp1WFii5ShW16/s1600/images.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZamVxYbLC8bkY08KTR5S1wSmLG2jiowl_5SgHIq1w3Rn_igModelPFRWgG562bYmjzHCnrH9tg9mAoeVDesrN7OBXXTG82JfP2LmeknHifaFKH2PMOdnujr6b4WE34NWBp1WFii5ShW16/s400/images.jpg" height="212" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;"> Ο ρόλος αυτός συνίστατο στο γάμο. Ο μόνος νόμιμος γάμος στην αρχαία Αθήνα ήταν εκείνος που ένωνε έναν πολίτη με την </span><i><span style="font-weight: normal;">α</span></i><i><span style="font-weight: normal;">στή</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote12sym" name="sdfootnote12anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">
κόρη ενός άλλου πολίτη. Μάλιστα από το 451 π.Χ αυτό αποτέλεσε νόμο του
αθηναϊκού κράτους με ψήφισμα από την Εκκλησία του Δήμου, κατόπιν
εισηγήσεως του Περικλή. Απέβλεπε στην ομοιογένεια και τη συνοχή του
πολιτικού σώματος. Βλέπουμε λοιπόν ότι η αστή δεν είχε δικαίωμα να
συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα, παρότι προέρχονταν από το σώμα των
πολιτών. Όμως, ένας Αθηναίος πολίτης ήταν απαραίτητο να έρθει εις γάμου
κοινωνίαν με μία αθηναία αστή, προκειμένου τα παιδιά του να μη
θεωρηθούν νόθα. Επιπρόσθετα, εάν επρόκειτο για αγόρια θα μπορούσαν να
αποκτήσουν την πολύτιμη ιδιότητα του πολίτη και να έχουν δικαίωμα στην
πατρική κληρονομιά.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;"> Να αναφέρουμε επίσης την περίπτωση της </span><i><span style="font-weight: normal;">επικλήρου</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote13sym" name="sdfootnote13anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;">.</span></i><span style="font-weight: normal;">
Ήταν γυναίκα που βρισκόταν να είναι η μοναδική κληρονόμος της πατρικής
περιουσίας. Επειδή η ίδια δεν είχε δικαίωμα κατοχής γης, συνεπώς ούτε
κληρονομιάς, είχε το δικαίωμα ο πλησιέστερος συγγενής να τη διεκδικήσει
σε γάμο. Ο θεσμός αυτός υποδηλώνει την τεράστια σημασία που δίνονταν
στα θέματα διαφύλαξης της περιουσίας του οίκου και της διατήρησης των
γενών.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b style="color: #660000;">ΙΙ. ΣΠΑΡΤΗ</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #cc0000; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b>Ο ρόλος της Σπαρτιάτισσας στην οικογένεια</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">Οι γυναίκες της Σπάρτης τύγχαναν διαφορετικής αντιμετώπισης από τις Αθηναίες.</span> <span style="font-weight: normal;">Λόγω
της ολιγανθρωπίας που αντιμετώπιζαν οι Σπαρτιάτες, η μητρότητα
καταλάμβανε εξέχουσα σημασία. Τα θηλυκά μέλη της οικογενείας παρέμεναν
σε αυτήν μέχρι κάποια ηλικία. Μετά τα αναλάμβανε το κράτος, όπως και τα
αγόρια. Η κατάλληλη ηλικία γάμου για μια Σπαρτιάτισσα ήταν γύρω στα
είκοσι έτη. Γεγονός που σήμαινε ότι είχε ολοκληρώσει βιολογικά την
ανάπτυξή της, σε αντίθεση με τη γυναίκα των Αθηνών που παντρευόταν στην
εφηβεία. Όταν έφθανε σε αυτή την ηλικία, ο πατέρας -κυρίως στις
αριστοκρατικές τάξεις- αναλάμβανε να βρει το γαμπρό για τη γαμήλια
συμφωνία. Έπειτα, στη Σπάρτη συνηθίζονταν η </span><i><span style="font-weight: normal;">αρπαγή</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote14sym" name="sdfootnote14anc"> </a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">των γυναικών από τους άνδρες, πράγμα άγνωστο στην αθηναϊκή κοινωνία.
Στο σπίτι του γαμπρού όπου μεταφέρονταν η κοπέλα, την αναλάμβανε μία
γυναίκα του σπιτιού η </span><i><span style="font-weight: normal;">νυμφεύτρια</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote15sym" name="sdfootnote15anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;">.</span></i><span style="font-weight: normal;">
Της έκοβε τα μαλλιά και την έντυνε με αντρικά ρούχα. Τη νύχτα την
επισκεπτόταν ο γαμπρός με σκοπό να συνευρεθούν. Αυτός ο γάμος συνήθως
έμενε για μερικά χρόνια κρυφός. Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για </span><i><span style="font-weight: normal;">«γάμο υπό δοκιμή»</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote16sym" name="sdfootnote16anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">.
Αν από το γάμο αυτό δεν προέκυπταν απόγονοι, που ήταν το ζητούμενο,
τότε ο γάμος λυόταν. Ενδέχεται όμως να κρατούνταν μυστικός ο γάμος, εάν ο
άνδρας δεν είχε συμπληρώσει το τριακοστό έτος. Ο λόγος ήταν ότι
απαγορευόταν να ζήσει το ανδρόγυνο μαζί, πριν την συμπλήρωση της
παραπάνω ηλικίας από τον ίδιο.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="font-weight: normal; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;">
Να
προσθέσουμε επίσης ότι οι Σπαρτιάτισσες, λόγω της αγωγής τους δεν
ασχολούνταν με την οικιακή οικονομία. Δεν καταπιάνονταν με το νοικοκυριό
και τις ασχολίες του σπιτιού. Με τις δουλειές αυτές καταπιάνονταν το
υπηρετικό προσωπικό. Οι δούλες δηλαδή. Εδώ παρατηρούμε μία ακόμη διαφορά
νοοτροπίας σε σχέση με τις Αθηναίες νοικοκυρές που έχουν επιφορτισθεί
οι ίδιες τα του οίκου τους.</span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #cc0000; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b>Η κοινωνική θέση της γυναίκας στη Σπάρτη</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">Τα
κορίτσια μετά τη γέννησή τους παραδίδονταν στην οικογένειά τους για να
ανατραφούν, εφόσον δεν παρουσίαζαν κανενός είδους καχεξία ή δυσμορφία.
Σε αυτή την περίπτωση τα εξέθεταν, όπως και τα αντίστοιχα δύσμορφα και
καχεκτικά αγόρια στους </span><i><span style="font-weight: normal;">Αποθέτες </span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote17sym" name="sdfootnote17anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;">. </span></i><span style="font-weight: normal;">Η
διαφορά σε σχέση με την Αθήνα ήταν ότι η απόφαση για την έκθεση των
βρεφών δεν αποτελούσε ιδιωτική υπόθεση του πατέρα, αλλά ανέκκλητη
απόφαση της Γερουσίας. Ήταν δηλαδή κρατική υπόθεση, εντασσόμενη στα
πλαίσια του </span><i><span style="font-weight: normal;">ευγονισμού</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote18sym" name="sdfootnote18anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">, που συνιστούσε την επιλεκτική προτίμηση στα υγιή και αρτιμελή παιδιά.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8JLamQ2QqOObAC92jUBuCbsLu1ffOOPQYqdil3zRHj57SIGne2ACZKGYviqIXDVtiMOyoVCmez_ifRO4JrbzQMI7AP-MNYKdvn4-0YGZ3bkGYoQ7y0zg_ITaBtRMdDFTQiFLzC6E7Wm9a/s1600/images.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8JLamQ2QqOObAC92jUBuCbsLu1ffOOPQYqdil3zRHj57SIGne2ACZKGYviqIXDVtiMOyoVCmez_ifRO4JrbzQMI7AP-MNYKdvn4-0YGZ3bkGYoQ7y0zg_ITaBtRMdDFTQiFLzC6E7Wm9a/s400/images.jpg" height="400" width="397" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">
Από κάποια ηλικία και μετά η πολιτεία, που θεωρούσε κτήμα της όλα τα
παιδιά των Σπαρτιατών, αναλάμβανε την αγωγή των νεαρών κοριτσιών. Η
εκπαίδευσή τους δεν διέφερε από εκείνη των αγοριών. Συναναστρέφονταν σε
αγέλες με σκοπό να σκληραγωγηθούν, όπως τα συνομήλικα τους αγόρια.
Υπόκειντο σε παρόμοιες αθλητικές δοκιμασίες και διαφόρων ειδών
κακουχίες, ελαφρώς ενδεδυμένα. Παράλληλα εμφανίζονταν στις θρησκευτικές
εορτές μύησης, όπως τα </span><i><span style="font-weight: normal;">Υακίνθια</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote19sym" name="sdfootnote19anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;">. </span></i><span style="font-weight: normal;">Στη συγκεκριμένη θρησκευτική εκδήλωση έπαιρναν μέρος και τα αγόρια.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">
Η Σπαρτιατική κοινωνία έριχνε το μεγαλύτερο βάρος της στη σφυρηλάτηση
των κοινωνικών δεσμών μεταξύ των ελευθέρων Σπαρτιατών και
Σπαρτιατισσών. Έθετε σε δεύτερη μοίρα την ιδιωτική και οικογενειακή
ζωή. Θεωρούσαν τη Σπάρτη ως μια μεγάλη οικογένεια. Πρόκριναν την
υπαγωγή του ατόμου και της οικογενείας στην ευρύτερη κοινωνική ομάδα,
μέσω της παροχής παρόμοιας εκπαίδευσης σε αγόρια και κορίτσια. Εντός
του πλαισίου αυτού επιτρέπονταν το να εκτίθενται στα μάτια του άρρενος
πληθυσμού τα γυμνά ή ντυμένα ανάλαφρα γυναικεία κορμιά. Η εμφάνιση των
γυναικών, άλλωστε, έπαιζε το βασικότερο ρόλο στην επιλογή τους από τους
συντρόφους τους. Η προίκα διαδραμάτιζε δευτερεύοντα ρόλο. Επιπλέον η
σπαρτιατική αγωγή τους προσέδιδε μια πιο αρρενωπή συμπεριφορά από τις
γυναίκες των άλλων πόλεων. Ο ίδιες, συναισθανόμενες την αυξημένη
κοινωνική τους θέση λειτουργούσαν με αυτό τον τρόπο, έχοντας την πλήρη
υποστήριξη του κράτους. </span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούσε ο θεσμός της </span><i><span style="font-weight: normal;">πολυανδρίας</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote20sym" name="sdfootnote20anc"></a></b></i></sup><i><span style="font-weight: normal;">. </span></i><span style="font-weight: normal;">Η
συνήθεια αυτή ήταν αρκετά διαδεδομένη. Σύμφωνα με την πολυανδρία την
ίδια γυναίκα μοιράζονταν δύο, τρεις, τέσσερις ή πέντε άνδρες, οι οποίοι
συνήθως ήταν αδέλφια. Αυτό το έθιμο επεκτείνονταν και στην περίπτωση
που ένας ηλικιωμένος είχε νέα σύζυγο και επιθυμούσε να αποκτήσει
παιδιά με το να τη φέρει σε επαφή με έναν νέο και ρωμαλέο άνδρα. Όποιος
επίσης για κάποιους λόγους δεν επιθυμούσε να παντρευτεί, είχε τη
δυνατότητα να ζητήσει μια παντρεμένη γυναίκα και με την προϋπόθεση της
συγκατάθεσης του συζύγου της να αποκτήσει μαζί της παιδιά.
Διαπιστώνουμε επομένως ότι, αποκλειστικός στόχος αυτής της σπαρτιατικής
πρακτικής ήταν πέρα από την ηθική η υποστήριξη των δικαίων και των
συμφερόντων της σπαρτιατικής πολιτείας. Βασική επιδίωξή τους ήταν να
διατηρήσουν τη στρατιωτική τους ισχύ και να αποτρέψουν την οποιαδήποτε
εξέγερση των πολυαρίθμων ειλώτων, οι οποίοι καραδοκούσαν. </span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-size: large;">
<span style="font-weight: normal;"> </span> </span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #cc0000; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b>Η θέση της γυναίκας στην πολιτική ζωή της Σπάρτης</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">Οι
Σπαρτιάτισσες δεν είχαν άμεση συμμετοχή στο πολιτικά δρώμενα της πόλης
τους. Αναμφισβήτητα όμως απολάμβαναν μεγαλύτερη ελευθερία από τις
γυναίκες της Αθήνας. Ασκούσαν αναμφίβολα επιρροή στους άνδρες τους.
Όμως, η θεώρηση της Σπάρτης ως </span><i><span style="font-weight: normal;">γυναικοκρατούμενης</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote21sym" name="sdfootnote21anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">
πόλης, έχει να κάνει περισσότερο τόσο με τη σχετική ελευθερία των
γυναικών όσο κυρίως με τη ανεξάρτητη οικονομική τους θέση στη
Σπαρτιατική πολιτεία. Η περίπτωση της </span><i><span style="font-weight: normal;">πατρούχου</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote22sym" name="sdfootnote22anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;">
είναι χαρακτηριστική. Είναι ανάλογη της επικλήρου. Με μία βασική όμως
διαφορά. Η πατρούχος μοναχοκόρη έχει δικαίωμα να κληρονομήσει την
περιουσία του πατέρα της. Αυτή η κληρονομιά μπορεί να θεωρηθεί και ως
προίκα. Όμως και ο πατέρας που βρίσκονταν εν ζωή, προίκιζε με ένα
σεβαστό περιουσιακό του κομμάτι την κόρη του. Εξάλλου ο ίδιος ο
Αριστοτέλης στα </span><i><span style="font-weight: normal;">Πολιτικά</span></i><sup><i><b><a class="sdfootnoteanc" href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4511650405600578161&postID=5012214546204211933#sdfootnote23sym" name="sdfootnote23anc"></a></b></i></sup><span style="font-weight: normal;"> αναφέρει ότι στην εποχή του, τον 4</span><sup><span style="font-weight: normal;">ο</span></sup><span style="font-weight: normal;">
αιώνα π.Χ, τα δύο πέμπτα της συνολικής καλλιεργήσιμης έκτασης ανήκαν
σε γυναίκες. Αυτό, βεβαίως, ενδέχεται να οφείλεται και στην ολιγανδρία
της Σπάρτης εκείνη την εποχή, λόγω των αλλεπάλληλων πολέμων. Έτσι
εξηγείται η συγκέντρωση τόσων κλήρων στα χέρια λίγων γυναικών, με
επακόλουθο την αύξηση της πολιτικής επιρροής τους. </span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;">
<span style="font-weight: normal;"> </span> </span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="color: purple; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><b>ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ</b></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #274e13; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;">
Όπως διαπιστώνουμε η θέση της γυναίκας στις πόλεις των Αθηνών και της
Σπάρτης, στο πλαίσιο της οικογενειακής, της κοινωνικής και πολιτικής
ζωής διέφερε σημαντικά. Στην Αθήνα, από πολιτική άποψη, η γυναίκα Αστή
ήταν απαραίτητη γιατί ο σύζυγός της αποκτούσε μέσω αυτής γνήσιους
απογόνους και ελεύθερους πολίτες. Ενώ ο ρόλος της στα πλαίσια της
οικογένειας και της κοινωνίας έπεται σε σημασία του πολιτικού.
Αντίστοιχα στη Σπάρτη είδαμε ότι η λιτή σπαρτιατική αγωγή των γυναικών
αντανακλούσε τη θέση τους στην κοινωνία, με βασικότερο χαρακτηριστικό
την ενσωμάτωσή τόσο των ιδίων, όσο και των ανδρών σε μία ευρύτερη
λειτουργικά κοινωνική ομάδα με γνώμονα το συμφέρον του κράτους.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #274e13; line-height: 150%;">
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div align="JUSTIFY" style="color: #274e13; line-height: 150%;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-weight: normal;"><a href="http://www.istorikathemata.com/2012/10/the-social-position-of-women-in-ancient-Athens-and-Sparta.html" target="_blank">istorikathemata.com</a> </span></span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-80835610356747873402014-08-11T13:00:00.000+03:002014-08-11T13:00:00.239+03:00Εικόνες της Λακωνίας από τα παλαιότερα... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" replaced="true" s8991798578122176895="true" src="//www.youtube.com/embed/iBjseBMEOn0" width="640"></iframe><br />
<a href="http://lakonia-gr.blogspot.se/2014/08/blog-post.html" target="_blank">lakonia-gr.blogspot.se</a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-52887098307170326322014-08-05T21:00:00.000+03:002014-08-05T21:00:01.058+03:00Σαν σήμερα ο Λεωνίδας είπε το "Μολών Λαβέ" - Η ανυπέβλητη αξία της ρήσης (vid)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-8fPhkQQ8deM/U-CBG2T3FFI/AAAAAAAAXD4/4Z5b7yMy5sM/s1600/thermopylas.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-8fPhkQQ8deM/U-CBG2T3FFI/AAAAAAAAXD4/4Z5b7yMy5sM/s1600/thermopylas.jpg" height="152" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><b>Σαν σήμερα, το 480 π.Χ. ο θρυλικός βασιλιάς της Σπάρτης
Λεωνίδας, στα Στενά των Θερμοπυλών είπε την ιστορική φράση, απάντηση
στον βασιλιά των Περσών Ξέρξη να παραδώσει τα όπλα, «Μολών Λαβέ».</b></span><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Οι 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα αντιστάθηκαν μέχρι να πέσει και ο
τελευταίος, μένοντας ανεξίτηλοι στην ιστορική μνήμη και κατακτώντας
δικαιωματικά ένα βάθρο στο πάνθεον των παγκόσμιων ηρώων...</span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">Το History Channel παρουσιάζει με λεπτομερή τρόπο -και με τη βοήθεια
της σύγχρονης τεχνολογίας- την ηρωική μάχη των Θερμοπυλών, για την οποία
μόνο θριαμβευτικά κείμενα έχουν γραφτεί!</span></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/YC8DHNVx0rA" width="640"></iframe><br />
<a href="http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BF-%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8E%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AD-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CF%85%CF%80%CE%AD%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B7%CF%82-vid" target="_blank">defencenet.gr</a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-18042978994188145012014-08-04T17:00:00.000+03:002014-08-04T17:00:00.173+03:00Πλύτρα-Γλυφάδα-Ελιά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-EvfXc0CmqFs/U9ocQWqFAkI/AAAAAAAAW7k/e7-1-idFNp0/s1600/DSC00940.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-EvfXc0CmqFs/U9ocQWqFAkI/AAAAAAAAW7k/e7-1-idFNp0/s1600/DSC00940.JPG" height="369" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-BN9vCpi0JKo/U9ocUBcEhEI/AAAAAAAAW70/Vya8CdVZPlU/s1600/DSC00942.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-BN9vCpi0JKo/U9ocUBcEhEI/AAAAAAAAW70/Vya8CdVZPlU/s1600/DSC00942.JPG" height="331" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-uUMfpBRDAY4/U9ocTJt9UNI/AAAAAAAAW7s/wncHcztNmXc/s1600/DSC00945.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-uUMfpBRDAY4/U9ocTJt9UNI/AAAAAAAAW7s/wncHcztNmXc/s1600/DSC00945.JPG" height="337" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a> <span style="font-size: x-large;"> ΠΛΥΤΡΑ</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-ZrkWpRyrsjY/U9oc3xgtb8I/AAAAAAAAW78/qYJo_D_XHDU/s1600/DSC00933.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ZrkWpRyrsjY/U9oc3xgtb8I/AAAAAAAAW78/qYJo_D_XHDU/s1600/DSC00933.JPG" height="320" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-rKSUXPWo7bw/U9oc7Rok53I/AAAAAAAAW8E/_-aqCGe8kLk/s1600/DSC00934.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-rKSUXPWo7bw/U9oc7Rok53I/AAAAAAAAW8E/_-aqCGe8kLk/s1600/DSC00934.JPG" height="321" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-2y_I5gjLxpU/U9oc8UySYyI/AAAAAAAAW8M/U3HOUrEck9o/s1600/DSC00935.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-2y_I5gjLxpU/U9oc8UySYyI/AAAAAAAAW8M/U3HOUrEck9o/s1600/DSC00935.JPG" height="356" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-mqppBbNFQU4/U9odJE8hb3I/AAAAAAAAW8U/59v49lKdQhQ/s1600/DSC00936.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-mqppBbNFQU4/U9odJE8hb3I/AAAAAAAAW8U/59v49lKdQhQ/s1600/DSC00936.JPG" height="360" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-efFSfnsya4g/U9odXCl_4fI/AAAAAAAAW8k/Fji1y2GpJa0/s1600/DSC00938.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-efFSfnsya4g/U9odXCl_4fI/AAAAAAAAW8k/Fji1y2GpJa0/s1600/DSC00938.JPG" height="472" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-LpHGMJNBOwg/U9odRZi8YjI/AAAAAAAAW8c/SU_m_5MzpRE/s1600/DSC00939.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-LpHGMJNBOwg/U9odRZi8YjI/AAAAAAAAW8c/SU_m_5MzpRE/s1600/DSC00939.JPG" height="468" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-cTkaZ4-T-Ak/U9odj8hKcAI/AAAAAAAAW8w/De1-OpWUHas/s1600/DSC00940.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-cTkaZ4-T-Ak/U9odj8hKcAI/AAAAAAAAW8w/De1-OpWUHas/s1600/DSC00940.JPG" height="369" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-kR-QP9MbTHk/U9odjK8oTZI/AAAAAAAAW8s/JWzBdHotylU/s1600/DSC00941.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-kR-QP9MbTHk/U9odjK8oTZI/AAAAAAAAW8s/JWzBdHotylU/s1600/DSC00941.JPG" height="476" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: x-large;">ΓΛΥΦΑΔΑ</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0_tNejxU3tU/U9oe0PrvJRI/AAAAAAAAW9A/xVOP_qgTAq4/s1600/DSC00942.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-0_tNejxU3tU/U9oe0PrvJRI/AAAAAAAAW9A/xVOP_qgTAq4/s1600/DSC00942.JPG" height="331" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-4njBD7UjHf4/U9oe5MJxz8I/AAAAAAAAW9I/fASpkGWYUpE/s1600/DSC00943.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-4njBD7UjHf4/U9oe5MJxz8I/AAAAAAAAW9I/fASpkGWYUpE/s1600/DSC00943.JPG" height="553" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: x-large;"> ΕΛΙΑ</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-LnV36W3rsxE/U9ofuKN3YMI/AAAAAAAAW9c/I3pvTRZbdOE/s1600/DSC00945.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-LnV36W3rsxE/U9ofuKN3YMI/AAAAAAAAW9c/I3pvTRZbdOE/s1600/DSC00945.JPG" height="337" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-OpF8ZQnk8-w/U9og46L8-PI/AAAAAAAAW90/u0uMl6s-gLg/s1600/DSC00944.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-OpF8ZQnk8-w/U9og46L8-PI/AAAAAAAAW90/u0uMl6s-gLg/s1600/DSC00944.JPG" height="480" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-hg071yJZ7fg/U9ofnqWtEbI/AAAAAAAAW9Q/XizVy9RWXXk/s1600/DSC00946.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-hg071yJZ7fg/U9ofnqWtEbI/AAAAAAAAW9Q/XizVy9RWXXk/s1600/DSC00946.JPG" height="396" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: x-large;"> Το στολίδι της περιοχής <a href="http://alasresort.gr/" target="_blank">Alas Resort & Spa</a></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Y4taOVfw9lw/U9of3DQU79I/AAAAAAAAW9o/L-Hrnc130rs/s1600/DSC00948.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Y4taOVfw9lw/U9of3DQU79I/AAAAAAAAW9o/L-Hrnc130rs/s1600/DSC00948.JPG" height="356" width="640" /></a></div>
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: small;"> κλικ στις φώτο για μεγένθυση</span></span><br />
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: small;"><a href="http://thisisspartaaaaaa.blogspot.gr/" target="_blank">this is sparta.blogspot.gr</a> </span></span>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-65026064680225774422014-08-03T05:00:00.000+03:002014-08-03T05:00:00.423+03:00Λακωνικός Κόλπος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-vniYMPyceKY/U91BswjA3zI/AAAAAAAAXA8/586fP7dKnF0/s1600/DSC00946.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-vniYMPyceKY/U91BswjA3zI/AAAAAAAAXA8/586fP7dKnF0/s1600/DSC00946.JPG" height="398" width="640" /></a></div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6138138474873950017.post-91050419552431553042014-07-28T17:00:00.000+03:002014-07-28T17:00:04.720+03:00Αναρριχητικό Πάρκο Λαγκάδας Ταϋγέτου <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfIJ_BqDoj_bPjO4bpLNyfppczwWMbguk50AmdE4Yodyigz67zMyRY23PT7BZwKjAvvPaj4YSmd__dAhum2vMI9f5yvibYDq88MBY8AJRg1IUE3AjCHUA91ZOfDxThuxVPsMYRYvMRFvpc/s1600/b320775de3c297425b69dccc362220a9_M.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfIJ_BqDoj_bPjO4bpLNyfppczwWMbguk50AmdE4Yodyigz67zMyRY23PT7BZwKjAvvPaj4YSmd__dAhum2vMI9f5yvibYDq88MBY8AJRg1IUE3AjCHUA91ZOfDxThuxVPsMYRYvMRFvpc/s320/b320775de3c297425b69dccc362220a9_M.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<h5>
<span style="font-size: large;"><b>Αναρρίχηση στην Λαγκάδα</b></span></h5>
<span style="font-size: large;">
<span style="color: black;">Το πεδίο βρίσκεται στο 15οχλμ του
εθνικού οδικού δικτύου Σπάρτης-Καλαμάτας, 5χλμ μετά τον οικισμό της
Τρύπης θα συναντήσετε το parking της Λαγκάδας. Απέναντι ακριβώς υπάρχει
μονοπάτι που σε 3' σε βγάζει στα δύο πρώτα και σημαντικότερα πεδία
(Αλώνι-Πετσάνες). <br />Η πρόσβαση μπορεί να γίνει και από την Εθνική οδό
Καλαμάτας-Σπάρτης. (45ο χλμ). Η 45 λεπτών διαδρομή γεύεται μέρος του
μαγευτικού ορεινού όγκου του Ταυγέτου από την αρχή μέχρι το τέλος της.</span><br />
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>
Οδηγώντας από την Καλαμάτα πρός Σπάρτη συναντάτε 200 μέτρα πριν το</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;">
parking(των πεδίων Αλώνι-Πετσάνες) στο αριστερό σας χέρι το πεδίο
"Στάνη" το οποίο βρίσκεται ακριβώς επάνω στο δρόμο δίπλα ακριβώς από μια
Στάνη! Στα δεξιά σας συναντάτε την "Τουρλίτσα" (υπάρχει σηματοδοτημένο
μονοπάτι που κατηφορίζει στο ρέμα, οι διαδρομές βρίσκονται στο δεξί
μέρος της ορθοπλαγιάς.<br />Καλύτερη εποχή για αναρρίχηση είναι από Μάιο
μέχρι Νοέμβριο χωρίς αυτο βέβαια να είναι απόλυτο αν σκεφτείτε πως το
πεδίο βρίσκεται σε 800μ υψόμετρο και οι κλιματικές αλλαγές από χρόνο σε
χρόνο διαφέρουν.<br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: large;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj25BTCOytRPGI6lCQgbQ3HPFswujEv1xggzY2DB1QJrJc7UHYzUkz2RSrYUILr9LR9PW7tQh3n_mWSQnXyZbdxgWvx24RcSCbTqkki7jOy74A348BVE8vxQEUzRTE5Kk0RiZZEgJK66N4r/s1600/lagada_climbing.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj25BTCOytRPGI6lCQgbQ3HPFswujEv1xggzY2DB1QJrJc7UHYzUkz2RSrYUILr9LR9PW7tQh3n_mWSQnXyZbdxgWvx24RcSCbTqkki7jOy74A348BVE8vxQEUzRTE5Kk0RiZZEgJK66N4r/s400/lagada_climbing.jpg" height="278" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-size: large;">
<br />
<span style="text-decoration: underline;"><span style="color: maroon;"><b>Sector Α: Aloni</b></span></span><br />
<br />
</span><br />
<table border="0">
<tbody>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b> ΑΡΙΘΜΟΣ</b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ </b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΔΥΣΚΟΛΙΑ </b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΜΗΚΟΣ </b></span></span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 1. </b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Ferby</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">18m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 2.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Moro mou sorry</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">18m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 3.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Shake it</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">18m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>3a.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Shake it extension</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">15m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 4.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Proto perasma</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 5.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Xeroelatos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 6.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Gerokoutsoutis</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 7.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Kremasmenos tragos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 8.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Hrysaetos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 9.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Kargia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 10.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Heloniaris</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 11.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Sklirokefalos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 12.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Prigipas</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a+/7b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>13.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">La mamba negra</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>14.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Gatopardos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 15.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Aetonihis</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 16.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Apse Svise</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">18m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>17.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Pi kai Fi ext. apse svise</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">15m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 18.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Arpyia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">28m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 19.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Troktiko</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">22m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>20.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Vega</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>21. </b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Iasonas</span></td>
<td><span style="font-size: large;"><b>6c+</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m <b>new (May 2012)</b></span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 22.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Hrysomalon Deras</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 23.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Ornio</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b/7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>24. </b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Yperifanos eilotas</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a+/7b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m <b>new(May 2012)</b></span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 25.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Project (Ντίνος)</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c+???</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 26.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Kravasaras</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 27.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Everest 2004</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">18m</span></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<span style="font-size: large;">
<br />
<br />
<span style="text-decoration: underline;"><span style="color: maroon;"><b>Sector B: Petsanes</b></span></span><br />
<br />
</span><br />
<table border="0">
<tbody>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b> ΑΡΙΘΜΟΣ</b></span></span> </td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ</b></span></span> </td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΔΥΣΚΟΛΙΑ</b></span></span> </td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΜΗΚΟΣ</b></span></span> </td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 1.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Taigeti</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m </span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 2.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Eosforos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 3.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Satyros</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+/7c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 4.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Ermione</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 5.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Menelaos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 6.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Orea Heleni</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 7.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Dyonysos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 8.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">The 300</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 9.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Leonidas</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 10.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Lykourgos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 11.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Lykos tou Ragia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 12.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Palaiologos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 13.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Lagnia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">40m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 14.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Axtidenia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 15.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Cesar</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m / 20m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 16.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Ermafroditos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 17.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Keadas</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 18.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">This is Sparta</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+/7c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 19.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Iptameni nyfitsa</span></td>
<td><span style="font-size: large;">8a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;">Project</span></td>
<td><span style="font-size: large;">project</span></td>
<td><span style="font-size: large;">-</span></td>
<td><span style="font-size: large;">-</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 20.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Herouvim</span></td>
<td><span style="font-size: large;">8a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 21.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Serafeim</span></td>
<td><span style="font-size: large;">8a/8a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 22.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Efialtis</span></td>
<td><span style="font-size: large;">8a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 23.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Mr Bob</span></td>
<td><span style="font-size: large;">8b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 24.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Pull up</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c/7c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m </span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 25.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Heliostalacti</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 26.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Fontilos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 27.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Griniaris</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 28.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Pythia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 29.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Drakos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 30.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Hippies</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 31.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Mandarinos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<span style="font-size: large;">
<br />
<br />
<span style="text-decoration: underline;"><span style="color: maroon;"><b>Sector C : Tourlitsa</b></span></span><br />
<span style="text-decoration: underline;"> </span><br />
<span style="text-decoration: underline;"><br /></span>
<span style="text-decoration: underline;"> </span><br />
<span style="text-decoration: underline;"><span style="color: maroon;"><b><br /></b></span></span>
<span style="text-decoration: underline;"> </span><br />
<span style="text-decoration: underline;"> </span><span style="text-decoration: underline;"> </span><span style="text-decoration: underline;"> </span><br />
</span><br />
<table border="0">
<tbody>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΑΡΙΘΜΟΣ </b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ </b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΔΥΣΚΟΛΙΑ </b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΜΗΚΟΣ </b></span></span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 1.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Antartis</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 2.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Listis</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 3.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Cleftis</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 4.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Armatolos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 5.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Zalomeni thia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 6.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Zourlou loukia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 7.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Korakofolia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 8.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Panagaras</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 9.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Kyros</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 10.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Kata kefalin</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 11.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Tsakali</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<span style="font-size: large;">
<br />
<span style="color: maroon;"><b>Sector D: Stani</b></span><br />
<span style="color: maroon;"><b><br /></b></span>
<br />
</span><br />
<table border="0">
<tbody>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΑΡΙΘΜΟΣ</b></span></span> </td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ</b></span></span> </td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΔΥΣΚΟΛΙΑ </b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΜΗΚΟΣ </b></span></span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 1.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Pontikofolia</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 2.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Fidaetos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 3.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Xanthia Arahne</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 4.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Spitha</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<span style="font-size: large;">
<br />
<span style="color: maroon;"><b>Sector E: Σπλιθάρι</b></span><br />
<br />
</span><br />
<table border="0">
<tbody>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΑΡΙΘΜΟΣ</b></span></span> </td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ</b></span></span> </td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΔΥΣΚΟΛΙΑ </b></span></span></td>
<td><span style="font-size: large;"><span style="text-decoration: underline;"><b>ΜΗΚΟΣ </b></span></span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 1.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">narkissos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 2.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Katathesi</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c/7c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b> 3.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Spileto</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b> 4.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Goran</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c/6c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>5. </b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Guernika</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c+/8a?</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>6.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Kamikazi</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>7.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Mavri Tripa</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7b+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>8.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Stefanos Voreios</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>9.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Nistikos Deipnos</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>10.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Koukoubini</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>11.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Antixeiras</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7c/7c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>12.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Tropikos tou Scorpiou</span></td>
<td><span style="font-size: large;">7a</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>13.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Dalla Sun</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">25m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>14.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Kolokithia me ti rigani</span></td>
<td><span style="font-size: large;">project</span></td>
<td><span style="font-size: large;">-</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>15.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Sensi Seeds</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">30m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>16.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Katarefsi</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6c+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">40m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>17.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Fotismeno Aloni</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>18.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Prigipesa</span></td>
<td><span style="font-size: large;">6a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">35m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>19.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Project</span></td>
<td><span style="font-size: large;">-</span></td>
<td><span style="font-size: large;">-</span></td>
</tr>
<tr>
<td><span style="font-size: large;"><b>20.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Soukoutoube</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5b</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
<tr style="background-color: lightgrey;">
<td><span style="font-size: large;"><b>21.</b></span></td>
<td><span style="font-size: large;">Akata makata</span></td>
<td><span style="font-size: large;">5a+</span></td>
<td><span style="font-size: large;">20m</span></td>
</tr>
</tbody>
</table>
<span style="font-size: large;">
<br />
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Μάλαμα Γιώργο για την πολύτιμη <a href="http://bordonia.blogspot.gr/2013/02/blog-post_4481.html#" id="_GPLITA_0" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: auto ! important; margin: 0px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-decoration: underline ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: baseline ! important; width: auto ! important;" title="Click to Continue > by shoppingchip">βοήθεια<img src="http://cdncache1-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png" style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent ! important; border: medium none ! important; display: inline-block ! important; float: none ! important; height: 10px ! important; margin: 0px 0px 0px 3px ! important; min-height: 0px ! important; min-width: 0px ! important; padding: 0px ! important; text-indent: 0px ! important; vertical-align: super ! important; width: 10px ! important;" /></a> και
την παροχή πληροφόρησης - υλικού που αφορά τα αναρριχητικά πεδία της
Λαγκάδας<br />
<br />
</span><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: large;"><a href="http://www.climbing-greece.com/index.php?option=com_k2&view=item&layout=item&id=247&itemid=210&lang=el" target="_blank">climbing-greece.com</a></span> </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0